Je maakt humusrijke grond door frequent organische stoffen door de grond te mengen. Dit kan bijvoorbeeld compost zijn maar ook bijvoorbeeld fijne houtsnippers, mulch, kokosgrond en oude bladresten van de herfst. Dit materiaal vergaat snel en dat maakt je bodem doorlaatbaar en ook voedselrijk.
Humusrijke grond wordt ook wel 'voedselrijke grond' genoemd. Humus bevat namelijk veel voedingstoffen voor tuinplanten. Veengebieden, kleigronden en lössgrond zijn voorbeelden van vaak 'voedingsrijke gronden'.
Humus is een organische meststof die veel gebruikt wordt als plantenvoeding voor bijvoorbeeld moestuingewassen. Tegelijkertijd maakt humus de grond luchtiger. Humeuze grond heeft daarnaast ook al een goede pH waarde van zichzelf. Om een goede grondstructuur te behouden moet er wel regelmatig bijgemest worden.
Een humeuze bovenlaag ontstaat wanneer organische stof (afgestorven planten- en dierresten, uitwerpselen) wordt afgebroken door het bodemleven. Humus is dus organische stof waarvan de gemakkelijk verteerbare delen al zijn afgebroken door bacteriën en schimmels.
De bodemvruchtbaarheid wordt bepaald door de chemische, fysische en biologische eigenschappen van de bodem. Bodemleven, zoals wormen, aaltjes, schimmels en bacteriën, zorgen ervoor dat de bodem vruchtbaar blijft. Hoe meer variatie in het bodemleven, hoe beter het is voor de (vruchtbaarheid van de) bodem.
Vaak wordt humus verward met het begrip compost, dit is echter niet hetzelfde. Humus ontstaat namelijk ná het composteerproces. Pas als het compost ontbonden is tot donker, organisch materiaal spreken we van humus. Humus is een sponsachtige stof in de bodem die vooral gebaseerd is op koolstof.
Gewoonlijk is zandgrond lichtzuur en humus-arm met een pH onder de 6. Veengrond is humusrijk met een pH tussen 4 en 6. Bij klei zit je vaak boven de 6 tot wel 7,5 en hoger.
Ongeacht de ontstaansachtergrond, is alle humus: bruin tot zwart van kleur. kruimelig van structuur. erg licht in droge toestand.
Je kunt koffiedik niet voor elke plant gebruiken. Alleen planten, struiken en bomen die van een zure grond houden knappen op van koffiedik. Strooi dus koffiedik bij de wortels van zuur minnende planten als heide, blauwe hortensia, magnolia, rhododendron, blauwe bes, kaaps viooltje, lelietje van dalen en coniferen.
Bepaalde planten, bloemen en gewassen in je (moes)tuin worden helaas graag opgegeten door slakken. Om dit te voorkomen kun je gebroken eierschalen rondom je planten en gewaassen leggen. De schalen zijn te scherp voor de lijfjes van de slak waardoor ze er niet overheen gaan.
Wat te doen als je de zuurheid kent? Indien je grond zuurder wil maken om sommige planten een juiste bodem te geven, vul de grond dan aan met turf of afgemaaid gras. Is de grond te zuur om planten te kweken, voeg dan kalk toe of compost. De grond meer of minder zuur maken, doe je niet in één seizoen.
Kalk neutraliseert het zuur in de bodem en maakt grond kalkrijker, verder verbetert kalk in de regel de bodemstructuur. Kalk voorziet de planten bovendien van twee zeer belangrijke voedingsbestanddelen: calcium (kalk, Ca) en magnesium in de vorm van magnesiumoxide (MgO) dat door veel planten makkelijk wordt opgenomen.
Voor een gezonde en natuurlijke moestuin is het verstandig om biologische (of dus organische) potgrond te gebruiken. Hiermee help je het milieu een handje, en zijn jouw kruiden en groenten gezonder te kweken. Toch komt in sommige biologische soorten potgrond zijn voorzien van turf. Turf is niet geheel onschadelijk.
De PH waarde van de grond heeft een waarde van 0 tot 14, waarbij 7 neutraal is. Grond met een PH waarde van lager dan 7 is een zure grond. Grond met een PH waarde hoger dan 7 noem je een basisch of alkalisch milieu.
Van nature is kleigrond meestal neutraal tot basisch, dat wil zeggen kalkrijk. Zandgrond kan alle kanten op, aan de kust is de zandgrond vaak basisch, op de Veluwe meestal zuur. Veengrond is vrijwel altijd van nature zuur, dat wil zeggen kalkarm.
Lavameel is de beste grondverbeteraar en is veruit het goedkoopste en meest efficiënte middel om uw bodem terug gezond te maken. Het heeft alle mineralen en sporenelementen in de goede verhouding en dit zijn er meer dan 80!
Traditionele hummus is dus hartstikke gezond en bevat de volgende ingrediënten: Kikkererwten: Deze peulvruchten vormen de basis van de spread. Kikkererwten bevatten veel eiwitten en voedingsvezels. Ze zijn ook rijk aan micronutriënten zoals vitamine B1, vitamine B6, ijzer, magnesium, kalium en fosfor.
De AH Klassieke hummus en de AH Hummus scoren het best op de meeste punten. Beide zijn ze laag in verzadigd vet en bevatten de meeste kikkererwten. Qua vezels en zout scoort de AH Hummus net even iets beter, maar voor welke van de twee je kiest, dat maakt niet zo heel veel uit.
De meeste planten verkiezen een licht zure grond (pH tussen 5,5 en 7). Maar zuurminnende planten zoals azalea's en rododendrons voelen zich het best bij een pH tussen en 4,0 en 5,5. Kalkminnende planten zoals buxus en lavendel daarentegen verkiezen een licht alkalische bodem (pH tussen 7,0 en 7,5).
Naast het bodemleven zijn ook de voedingsstoffen in de bodem en de hoeveelheid organische stof belangrijk voor een gezonde bodem. Organische stof (humus) kan water opnemen en vasthouden waardoor planten makkelijker aan hun vocht komen.