Voor elk voorwerp in het volgestouwde huis heeft de verzamelaar een smoes. Als de situatie uit de hand dreigt te lopen, kan de thuiszorg hulp altijd contact opnemen met de plaatselijke GGD.
Bij een verzamelstoornis, ook wel bekend als 'hoarding, 'verzamelwoede' of 'verzameldrang', voelen mensen een sterke drang om bepaalde voorwerpen te bewaren. Het wegdoen van deze spullen veroorzaakt een gevoel van lijden, waardoor ze uiteindelijk een grote hoeveelheid spullen gaan verzamelen.
Laat hem/haar er een voorstelling van maken en de voordelen benoemen. Houd het klein. Maak bijvoorbeeld samen het aanrecht vrij van spullen. Deel de spullen op in dingen die weg mogen, waar twijfel over is en die moeten blijven.
Zo heeft een onderdeel van hoarding – het verwerven van nieuwe spullen – kenmerken van verslaving en dat kun je als zodanig behandelen. Verder kunnen de problemen met ordenen en beslissen worden behandeld. En een klein deel van de hoarders heeft dwangklachten, wat ook weer aanknopingspunten geeft voor behandeling.
Met cognitieve gedragstherapie specifiek gericht op de verzamelwoede kan een persoon leren bezittingen op te ruimen en weg te doen, om helderder te denken over bezittingen én om de neiging te beheersen nieuwe spullen in huis te halen.
Motieven voor het verzamelen
Dit vormt de basis voor de toepassing van theorieën over consumentisme en materialisme , die ervan uitgaan dat er een intrinsieke waarde bestaat die losstaat van monetaire waarde, zoals luxe, passie, spiritualiteit, solidariteit of nostalgie, die consumentengedrag motiveert.
Hoarding disorder is een complex probleem voor de geestelijke gezondheid en iemand helpen gaat verder dan het opruimen van hun rommel. Sterker nog, als het zonder hun toestemming gebeurt, doet het weggooien van de bezittingen van de hoarder meestal meer kwaad dan goed .
'In de DSM-5 staat hoarding omschreven als een stoornis, die voort kan komen uit rouw, trauma of een ontwikkelingsstoornis, maar ook genetisch bepaald kan zijn. ' Het is een complex probleem dat bijna nooit alleen staat, beaamt Verdijk. 'Mensen hebben opmerkelijk vaak geen contact met familie of vrienden.
Helemaal niets . Het betekent niet dat je lui bent of dat het je niets kan schelen. Het betekent niet dat er iets mis met je is. Een rommelig huis is gewoon dat → een huis dat rommelig is.
Mensen met ataxofobie voelen intense stress in rommelige omgevingen. Ze kunnen angst ervaren door er alleen maar aan te denken dat ze zich in een situatie bevinden waarin wanorde of rommel hen omringt. Ataxofobie gaat verder dan een "netjes freak" zijn. De angst voor rommel is een specifieke fobie.
Als je je huis niet schoonmaakt, kan dat betekenen dat je het druk hebt en weinig tijd hebt om schoon te maken en te organiseren . Het kan een teken zijn dat je te veel spullen hebt. Of het kan het gevolg zijn van jonge kinderen in huis die meestal niet gemotiveerd zijn om zelf op te ruimen.
We kunnen ook veel vragen beantwoorden die u 1-800-HOARDERS (800-462-7337) mogelijk heeft. Het beste advies is om te beginnen met het bellen van onze 24-uurs hulplijn, zodat we u en uw geliefde de hulp kunnen bieden die ze nodig hebben. Het allerbelangrijkste is dat u geduldig, begripvol en meelevend bent tegenover uw geliefde.
Ernstige moeite om bezittingen weg te doen, ongeacht de waarde ervan. De verzameling spullen geeft zóveel rommel dat woonruimtes niet normaal gebruikt kunnen worden. Het verzamelen geeft lijdensdruk of beperkt het functioneren. Het verzamelen komt niet door een somatische aandoening.
Een verzamelstoornis, naar het Engels ook wel hoarding genoemd, is een psychiatrische aandoening die volgens de DSM-5 behoort tot het obsessieve-compulsieve spectrum. Er is sprake van persisterende moeilijkheden met het bijeenbrengen en weggooien van bezittingen.
In veel gevallen worden stressvolle of traumatische gebeurtenissen, zoals een scheiding of het overlijden van een dierbare , in verband gebracht met het ontstaan van verzamelwoede-symptomen.
Familie. Allereerst blijkt dat de familie waarin je geboren wordt van grote invloed is. Bijna elke extreme verzamelaar heeft namelijk wel een (eerstegraads) familielid dat ook last heeft van verzamelwoede. Anders gezegd lopen kinderen van hoarders een vergrote kans zelf ook de stoornis te ontwikkelen.
Spullen zorgen ervoor dat we kunnen overleven: we hebben ze nodig voor onze eerste levensbehoeften. Denk aan voedsel, een keuken om in te koken, een matras om op te slapen, schoonmaakmiddelen om ons het huis vrij van bacteriën te houden.
Hoarders isoleren zichzelf van anderen uit schaamte of verlegenheid over hun leefomstandigheden. Deze isolatie kan de perceptie van egoïsme verder in stand houden, terwijl het in werkelijkheid een reactie is op gevoelens van ontoereikendheid of angst voor oordeel .
Hoarding disorder is een voortdurende moeilijkheid om bezittingen weg te gooien of te scheiden omdat je denkt dat je ze moet bewaren. Je kunt stress ervaren bij de gedachte om de items weg te doen. Je bewaart of verzamelt geleidelijk een groot aantal items, ongeacht hun werkelijke waarde.
Angst voor verlies
Veel verzamelaars zijn bang om spullen te verliezen, dus houden ze hun spullen vaak bij zich. Door deze overtollige bezittingen vast te houden, voelen ze zich comfortabel en veilig. Ze zijn bang om deze spullen te verliezen, omdat ze ze als waardevol en nuttig zien in hun huidige levensstijl.
Verzamelaars hebben doorgaans bovengemiddelde financiële middelen en een beter opleidingsniveau. Hoge openheid en lage neuroticisme kenmerken de persoonlijkheid van verzamelaars aanzienlijk.
Verzamelaars zijn doorgaans trots op hun collecties, cureren en bewaren items zorgvuldig en delen hun kennis en enthousiasme mogelijk zelfs met anderen die hun interesse delen (Dillon, 2019). Het is belangrijk om op te merken dat verzamelgedrag niet wordt geclassificeerd als een psychische stoornis .