Een hoestende hond klinkt eigenlijk bijna hetzelfde als een hoestend mens. Je herkent het dus ook snel. Wist je dat hoesten een veelvoorkomende klacht is bij honden? Als dit af en toe is, kan het hoesten niet zoveel kwaad.
Therapie bij de hoestende hond
We proberen altijd de onderliggende oorzaak van het hoesten aan te pakken, dit is veel effectiever dan bv de hoest onderdrukken. Medicijnen die vaak gebruikt worden zijn: antibiotica, ontstekingsremmers, steroïden, hartmedicatie, vochtafdrijvers, inhalatie medicatie.
Besmettelijke hondenhoest (kennelhoest) is de meest voorkomende oorzaak van plots hoesten bij de hond. Je hond is dan meestal niet ziek en eet en drinkt nog gewoon goed. Soms zie je dat je hond dan ook veelvuldig zijn keel schraapt/kokhalst en wit slijm opgeeft. Je hond kan ook iets vast hebben zitten in zijn keel.
Hoe klinkt kennelhoest
Kennelhoest klinkt als een droge, harde kuch waarbij het lijkt alsof de hond iets in de keel heeft zitten. De hoestbuien duren soms erg lang en resulteren mogelijk ook in kokhalzen of zelf braken. Een typische kennelhoest onderscheidt u direct van een gewone hoest.
Hoe weet ik of mijn hond kennelhoest heeft? Honden met kennelhoest hebben last van een acute, harde en droge hoest. Soms wordt er dik, wit slijm opgegeven en worden de klachten verward met braken. De eigenaar denkt zeer geregeld dat er iets in de keel vast zit, zoals een botje of takje.
Wat zijn de vooruitzichten voor een hond met kennelhoest? In principe kan een kennelhoestinfectie binnen enkele dagen vanzelf overgaan. Indien het hoesten niet binnen een paar dagen stopt of wanneer uw hond ziek is, dan is het verstandig om de hond te laten onderzoeken en behandelen door een dierenarts.
Een hoestdrank die de keel verzacht kan de hond enige verlichting bieden van de klachten. Dit middel kan bij de dierenarts, maar ook bij een drogist worden aangeschaft. De dierenarts kan slijmoplossende middelen met bijvoorbeeld broomhexine voorschrijven.
Zo stel je vast of je hond een verkoudheid heeft: Een hondenhoest, ook wel kennelhoest genoemd, klinkt meestal hoog en klinkt alsof er iets vastzit in de keel van je hond. Na een hoestbui kan je hond wat vloeistof opgeven. In milde gevallen is het voornaamste symptoom een luide hoest.
Voor de meeste honden is kennelhoest lastig, maar niet gevaarlijk. Hoe ernstig de ziekteverschijnselen bij je hond zullen zijn en hoe hoog het risico is, hangt vooral af van zijn weerstand. In zeldzame gevallen kan de ziekte bij honden leiden tot een ernstige longontsteking.
Als u vermoedt dat uw hond iets in de keel heeft, is het raadzaam om naar de dierenarts te gaan. Bij geringe klachten kunt u wachten tot de eerste werkdag. Bij benauwdheid en als de hond veel last heeft van het voorwerp, kunt u beter met spoed naar de dierenarts gaan.
Kennelhoest of hondenhoest is een zeer besmettelijke infectie van de luchtpijp en de grote luchtwegen (bronchiën) in de longen van de hond. Het wordt veroorzaakt door verschillende soorten virussen en de bacterie Bordetella Bronchiseptica.
Symptomen van een longontsteking bij honden en katten
Dieren met een longontsteking zijn vaak kortademig en benauwd. Je ziet vaak de neusvleugels bewegen tijdens de ademhaling. De ademhaling is versneld en ze kunnen hoesten en koorts hebben.
Luchtwegen - Hoesten hond. Ook honden hebben zo nu en dan een steuntje nodig als ze veel hoesten. Dit kan prima met Bronchofort hoestsiroop of Bronchohexin tabletten. Dit zal al snel verlichting geven.
Is kennelhoest gevaarlijk voor mensen of katten? Voor de meeste mensen is kennelhoest ongevaarlijk. Mensen met chronische luchtwegproblemen of een slechte weerstand (chemotherapie of AIDS) kunnen ziek worden van de Bordetella bacterie. Katten zijn over het algemeen niet erg gevoelig voor de ziekteverwekkers.
Symptomen van hartfalen bij honden
Sloomheid, een verminderd uithoudingsvermogen, hoesten, benauwdheid, een bolle buik en flauwtes kunnen wijzen op een hartprobleem. Omdat al deze klachten ook andere oorzaken kunnen hebben, moet verder onderzoek uitwijzen of het nodig is om (dure) hartmedicijnen te geven.
Besmettelijke hondenhoest (kennelhoest) is de meest voorkomende oorzaak van plots hoesten bij de hond. Je hond is dan meestal niet ziek en eet en drinkt nog gewoon goed. Soms zie je dat je hond dan ook veelvuldig zijn keel schraapt/kokhalst en wit slijm opgeeft. Je hond kan ook iets vast hebben zitten in zijn keel.
Rust en een aangename, stressvrije en goed geventileerde omgeving bevordert het herstel van een hond met kennelhoest. Wanneer een hond langdurig blijft hoesten raakt de keel alleen maar meer geïrriteerd, wat de genezing vertraagt en er bovendien voor kan zorgen dat de infectie zich uitbreidt.
De hond heeft het benauwd, maakt de hals lang en ademt met korte, krampachtige bewegingen. Hij produceert daarbij rochelende of snurkende geluiden. Bij extreme benauwdheid zie je de hond zelfs 'neusvleugelen', hierbij spert de hond zijn neusvleugels wijd open om zoveel mogelijk lucht te krijgen.
Reverse sneezing kun je als volgt herkennen:
De hond maakt in een korte periode (1 tot 2 minuten) een snurkend, rochelend, snel snuivend geluid. Hals vooruit, poten naar buiten en het lijkt of de hond het benauwd heeft en moet overgeven. Reverse sneezing komt regelmatig voor, maar is in de meeste gevallen onschuldig.
Zacht brommen: Dit klinkt bij sommige honden ook wel eens als knorren. Het drukt tevredenheid uit en moet niet verward worden met een dreigend op mopperend gegrom. Bij het zachte brommen hoort een ontspannen houding van je hond.
Het is niet precies bekend wat de oorzaak is van een omgekeerde niesbui. Een niesbui kan optreden wanneer een hond opgewonden is. Maar ook irritaties aan de neus- of keelholte, zoals irriterende stoffen als mijten, slijm, voedsel of vreemde voorwerpen in de neus of keel, kunnen resulteren in een niesbui.
Honden zijn over het algemeen veilig met kleine hoeveelheden honing. Omdat honing erg veel calorieën bevat, kan het ook gevaarlijk zijn voor honden. Pets Web MD stelt dat te veel suiker obesitas, diabetes, gewichtstoename en tand- en tandvleesproblemen zoals gaatjes en bederf kan veroorzaken.
Hond en kat. Orale toediening van 0,3 - 1 mg broomhexinehydrochloride per kg lichaamsgewicht tweemaal daags, gedurende 5 - 7 dagen.
Ja hoor, gewoon de tijmsiroop die wij ook gebruiken. Hier 1x kennelhoest gehad en gaf toen 2x per dag een half theelepeltje meen ik. Scott likt t lepeltje zo af. Ik gaf er ook echinacea capsules van Bloem bij.