In volgende gevallen is het mogelijk om over te gaan tot een gedwongen opname of 'collocatie': iemand gedraagt zich zo agressief dat er ernstig gevaar is voor anderen in de omgeving. iemand brengt zijn eigen gezondheid en veiligheid zeer ernstig in gevaar. er is sprake van een 'geestesziekte'.
Er zijn twee procedures mogelijk om tot een gedwongen opname te komen. De spoedprocedure via de Procureur des Konings komt het meest voor, de gewone procedure via de vrederechter komt minder voor. Het is in beide gevallen wel de vrederechter die over de beschermingsmaatregel moet oordelen.
De patiënt betaalt de factuur.
Wanneer iemand gedwongen opgenomen wordt is dit in eerste instantie slechts mogelijk voor maximum 40 dagen, daarna kan door de vrederechter of procureur beslist worden tot verlenging van de opname. Concreet wordt er dikwijls al na 10 dagen een evaluatie gedaan door de vrederechter of procureur.
Meestal is opname vrijwillig
Wanneer mensen opgenomen worden in een GGZ-instelling of op een PAAZ (psychiatrisch afdeling algemeen ziekenhuis), gebeurt dat meestal vrijwillig. Vrijwillige opname gebeurt met toestemming van de persoon zelf; met de betrokkenen en in overleg met hulpverleners of huisarts.
In volgende gevallen is het mogelijk om over te gaan tot een gedwongen opname of 'collocatie': iemand gedraagt zich zo agressief dat er ernstig gevaar is voor anderen in de omgeving. iemand brengt zijn eigen gezondheid en veiligheid zeer ernstig in gevaar. er is sprake van een 'geestesziekte'.
Als uw familielid of zijn vertegenwoordiger duidelijk geen opname wil, is er verzet. Het CIZ kan dan geen besluit tot opname en verblijf geven. Wij vragen in dat geval aan de rechter om een beslissing te nemen. We hebben dan een medische verklaring nodig van een onafhankelijke arts.
Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving, kan de rechter of burgemeester deze persoon gedwongen laten opnemen. Dit is een ingrijpende maatregel die om die reden alleen in uiterste gevallen wordt toegepast.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.
De Wet zorg en dwang regelt ook de opname van mensen met dementie of een verstandelijke beperking in een zorginstelling als zij daar niet mee instemmen. Als de cliënt zich verzet tegen een gedwongen opname, beslist de rechter over de opname.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
Op basis van de summiere omschrijving in de wet zou een huisarts dus kunnen besluiten, als daar een medisch dwingende noodzaak toe is en de patiënt niet in staat wordt geacht 'tot een redelijke waardering van zijn/haar belangen ter zake', tot een opname onder dwang.
De Crisiszorg valt onder de Wet langdurige zorg en is altijd tijdelijk. Er zal binnen enkele weken moeten worden gezocht naar een langdurige oplossing voor de crisissituatie. Het kan zijn dat een situatie thuis uit de hand loopt waardoor direct opname in een zorginstelling noodzakelijk is.
Eenpersoonskamer groot (Elim): 1.151,58 euro. Eenpersoonskamer klein: 1.049,58 euro. Tweepersoonskamer: 210,90 euro. Het gaat hier over het bedrag (remgeld, honoraria en kamersupplement) dat je zelf dient te betalen na tussenkomst van het ziekenfonds.
Mensen die veel psychische klachten ervaren kunnen ernstig ontregeld raken. Wanneer het in de thuissituatie echt niet meer gaat en er sprake is van een crisissituatie, kan worden besloten om iemand vrijwillig of gedwongen te laten opnemen.
Dit duurt gemiddeld één tot twee maanden, simpelweg omdat ze niet de noodzaak kennen van langdurige hulp aan hun naaste. De meeste mensen vinden dat je na verloop van tijd de draad 'gewoon' weer op moet pakken. Hier kunnen ze niets aan doen, het is te wijten aan onwetendheid: ze voelen niet wat jij voelt.
Wanneer kan je de crisisdienst bellen? Je kan de ggz crisisdienst bellen als iemand acuut gevaarlijk is voor zichzelf en/of de omgeving. Denk bijvoorbeeld aan agressie of verwardheid. Je kan zelf de crisisdienst bellen, maar ook je naasten of je huisarts kunnen aan de bel trekken.
Wat gebeurt er als u opgenomen bent? Als u grote psychische problemen hebt is het soms nodig dat we u opnemen. Samen kijken we hoe u op dit moment van uw leven in deze situatie bent gekomen. We kijken naar uw sterke en uw zwakke punten en kijken samen wat de beste behandeling voor u is.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Opname op de PAAZ afdeling
Als u door uw huisarts of medisch specialist bent aangemeld voor opname op de afdeling psychiatrie, ontvangt u daarvoor een uitnodiging. Wij streven ernaar om u zo snel mogelijk een opnameplek aan te bieden.
Om te beginnen moet er sprake zijn van een ernstige geestesziekte. Een verslaving- alcohol, drugs, medicatie,... - is geen geestesziekte. Een verslaafde kan enkel gedwongen worden opgenomen als die verslaving het gevolg is van een geestesziekte of daarin resulteert.
Goed nieuws: de afkickkliniek kosten worden – zowel in Nederland als in het buitenland – vergoed vanuit je zorgverzekeraar. Wel geldt er een eigen risico vanuit de basisverzekering van minimaal €385,-. Heb je het eigen risico nog niet bereikt? Dat betekent dat je tot €385,- zelf moet betalen.
Hulp is 24 uur per dag mogelijk. De huisarts belt zo nodig de crisisdienst die u komt helpen. U kunt ook een telefonische hulplijn bellen, bijvoorbeeld 113 of gratis 0800 0113 als u aan zelfdoding denkt.
Maakt u zich zorgen over iemand in uw omgeving, maar wil die persoon geen hulp? Een bemoeizorg-team benadert mensen die uit zichzelf geen hulp vragen of accepteren, maar wel hulp nodig hebben. Bemoeizorg wordt ook wel openbare geestelijke gezondheidszorg genoemd (oggz).
Soms verzet een cliënt die is opgenomen met een RM zich niet langer tegen het verblijf, maar is het verblijf nog wél nodig om het ernstig nadeel te voorkomen of af te wenden. Er is in dat geval géén reden om de cliënt te ontslaan. U kunt voor deze cliënt een besluit tot opname en verblijf (artikel 21 Wzd) aanvragen.