Eenzaamheid veroorzaakt gezondheidsrisico's
Eenzaamheid kan ook leiden tot depressie en een verhoogd risico op hartziekten en de ziekte van Alzheimer. Mensen die eenzaam zijn vertonen vaker ongezond gedrag: weinig bewegen, minder gezond eten en meer gebruik van verslavende middelen.
Het doorbreken van eenzaamheid is het doorbreken van bestaande patronen. In je situatie, je omgeving of bij jezelf. Op deze website lees je bijvoorbeeld tips en over activiteiten als uitjes, ontmoetingsplekken en cursussen. Mogelijk helpt een gesprek met een vrijwilliger van de Luisterlijn om gedachten te ordenen.
Bij sociaal isolement ontbreekt het mensen aan een ondersteunend netwerk van familie, vrienden en bekenden. Ze missen de persoonlijke relaties waar zij op terug kunnen vallen wanneer ze steun nodig hebben. Het gaat dan om praktische, emotionele of gezelschapssteun.
Eenzaamheid is je niet verbonden voelen. Je ervaart een gemis aan een hechte, emotionele band met anderen. Of je hebt minder contact met andere mensen dan je wenst. Eenzaamheid gaat gepaard met kenmerken als negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst en zinloosheid en met lichamelijke of psychische klachten.
Iemand weinig bezoek krijgt. Iemand teruggetrokken leeft of zich juist zeer extrovert gedraagt. Iemand constant aandacht vraagt of zich opstandig gedraagt. Er problemen ontstaan met alcoholgebruik.
Denk bijvoorbeeld aan een gebrek aan zelfvertrouwen, onvermogen anderen te vertrouwen, sterke verlegenheid, of emotionele instabiliteit. Eenzaamheid komt relatief vaak voor bij mensen met psychische klachten, zoals een angststoornis, depressie of autisme.
Onderzoek toont aan dat eenzaamheid fysieke uitwerking heeft: eenzaamheid kan, net als stress, een negatieve invloed hebben op het immuunsysteem. Met een lage weerstand ben je vatbaarder voor infecties. Ook kan eenzaamheid leiden tot depressie en een verhoogd risico op hartziekten en de ziekte van Alzheimer.
Personen die gestalkt worden, isoleren zich om zich tegen benadering door de stalker te beschermen. Doordat (openbare) sociale activiteiten vermeden worden, kan dit tot een sociaal isolement leiden. Sommige mensen isoleren zich uit angst voor afwijzing. In veel gevallen wordt dit maar weinig begrepen door de omgeving.
Zelf eenzaamheid aanpakken
Misschien kunt u iemand bellen of mailen. Durf hulp te vragen. Mensen doen vaak graag iets voor een ander. In veel gemeenten zijn er activiteiten voor mensen die eenzaam zijn.
Als iemand zich eenzaam voelt is de de opdracht: zoek uit wat je moet doen om je gelukkiger te voelen en je te verbinden met de juiste anderen. Leer je te verbinden en leer zo te communiceren dat je krijgt wat je nodig hebt en dat je geeft waar je gelukkig van wordt.
Sociale contacten zijn van belang voor de sociale cohesie in een samenleving. Door onderlinge communicatie ontstaan verbindingen tussen personen, en door regelmatige contacten worden die sociale banden onderhouden.
Ruim een kwart (26 procent) van de Nederlanders van 15 jaar of ouder voelde zich in 2019 enigszins eenzaam, en 9 procent had sterke gevoelens van eenzaamheid. De overige 66 procent was niet eenzaam, volgens de enquête Sociale samenhang & Welzijn in 2019.
Langdurige sociale isolatie zorgt voor de productie van een molecuul in de hersenen dat agressief en angstig gedrag aanmoedigt. Muizen die twee weken lang in sociale isolatie leven, worden agressiever en angstiger. Zo blijven ze langer verstijfd zitten na het zien van een bedreiging dan voor het isolement.
Om te leren wat te doen als je geen vrienden hebt, beginnen we met het identificeren van veelvoorkomende redenen waarom sommige mensen geen vrienden hebben: Sommige mensen houden gewoon niet van socializen: ze vinden het maken van een praatjes of het houden van feestjes niets. Anderen vinden mensen op zich als niks.
In het echte leven heeft bijna de helft van alle Nederlanders één tot vijf vrienden. 28 procent heeft 6 tot 10 vrienden. 10 procent heeft 10 tot 15 vriendschappen en 7 procent ziet meer dan 16 mensen als vriend.
Uit onderzoek blijkt dat hoe ouder je wordt, hoe minder vriendschappen je overhoudt. Er ontstaan nieuwe, maar er sneuvelen er meer dan erbij komen.
Van chronische eenzaamheid is al sprake als iemand er langere tijd niet in geslaagd is de eenzaamheid op te lossen. Chronische eenzaamheid is geen ouderenprobleem, ook kinderen kunnen chronisch eenzaam zijn.
Eenzaamheid kan vele oorzaken hebben. Contacten kunnen veranderen of verloren gaan door omstandigheden waarop je zelf weinig tot geen invloed hebt. Zoals ziekte, echtscheiding of het verlies van werk en inkomen.