Mensen uit landen valt vaak het individualistische karakter van Nederland op. Nederland kent een samenleving waarbij bijna alles zodanig is geregeld dat je zo onafhankelijk mogelijk kunt leven. Kinderen leren al op jonge leeftijd om voor zichzelf op te komen en een eigen mening te hebben.
We constateerden dat de Nederlandse samen- leving sterk individualistisch is (geworden), relatief egalitair is en hoog scoort op waarden die het belang van gelukkig zijn en plezier maken benadrukken. Nederlanders vallen met deze culturele kenmerken tussen de Scandinavische landen en de Angelsaksische landen in.
De meeste individualistische culturen zijn de Verenigde Staten, Canada, Australië en Noord- en West-Europa, inclusief Nederland. Op de voet gevolgd door Centraal-Europa en Zuid-Europa. De meest collectivistische culturen bevinden zich in de landen in Oost-Europa, Azië, Afrika, het Midden-Oosten en Latijns-Amerika.
Ja, met de vele diverse bevolkingsgroepen die in Nederland wonen zijn we divers en in zekere zin multicultureel. We geven mensen met verschillende achtergronden bijvoorbeeld een Nederlands paspoort. Tegelijkertijd worden niet-witte Nederlanders vaak alsnog bestempeld als 'allochtoon'.
Een vijfde (189 duizend) heeft een Marokkaanse herkomst, een iets kleiner aantal (165 duizend) een Turkse. Van de 1,1 miljoen in Nederland geboren inwoners met één in het buitenland geboren ouder, heeft 43 procent een in een ander Europees land geboren ouder.
Nederland is een land met een heleboel verschillende culturen. Dat noem je een multiculturele samenleving (multi betekent 'veel'). Er wonen in ons land mensen uit maar liefst 190 verschillende landen. Al deze mensen hebben hun eigen eten, kleding, gewoonten, feesten en godsdiensten.
Canada (32.5 miljoen inwoners) is waarschijnlijk het meest multiculturele land.
In Nederlandse bedrijven heerst veelal een kleine machtsafstand, waarbij de verhouding tussen de baas en medewerkers pragmatisch is. In veel Aziatische landen daarentegen, heerst een grote machtsafstand waarbij sprake is van emotionele verhoudingen tussen superieuren en ondergeschikten.
Op de dimensie individualisme scoort Frankrijk ook hoog, met een score van 71, waardoor ook Frankrijk een individualistische samenleving heeft. Werkgevers en vakbonden praten niet echt met elkaar, omdat ze elkaar niet van hetzelfde niveau beschouwen.
Individualistische culturen, zoals in België, Nederland, Duitsland en de VS, steunen op een onafhankelijk zelfbeeld, waarbij veel belang wordt gehecht aan persoonlijke kenmerken, verlangens en verwezenlijkingen.
Nederland is een land met een heleboel verschillende culturen.Dat noem je een multiculturele samenleving (multi betekent 'veel'). Er wonen in ons land mensen uit maar liefst 190 verschillende landen. Al deze mensen hebben hun eigen eten, kleding, gewoonten, feesten en godsdiensten.
Een samenleving is individualistisch wanneer de belangen van het individu belangrijker zijn dan die van de groep. De gezinssamenstelling bij deze groep mensen bestaat meestal alleen uit het kerngezin. De kinderen die in deze samenstelling opgroeien denken vanuit hun 'ik', dus vanuit hun persoonlijke identiteit.
Westerse samenlevingen zijn in de laatste eeuwen steeds minder collectivistisch geworden. Nederland hoort momenteel tot de meest individualistische landen van de wereld. Ook elders in de wereld neemt individualisering toe. Toch is een modern land als Japan nog zeer collectivistisch.
De multiculturele maatschappij
Vanaf begin jaren zestig kwamen door een actief immigratiebeleid gastarbeiders uit landen als Italië, Spanje, Joegoslavië, Turkije en Marokko voor werk in de Nederlandse industrie. Hun familie volgde.
Van de klassieke migratielanden is de groep geboren in Turkije (205 duizend) het grootst, gevolgd door in Suriname (178 duizend) of Marokko (173 duizend) geboren inwoners. Verder telt Nederland ook een relatief grote groep migranten die in een land in Overig Azië geboren zijn (497 duizend mensen).
Zolang Nederland bestaat zijn er mensen weggegaan en mensen bijgekomen. We noemen ze migranten. Immigranten brengen hun eigen cultuur en gewoontes mee, daardoor ontstaat de multiculturele samenleving.
Nederland heeft een pluriforme samenleving. Dat betekent dat er mensen met verschillende culturen, levensstijlen en religies naast elkaar leven. Tolerantie en sociale cohesie kunnen bijdragen aan het prettig samenleven van mensen. Pluriformiteit betekent letterlijk 'meerdere vormen dragen'.
Wat zijn enkele van de overeenkomsten? Denemarken lijkt zowel wat betreft land als cultuur veel op Nederland. Meer nog dan Zweden en Noorwegen. Het zijn beide nuchtere, egalitaire, sociaal democratische landen met gedeelde normen en waarden.
Men maakt tijdens de voorlichting Waarden en normen kennis met de Nederlandse kernwaarden: Vrijheid, Solidariteit, Gelijkheid. Hierbij maken wij geen onderscheid in religie, seksuele geaardheid, afkomst en cultuur.
Individualistische culturen, zoals in België, Nederland, Duitsland en de VS, steunen op een onafhankelijk zelfbeeld, waarbij veel belang wordt gehecht aan persoonlijke kenmerken, verlangens en verwezenlijkingen.
Op de dimensie individualisme scoort Frankrijk ook hoog, met een score van 71, waardoor ook Frankrijk een individualistische samenleving heeft. Werkgevers en vakbonden praten niet echt met elkaar, omdat ze elkaar niet van hetzelfde niveau beschouwen.
Door de toenemende wereldwijde welvaart worden zelfrealisatie en vrijheid van het individu steeds belangrijker. De trend tot individualisering beïnvloedt ook het gedrag van de consument.
Individualisering wordt zowel als een positief en als een negatief proces gezien. Een positief proces omdat er sprake is van een emancipatieproces dat gekenmerkt wordt door een toename van individuele vrijheid, de vrijheid om een eigen weg te gaan en de wil om veelal onbeperkt van het leven te genieten.
Respect is volgens Van Dale: 'het door zijn gedrag doen blijken van eerbied, hetzij in een gezagsverhouding, hetzij als (uiting van) een gevoel van hoogachting of waardering op grond van prestatie of zedelijke kwaliteit'. Deze houding kenschetst ook de relatie tussen mensen.
Het zijn met name culturele kenmerken die mensen benoemen als typerend voor Nederland: eerst en vooral de Nederlandse taal, maar ook nationale feestdagen, tradities en gewoonten, symbolen en iconen. Behalve deze elementen worden ook landschappelijke of omgevingskenmerken (zoals water) als karakteristiek gezien.