Haal de plant los van de stok, waaraan hij gekweekt is. Bindt de ranken in een waaiervorm aan de schutting of tegen een stuk gaas.Plant hem in voedzame grond en geef hem voldoende water. Toscaanse jasmijn groeit ook goed in een pot, geef hem een ruime pot.
De jasmijn is ook uitermate geschikt als klimplant en muurbeplanting. Sommige soorten hebben wel een steuntje in de rug nodig om omhoog te klimmen. Door gebruik te maken van plantensteunen en delen van de plant met een touwtje vast te maken, zullen ze omhoog klimmen.
Begeleiden en opbinden Toscaanse jasmijn 'Trachelospermum'
Alle soorten groeien door middel van ranken langs uw schutting, pergola, muurtje, gevel of tuinhuis. Om de Jasmijnklimplanten te begeleiden kunt u gebruik maken van schroefogen + een spandraad langs uw schutting of gevel, pergola of muur.
Klimmer tot grote hoogten
Bijvoorbeeld door de ranken te bevestigen langs draden of aan een klimsteun, eventueel in een waaiervorm. De Toscaanse jasmijn groeit traag maar kan toch een hoogte van ongeveer vijf meter bereiken. Ook in een pot of kuip kun je haar laten groeien langs een rekje of boog.
Om de sterjasmijn te leiden span draden of plaats een klimrek of trellis tegen de schutting waar de ranken zich aan kunnen hechten. Hoe sterjasmijn planten. Hij heeft een voorkeur voor een beschutte, warme plek in de volle zon maar verdraagt ook halfschaduw.
De jasmijn snoei je in het voorjaar als de vorst voorbij is. Een verwilderde plant heeft extra snoei nodig om verjongd te worden. Gedurende het seizoen kan je voor vormbehoud wat licht snoeiwerk doen. Er zijn tegenwoordig meerdere variëteiten van de jasmijn te koop, waaronder cultivars met gele bloemen.
Te weinig grond
Er moet wel voldoende grond beschikbaar zijn voor de jasmijn. Vaak zie je dat klimplanten worden aangeplant in stroken van 10-20cm. Dit is echt te weinig voor een plant om goed te kunnen groeien. Er is dan heel veel extra verzorging (met name water geven) nodig, om aan te slaan.
Dit kun je doen door een net te spannen of draden te spannen langs de muur of schutting. Daar leid je dan de plant langs. Een andere manier is door jonge loten telkens vast te binden aan een nieuw stuk touw, waarmee je ze omhoog trekt. Zo groeit de plant steeds hoger.
In het eerste jaar groeit hij vrij langzaam maar na enkele jaren kan hij wel tot 100 cm per jaar groeien. In de winter terughoudend zijn met water geven.
Zich zelf vasthechten doen ze niet echt, maar ze slingeren zich om palen, bomen, hekwerk enz. heen en kunnen met een klimsteun zelfs hele muren begroeien. Zoals alle hoger opgaande klimmers – Toscaanse jasmijn kan tot 6 m hoog en breed uitgroeien – zullen ze op den duur onderaan wat kaal worden.
Als er in het voorjaar scheuten met bruine bladeren aan de jasmijn zitten, dan komt dit door vorstschade. De takken met bruine bladeren kun je na deze vorstschade in het voorjaar helemaal afknippen. De sterjasmijn zal na het snoeien bijna altijd weer opnieuw uitlopen.
Het is normaal dat een nieuwe plant eerst twee jaar groeit en dan pas tot bloei kan komen. Hij bloeit op het tweedejaarshout. Daar moet je met snoeien rekening mee houden: als je de takken die hij dit jaar maakt er af snoeit, dan heb je volgend jaar weer geen bloei.
De Toscaanse Jasmijn kan in principe het gehele jaar door worden geplant met uitsluiting van dagen dat het vriest. Je kunt deze klimplant het beste planten bij zacht weer in de maanden tussen oktober en april. Vergeet hierbij niet de plant water te geven na het planten.
Je hebt zo'n 3 planten per meter nodig om een mooi resultaat te krijgen. De plant heeft dan voldoende ruimte om zich te ontwikkelen. Als je de plant geen gelegenheid geeft om te klimmen, zal de plant een weg langs de grond zoeken en zich in de bodem wortelen.
Voor de toscaanse jasmijn plant u 3 planten per strekkende meter aan. In uw geval kiest u voor 8 (2.5 meter) of 9 (3 meter) klimplanten. 1 tegel weghalen van 20 cm is voldoende.
De toscaanse jasmijn heeft een goede alkalische mest nodig, een mest met een hoog kaliumgehalte dus. Dit wordt op de verpakking aangegeven in de combinatie: n f k, Hoe hoger de K des te beter voor de Toscaanse jasmijn. Goede mest met alle voedingstoffen zijn oa koemest korrels, kippemest enz.
Je moet de Toscaanse Jasmijn wel snoeien, omdat 'ie in de zomermaanden heel hard groeit en bijna constant in bloei staat. Je kunt dit het beste na de bloeiperiode in de herfst en na de winter doen, in het begin van de lente. Knip tijdens het snoeien de oude takken af, want hier zullen geen bloemetjes meer groeien.
Wie houdt van de heerlijke geur van jasmijn kan twee kanten uit. De gele winterjasmijn geurt nauwelijks, maar de witte Trachelospermum jasminoides (Toscaanse jasmijn) doet dit wel. Deze bladhoudende klimplant bloeit tot ver in de zomer, en geeft daarbij een zoete geur af.
Er zijn vele opties voor het opbinden en ondersteunen van planten. Zo zijn er onder andere halfronde steunen van metaal, trellis en kunststof of metalen ringen met grondpin koop. Maar u kunt ook u zelf iets maken. Daarvoor zijn bijvoorbeeld stokken van bamboe of snoeihout geschikt.
Wikkeldraad: dit speciale draad kun je gebruiken om twijgen vast te knopen en ze op hun plek te houden, ook op iets grotere afstand. Draadspanset: in plaats van een klimrek plaatsen kun je ook draden spannen om de klimplanten langs te laten groeien. Dit is bedoeld voor rankende klimmers zoals clematis.
De kluit moet niet helemaal uitgedroogd zijn voor de volgende gietbeurt, maar hij mag ook niet in een laag water komen te staan. Tijdens de lente en zomermaanden heeft de plant als de groei er goed in zit plantenmest nodig. Geef dit elke 2 weken tijdens het gieten. Sproei als de plant niet in bloei staat regelmatig.
Het is een makkelijke plant die zowel in de zon als in de schaduw groeit. De kleine, gele bloemen verschijnen in december, als het zacht weer is al in november. Na de bloei volgt het kleine, eivormige blad. De slappe takken hebben het hele jaar door een groene tint, waardoor de winterjasmijn extra sierwaarde heeft.
De Toscaande Jasmijn is een gemiddelde groeier waardoor watergeven en bemesten weinig nodig is. Het bladerdek van leerachtige bladeren beschermen de planten voor het uitdrogen. Watergeven is dan ook alleen nodig als de grond echt uitgedroogd raakt.