Om erachter te komen of er sprake is van een trauma kun je naar de GZ psycholoog voor een trauma test. Hier heb je wel een verwijsbrief van de huisarts voor nodig. De GZ psycholoog is er voor opgeleid om een trauma te herkennen en kan daarbij ook aangeven welke behandeling jou het meest kan gaan helpen.
Kenmerk van onverwerkt trauma: verdoving
Veel psychische en fysieke problemen ontstaan doordat je het lastig vindt om je te verbinden met jezelf en anderen. Dit geeft een verminderend gevoel dat je leeft. Hierdoor kun je bepaalde situaties opzoeken om toch iets te voelen. Denk aan extreme sporten.
We spreken pas van een trauma of 'traumatische gebeurtenis' als de klachten na vier weken blijven bestaan of verergeren. De klachten of problemen waar mensen met een trauma last van kunnen hebben zijn divers van aard, maar hebben vaak betrekking op somberheid, angsten en wantrouwen.
Gedrag en gevoelens
Je hebt last van plotselinge huilbuien. Je schrikt snel en bent overgevoelig voor elke onverwachte situatie of gebeurtenis. Je zoekt gevaarlijke situaties op; je gaat bijvoorbeeld veel te hard rijden. Je gebruikt verdovende middelen zoals drugs en alcohol.
De hippocampus en de amygdala kunnen elkaar beïnvloeden. Zij kunnen daarmee een emotie oproepen of versterken. Op basis van een angstige herinnering kan de hippocampus de amygdala alarmeren om klaar te staan om te vechten of vluchten.
Vertraagde reacties op trauma kunnen bestaan uit aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen, nachtmerries, angst voor herhaling, angst gericht op flashbacks, depressie en het vermijden van emoties, sensaties of activiteiten die verband houden met het trauma, zelfs in de verte.
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.
Wanneer je een trauma niet goed kunt verwerken, levert dit langdurig klachten op: er kan PTSS ontstaan. De klachten gaan dan niet vanzelf over. Traumatherapie kan je helpen om te herstellen van het trauma. Sommige mensen vinden het spannend of eng om in therapie te gaan voor PTSS.
Een trauma verbrijzelt iemands veilige aannames over de wereld om zich heen. Een van de nadeligste gevolgen is innerlijke fragmentatie en emotionele splitsing tussen lijf en hoofd, emoties en handelingen, aan- en afwezigheid.
Er is geen definitieve test om jeugdtrauma te identificeren . Trauma is subjectief, dit betekent dat verschillende mensen dezelfde situatie op verschillende manieren kunnen ervaren. Trauma wordt normaal gesproken beschreven als een situatie die op een bepaalde manier overweldigend was, en waarbij je niet de vereiste hulp of ondersteuning kreeg.
Complex trauma (type III) is een specifieke vorm van chronisch trauma. Dat komt voor als er verschillende traumatische gebeurtenissen zijn geweest die zijn begonnen toen een kind nog heel jong was en die veroorzaakt werden door volwassenen die voor het kind zouden moeten zorgen en het zouden moeten beschermen.
Ten eerste kan een therapeut je helpen begrijpen waarom en hoe complex trauma in je leven is opgetreden . Vaak betekent dit dat je de verbindingen legt tussen je huidige triggers en je relatie met je ouders of andere belangrijke volwassenen.
Onverwerkte emoties kunnen allerlei gevolgen hebben. Zo kun je relatieproblemen krijgen en kunnen opgekropte emoties lichamelijke klachten als maagklachten en hoofdpijn tot gevolg hebben. Uiteindelijk kunnen opgekropte emoties er zelfs toe leiden dat je gedachten aan zelfdoding krijgt.
De meest voorkomende kenmerken van een posttraumatische-stressstoornis (PTSS) zijn: Herbelevingen: Bij herbeleving lijkt het alsof je de traumatische gebeurtenis opnieuw meemaakt. Je hebt last van flashbacks: je ziet, ruikt, hoort, proeft en voelt alles weer zoals toen het gebeurde.
Mensen die een trauma hebben opgelopen, hebben vaak last van triggers . Deze triggers kunnen sterke emotionele reacties veroorzaken, zoals boosheid of verdriet. Dat maakt het moeilijk om door te gaan met het dagelijks leven.
Kun je onbewust een trauma hebben? Ja. Het kan zijn dat je jezelf bewust of onbewust afsluit voor de verwerking van het trauma.
Meditatie stimuleert ontspanning en mindfulness, en helpt mensen trauma's te verwerken en los te laten . Ademhalingsoefeningen, zoals diepe ademhaling, diafragmatische ademhaling of box-ademhaling, kunnen het zenuwstelsel kalmeren en stress verminderen door diepe ademhaling.
Overlevenden met PTSS kunnen zich ver van anderen voelen en zich verdoofd voelen . Ze hebben mogelijk minder interesse in sociale of seksuele activiteiten. Omdat overlevenden zich geïrriteerd, op hun hoede, nerveus, bezorgd of nerveus voelen, kunnen ze zich mogelijk niet ontspannen of intiem zijn. Ze kunnen ook een verhoogde behoefte voelen om hun geliefden te beschermen.
"Doorlopende ontkenning van trauma veroorzaakt meer lijden dan nodig is. Hoewel trauma-overlevenden kunnen leren hoe ze deze onaangename ervaring uit hun verleden kunnen onderdrukken, zullen hun lichaam en geest het blijven dragen totdat het trauma onder ogen wordt gezien ", zegt Mauro.
Opgekropt verdriet, stress, en de pijn van een 'gebroken hart' zet zich vaak vast in de borstkas, vaak ter hoogte van het hart. In de reflexologie wordt spierspanning in de middenrug vaak gelinkt aan een gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en onzekerheid.
Bij angst kan er ook tijdelijk teveel cortisol zijn, dit is een van de belangrijkste stresshormonen. Ook de verbinding tussen bepaalde hersengebieden (hypothalamus, hypofyse en bijnierschors) lijkt bij mensen met een angststoornis in de war. Deze hersengebieden zijn belangrijk bij de stressreactie van je lichaam.
Te veel piekeren leidt tot stressklachten en dit heeft gevolgen voor je gezondheid en welzijn. Piekeren gaat vaak gepaard met slechter slapen, verminderde concentratie, vermoeidheid, een onrustig en opgejaagd gevoel.