Ziekten door de GAS zijn meestal goed te behandelen met antibiotica. Die antibiotica zijn niet altijd nodig, maar zeker wel bij ernstige ziekten door de GAS. Dan wordt u meestal opgenomen in een ziekenhuis. U krijgt daar antibiotica door een infuus.
De periode van infectie tot het ontstaan van ziekteverschijnselen loopt uiteen van minder dan 24 uur bij GBS tot 4-14 dagen bij krentenbaard. De verschijnselen variëren per ziektebeeld, echter klachten gaan meestal gepaard met koorts.
Besmettelijke periode: Ongecompliceerde, onbehandelde gevallen 10-21 dagen. Maatregelen: Bron- en contactonderzoek, profylaxe op indicatie. Symptomen: Respiratoire, oppervlakkige en diepe huidinfecties, invasieve infectie (o.a. puerperale sepsis, sepsis en septische shock).
De streptokokkenbacterie zit vooral in de neus- en keelholte en op de huid. Anderen kunnen deze bacterie krijgen door niezen of hoesten van iemand die de bacterie bij zich draagt. Ook via direct contact met handen of via voorwerpen (zoals speelgoed) waar de bacterie op zit kan de bacterie worden overgedragen.
Dit jaar zijn al zeven jonge kinderen in Nederland overleden na infectie met een gevaarlijke streptokokkenbacterie. Zeker zeventig kinderen werden met ernstige infecties in het ziekenhuis opgenomen. Kinderartsen maken zich zorgen. Ze waarschuwen om extra alert te zijn bij kinderen met waterpokken.
Meestal schrijft de arts dan feneticilline, fenoxymethylpenicilline of azitromycine voor. Fenoxymethylpenicilline doodt de streptokok-bacterie. Na inname verspreidt het medicijn zich via het bloed over uw lichaam, onder meer in het slijmvlies van uw keel. Hierdoor bestrijdt het de keelontsteking.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Een infectie door Groep A Streptokok is een besmettelijke ziekte. Mensen krijgen de ziekte door een bacterie, de Groep A Streptokok. Mensen kunnen verschillende ziektes krijgen door deze bacterie. De meeste zijn niet ernstig, bijvoorbeeld Krentenbaard of Roodvonk.
De streptokokken kunnen dan worden aangetoond met behulp van een kweek. De verpleegkundige strijkt dan met een wattenstokje eerst langs de ingang van de vagina, en dan langs de anus. De uitslag duurt meestal twee tot drie dagen. Testen die een snellere uitslag geven worden 'sneltests' genoemd.
Naast de stafylokok is de streptokok de meest voorkomende bacterie uit de coccus familie. De bacterie lijkt wat uiterlijk erg op de stafylokok, maar er is een verschil; een stafylokok bevat een enzym genaamd katalase, dat waterstofperoxide omzet in zuurstof en water.
Ziekten door de GAS zijn meestal goed te behandelen met antibiotica. Die antibiotica zijn niet altijd nodig, maar zeker wel bij ernstige ziekten door de GAS. Dan wordt u meestal opgenomen in een ziekenhuis. U krijgt daar antibiotica door een infuus.
Cefalosporine-antibiotica werken tegen bacteriële infecties. Ze remmen de groei van bacteriën en doden vele soorten bacteriën. Voorbeelden zijn cefalotine, cefaclor, cafazoline, ceftazidim en cefotaxim. Chinolon-antibiotica remmen de groei van vele soorten bacteriën.
Hoeveel kans heeft een pasgeboren baby op de GBS-ziekte? Ongeveer de helft van de vrouwen die groep B streptokokken bij zich dragen, geeft ze tijdens de bevalling door aan hun kind. Als één op de vijf zwangere vrouwen draagster is (20%), zal dus 10% van alle pasgeboren baby's met GBS worden besmet.
Onder de streptokokken zijn er voor mens en dier zowel nuttige als ziekmakende bacteriën. Ze komen vooral voor in de neus-keelholte en op de huid, waar zich een eventuele infectie manifesteert. De voor de mens kwaadaardigste streptokok is de Streptococcus pyogenes.
U kunt bijvoorbeeld een sepsis krijgen bij een blaasontsteking, longontsteking of hersenvliesontsteking. Bij een sepsis krijgt u ernstige klachten. U bent zo ziek dat uw organen beschadigd raken, bijvoorbeeld de longen of de nieren. Als een sepsis niet goed behandeld wordt, kunt u eraan overlijden.
De bacterie kan dieper in het lichaam komen en verschillende ziektebeelden veroorzaken, zoals bloedvergiftiging, endocarditis (ontsteking aan de hartkleppen), abcessen, botontsteking, gewrichtsontsteking en longontsteking. Sommige Staphylococcus aureus-bacteriën kunnen giftige stoffen (toxinen) aanmaken.
Penicilline. De meeste zwangere vrouwen met GBS krijgen penicilline, dit is een bepaald soort antibioticum. Sommige mensen zijn allergisch voor penicilline. Als u ooit een allergische reactie hebt gehad op antibiotica dan is het belangrijk dat u dit tegen uw arts/verloskundige zegt.
Patiënten voelen zich vaak ziek. Later wordt de huid warm en rood en nemen de ziekteverschijnselen toe, vaak met koorts, misselijkheid en diarree. De roodheid breidt zich zeer snel uit en uiteindelijk ontstaan er ook blaren en kan de huid zwart worden. Dit kan in de loop van uren tot dagen gebeuren.
Staphylococcus aureus (S. aureus) is één van de meest voorkomende bacteriën op de huid en in de neus van mensen en dieren. Hoewel meestal onschuldig voor de mens, veroorzaakt deze bacterie bij het doorbreken van de huidbarrière (ernstige) infecties. Soms is ze betrokken bij uitbraken van voedselvergiftigingen.
Bij volwassenen is ongeveer 5 tot 10 procent van de keelontstekingen van bacteriële origine. Bij kinderen zelfs tot 35%. De overgrote meerderheid van deze gevallen wordt veroorzaakt door groep A beta-hemolytische streptokokken (GABHS), ook wel Streptococcus pyogenes genaamd.
Krentenbaard is een bacteriële huidinfectie die meestal wordt veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus aureus maar ook veroorzaakt kan worden door groep-A-streptokokken. De infectie komt merendeels voor bij jonge kinderen en resulteert in bultjes en blaasjes, voornamelijk in het gezicht.
Het is verstandig om een ontsteking met rust te laten. Uitwendige wondjes en ontstekingen kun je het beste goed schoonhouden en afdekken. Bij inwendige ontstekingen is het van belang goed te drinken en de weerstand op peil te houden. Bijkomende klachten zijn vaak goed te behandelen met zelfzorgmiddelen.
Dat is normaal. Soms veroorzaken bacteriën een ontsteking (infectie). Een ontsteking gaat vaak vanzelf over, maar soms zijn antibiotica nodig. Dit zijn medicijnen die helpen tegen een ontsteking met bacteriën.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).