Een astronaut in een ruimteschip hoort het als een steen het schip raakt, want de geluidsgolven kunnen zich voortplanten door het metaal en de lucht in het schip. Een astronaut op ruimtewandeling hoort niets, omdat het geluid nergens naartoe kan. Er is niets waardoor de geluidsgolven zich kunnen voortplanten.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Het geluid van de aarde valt moeilijk te omschrijven. De een vindt het klinken als een opwellende storm, sommigen doet het denken aan een diepe grom en er zijn mensen die het doet denken aan de geluiden die je als ongeboren kind in de baarmoeder hoort. Je moet er zelf naar luisteren om te kijken wat het met jou doet.
Doordat er in de ruimte bijna overal een vacuüm is, bestaat er dus geen geluid. Echter, dankzij diverse amusante filmpjes weten we dat de astronauten in het ISS wel degelijk met elkaar en tegen een camera kunnen praten (en zingen).
Voor lucht bij kamertemperatuur (20 °C) is de geluidssnelheid zo'n 343 meter per seconde, ofwel 1234,8 kilometer per uur.
Het klinkt een beetje als het suizen van de wind op een stormachtige decemberavond, maar het zijn toch echt opnamen van geluiden die de astronauten van Apollo 10 hoorden tijdens een reis rond de maan in 1969.
Een astronaut op ruimtewandeling hoort niets, omdat het geluid nergens naartoe kan. Er is niets waardoor de geluidsgolven zich kunnen voortplanten. Een meteoriet raakt de capsule met hoge snelheid. In de capsule kan het geluid zich voortplanten door de lucht.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
In het ISS is er ook een accesspoint dat dat netwerk omzet in wifi. In de ruimte kan je dus wifi hebben, maar dan moet je dus een eigen accesspoint meenemen en verbinden op het netwerk van het ruimtestation dat met grote antennes communiceert met de aarde.
Normaliter moeten onze spieren continu met ons skelet samenwerken om ons lichaam omhoog te houden. Maar in de ruimte heerst gewichtloosheid! Als de zwaartekracht gedurende een aantal maanden compleet afwezig is, vindt er bot- en spiermassaverlies plaats in het lichaam door onderbenutting.
In vloeistoffen en vaste stoffen is de geluidssnelheid meestal hoger. In water bijvoorbeeld plant geluid zich voort met een snelheid van circa 1510 m/s; in hout is dat circa 3300 m/s; in staal circa 5800 m/s. Bij de hardste metalen kan de geluidssnelheid oplopen tot 12.000 m/s.
Zonder materie (gas, vloeistof, vaste stof) heb je geen geluid en zijn we uitgepraat. De zon bestaat uit materie: heet plasma. Dit is een gas. Het plasma kookt als het ware en dit chaotisch proces creëert geluidsgolven.
De aarde is vier keer zo groot als de maan. Als je vanaf de maan naar de aarde kijkt, lijkt die dus vier keer zo groot als de maan vanaf de aarde. Maar zo wordt het niet altijd ervaren volgens de verhalen van de astronauten die op de maan zijn geweest.
De ruimte is geen echt vacuüm, maar bestaat hoofdzakelijk uit plasma van waterstof en helium, elektromagnetische straling (in het bijzonder kosmische achtergrondstraling) en neutrino's.
Als er niet genoeg zuurstof in je lichaam komt, heb je het benauwd. Dat kan bijvoorbeeld aan je longen liggen, maar ook aan je hart. Je kunt in bepaalde gevallen ook alleen het gevoel hebben dat je niet genoeg lucht krijgt, bijvoorbeeld tijdens een paniekaanval.
Het waarneembare heelal
Echter omdat het heelal al die tijd bezig is met uitzetten, is de diameter veel groter en die wordt geschat op 93 miljard lichtjaar. Het aantal sterrenstelsels in het waarneembaar heelal bedraagt naar schatting 2.000 miljard.
Wel zes keer zo hoog! De planeet Mars heeft ook minder zwaartekracht dan de aarde. Daar spring je ongeveer drie keer zo hoog.
In de ruimte kun je bellen, maar alleen als er radiostraling is voor bereik en lucht om te kunnen horen. Maar buiten het ruimtestation, op de maan bijvoorbeeld...
Bijzonder leuk, informatief boek over de ruimte voor kids
Een bijzonder leuk, informatief boek over de ruimte. Heel aantrekkelijk omdat André Kuipers er aan meewerkt. Er staan heel veel weetjes in die zonder dat het heel kinderachtig is, heel goed te begrijpen is voor jonge kinderen.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
In zo'n situatie is het onmogelijk om te overleven. Maar wanneer medische hulp stand-by is en de luchtdruk geleidelijk afneemt, kan een mens het net een minuut in een vacuüm volhouden.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
Er is altijd op zijn minst iets subtiels te horen, al is het maar geluiden die je eigen lichaam soms maakt, of geluiden heel vaag ver weg.
Dankzij communicatiesatellieten (de zogenaamde satcoms) kan de crew van het ISS gemakkelijk e-mail ontvangen, naar het thuisfront bellen en in het geval van een videoconferentie zelfs familie en vrienden zien.
Om er rond te lopen moet je er altijd een luchtdicht ruimtepak aan. En omdat er geen lucht is, is er ook geen geluid. Je kunt dus zonder radio niet even met elkaar praten, want de geluidsgolven zweven weg. Er is ook geen wind op de maan.