Je begint dus met een inleiding, waarin je begint met de openingszin en daarna de opbouw van je pleitnota gaat inleiden. Vervolgens komt het middenstuk waarin je begint met een korte feitenschets van de situatie. Daarna worden de standpunten aangehaald en vervolgens worden deze onderbouwd met je argumenten.
Het is logisch om te beginnen met de toedracht en de relevante feiten. Op die manier leidt men de rechter, de tegenpartij en de toehoorders in, in de zaak. Daarna wordt het probleem aan de orde gesteld. Een pleidooi eindigt vaak met een vordering: wat wil je gedaan krijgen en wat vind je dat de rechter moet beslissen.
Pathos, zegt IJzermans, is bij uitstek een middel om de rechter te boeien. “Zoek een manier om de rechter nieuwsgierig te houden, zodat je de gunfactor krijgt. Je kunt pathetisch zijn in de goede zin van het woord. Bijvoorbeeld de feiten vertellen in de vorm van een verhaal, zoals in een roman.
In hoger beroep vindt een schriftelijk pleidooi plaats (vgl. art. 4.7 van het Landelijk procesreglement voor civiele dagvaardingszaken bij de gerechtshoven). Bij die gelegenheid dient eiser een pleitnota in van (maar liefst) 72 pagina's, voorzien van omvangrijke producties en een wijziging van eis.
Start bijvoorbeeld met een retorische vraag, gezegde, spreuk, citaat of een haakje naar een actualiteit. Hierna schets je de algemene feitelijke context, ga je kort in op waar de zaak volgens jou om draait en geef je aan hoe je pleidooi verder is opgebouwd. Met een tussenzin kondig je de overgang naar de romp aan.
Als de officier van justitie klaar is, begint de advocaat met het pleidooi. De advocaat reageert op het requisitoir en komt op voor de belangen van zijn cliënt. De verdachte krijgt het laatste woord.
Algemeen geaccepteerd is (gelukkig) dat men de rechter in de rechtbank aanspreekt met mijnheer of mevrouw (de rechter). Maar ook daar zijn uitzonderingen op: zijn er meer rechters, dan spreekt men de voorzitter aan met mijnheer/mevrouw de voorzitter.
Bij het doen van een uitspraak kijkt de rechter naar de wet, de feiten (wat is er precies aan de hand), persoonlijke omstandigheden en verklaringen van deskundigen en getuigen.
U kent het vast wel van televisie: een getuige die voor de rechter verschijnt moet voordat hij het woord krijgt zweren dat hij de waarheid zal spreken. In Nederland worden officiële getuigen ook gevraagd een eed (“Zo waarlijk helpe mij God almachtig”) of belofte (“Dat beloof ik”) af te leggen.
Vervoegingen: heeft gepleit voor (volt. deelw.) (iemand) met woorden verdedigen of (iets) proberen te bereiken Voorbeeld: `pleiten voor meer p...
Een pleitnota is dus niet nodig. Aan het begin van de zitting zet de voorzitter de wijze van behandeling nog eens kort uiteen en onderzoekt hij of in dit geval een aangepaste wijze van behandeling is aangewezen. Aan het einde van de behandeling van de zaak op de zitting sluit de voorzitter het onderzoek.
Is de dader strafbaar? Indien de rechter van mening is dat het feit wettig en overtuigend kan worden bewezen en dat het ook een strafbaar feit is, dan zal hij zich buigen over de vraag of u ook een strafbare dader bent.
Een pleidooi is een betoog waarin je probeert anderen ergens van te overtuigen en daardoor iets te bereiken. Pleidooi heeft meerdere betekenissen: Pleidooi (recht), een rede voor een rechtbank, tevens een fase in een rechtszaak.
oproep, pleit, pleitrede, verdedigingsrede. als synoniem van een ander trefwoord: rede (zn) : betoog, oratie, pleidooi, prevelement, redevoering, speech, toespraak, verhandeling, vertoog, voordracht.
De griffier zit vanuit de rechtszaal kijkend rechts van de rechter(s) en draagt ook een toga. Hij wordt net als de rechter(s) aangesproken met 'edelachtbare' (bij een rechtbank), 'edelgrootachtbare' (bij een gerechtshof) of 'edelhoogachtbare' (bij de Hoge Raad).
Als u terecht moet staan voor een strafbaar feit, ontvangt u een dagvaarding om voor de rechter te verschijnen. Als u niet zelf naar de zitting wilt, mag u de verdediging ook overlaten aan uw advocaat. U moet uw advocaat daarvoor wel machtigen. En de rechter moet hiermee instemmen.
Iedereen die door de Politie wordt aangehouden, wordt overgebracht naar het Politiebureau voor verhoor. De politie mag een verdachte na aanhouding maximaal 6 uur voor verhoor vasthouden. De tijd van 12 uur 's nachts tot 9 uur in de ochtend wordt bij deze berekening niet meegeteld.
De duur van de zitting hangt helemaal af van de omvang van uw dossier (in sommige gevallen gaat het om tientallen ordners), de ingewikkeldheid van uw zaak, het aantal (mede)verdachten en uw proceshouding als verdachte. Sommige zittingen zijn in tien minuten voorbij, andere zittingen duren meerdere dagen.
Een rechtszaak start met een dagvaarding. Dit is een brief aan de rechter waarin staat wat het conflict is en wat de ene partij van de andere partij eist (vordert). Goed om te weten: wanneer u een rechtszaak start doet u dit in een dagvaardingsprocedure via de rechtbank.
De kosten voor een procedure bij civiele zaken en bestuursrechtelijke zaken betaalt u meestal zelf. Behalve als de rechter beslist dat de verliezende partij deze kosten betaalt. Een strafzaak kost u geen geld. Maar het kost wel geld als u een advocaat inschakelt.