Gemiddeld kan een sprinkhaan namelijk zo'n 25 centimeter hoog en makkelijk een meter ver springen.
Ze kunnen flink bijten, indien vastnemen niet noodzakelijk is moet het vermeden worden.
Bij elke sprong ontwikkelt een sprinkhaan een enorme kracht vanuit zijn knieën. Die werken als een opgespannen veer. Bij de lancering ontspant het insect zijn spieren in zijn achterpoten, waardoor hij de lucht in gelanceerd wordt.
Katapult. Door zijn enorme achterpoten af te zetten tegen de grond, schiet een sprinkhaan zichzelf de lucht in. Net een katapult. Als jij net zover als een sprinkhaan zou kunnen springen, kon je in drie sprongen een heel voetbalveld oversteken!
Alleen na een sprong worden de felgekleurde vleugels uitgeslagen en daardoor zichtbaar. De sprinkhaan kan niet echt vliegen, maar hij kan wel tientallen meters zweven.
De Sprinkhaan staat voor astraal reizen, stapt over obstakels heen en maakt nieuwe stappen vooruit. Ook bezit de sprinkhaan het vermogen om snel van carrière te veranderen. Dit is de boodschap waar ik nu heel veel aan heb, ik heb een paar slapeloze nachten gehad en mijn lichaam dat met mij op de loop is gegaan.
Sprinkhanen kunnen springen of zelfs vliegen over langere afstanden. Ze komen zo ook soms in huis terecht. Sprinkhanen zijn ongevaarlijk en bijten of steken niet.
Natuurlijke vijanden zijn vogels, parasitaire wespen en roofwespen, zoals Scelio fulgidus), parasitoïde vliegen (Blaesoxipha spp., Trichopsidea oestracea en Cercia sp.), bepaalde soorten kevers, mijten (Tarsonemid sp. en Leptus sp.) en nematoden (Amphimermis).
Ze zijn vrijwel altijd duidelijk zichtbaar. Met deze grotere facetogen worden voedsel en vijanden waargenomen. Facetogen bestaan uit heel veel kleine oogjes, ommatidia. Met elk oogje zien ze een heel klein stukje van de omgeving.
Op dit moment zijn de zwermen – die doorgaans uit zo'n 150 miljoen sprinkhanen per vierkante kilometer bestaan – lastig te bestrijden. Het enige wat men kan doen, is de zwerm lokaliseren en vervolgens met een breed spectrum aan pesticiden besproeien.
Eenmaal volwassen kunnen bidsprinkhanen nog enkele maanden leven; afhankelijk van de temperatuur en de beschikbaarheid van voedsel leven mannetjes vaak nog maximaal twee maanden en vrouwtjes nog drie tot zes maanden.
De sprinkhaan komt voor in grote delen van Europa en komt ook in Nederland en België voor. Het is een bewoner van vochtige zandgronden, kleigronden worden vermeden. De sprinkhaan kan zwemmen en komt onder andere voor langs oevers.
Nee, krekels en sprinkhanen zijn niet hetzelfde dier.
Om echt zeker te zijn dat je met een krekel te maken hebt, moet je hem – of in ieder geval zijn buik – van dichtbij bekijken: krekels hebben twee cerci (een soort stekels) op hun achterlijf. Bovendien bevinden hun vleugels zich op hun rug en niet op hun flanken.
De lange stekel(legbuis) aan het achterlijf van veel soorten, vooral bij de sabelsprinkhanen, dient om de eitjes in de grond af te zetten. Deze stekel doet ons denken aan een angel, maar het is een deel van het geslachtsorgaan en sprinkhanen kunnen hier niet mee steken.
Zijn insecten gezond? Sprinkhanen, meelwormen en kevers staan in Nederland dus het vaakst op het menu. En ze passen prima in een gevarieerde en gezonde voeding, meldt het Voedingscentrum. 'Ze bevatten veel goede voedingsstoffen, zoals eiwitten, onverzadigd vet, ijzer en vitamine B.
Algemeen. De grote groene sabelsprinkhaan is een goede springer, die ook kan vliegen bij verstoring of gevaar. Eigenlijk is het eerder wegzweven, want de afstand bedraagt nooit verder dan een tiental meters en er is altijd een sprong nodig om van de grond te komen.
Veel sprinkhanen eten gras en dat blijft beter beschikbaar, waar veel bloemen bij droogte snel verdwijnen. Sprinkhanen zijn ook echte liefhebbers van zon en droogte. Dat merk je als je richting Zuid-Europa gaat. Sprinkhanen nemen in aantallen en soorten sterk toe."
Wist je dat krekels en sprinkhanen geen water drinken? Alles wat ze nodig hebben is vers groenvoer.
Durf jij een sprinkhaan te eten? Hij is best wel groot, maar wel lekker. Een sprinkhaan smaakt een beetje naar walnoten en je kunt hem daarom ook makkelijk gebruiken in allerlei recepten. Ook gemarineerd en heel even gebakken is hij erg smakelijk en de bite is dan een stuk steviger.
Plantensoorten waar- van bekend is dat Gouden sprinkhanen er eitjes in leggen ont- breken nagenoeg in de hooi- en weilanden en op het schouwpad. Deze vegetaties bestaan voornamelijk uit grassen met een klein aandeel aan kruiden.
De krekels kunnen zich zowel op het land als op het water prima redden. Op het land kunnen ze gemakkelijk een meter ver en zeventig centimeter hoog springen.
De sabelsprinkhanen maken geluid door met hun voorvleugels over elkaar te wrijven, het zogenoemde striduleren. De mannetjes doen dat om vrouwtjes te lokken. Deze lopen richting het geluid en de vrouwtjes kun je op bladeren nabij mannetjes vinden. De vrouwtjes maken zelf geen geluid.
De sprinkhaan ratelt graag. Dat doet hij in de zon. Dat ratelen heet officieel striduleren: door lichaamsdelen (bij de sprinkhaan de achterpoten en vleugels) langs elkaar te laten strijken, wordt er een kenmerkend geluid gemaakt.
Je kunt de sprinkhaan het beste vangen met je handen, meppen met een tak met bladeren of met een schepnetje. Direct na het vangen de vleugels, antenne en poten verwijderen. De sprinkhaan is dat inprincipe gereed voor consumptie.