Het getal geeft aan hoeveel witte bloedcellen er in een kleine hoeveelheid bloed aanwezig zijn. De waarde ligt meestal tussen 4 en 10. Een lagere uitslag wijst op een verminderde aanmaak of een verhoogde afbraak van witte bloedcellen.
Leukocyten verhoogd
Leukocyten spelen een belangrijke rol in ons immuunsysteem. Een stijging heeft daarom in de meeste gevallen te maken met een bacterie of parasiet. In reactie hierop maakt het lichaam meer leukocyten aan. In deze gevallen is de oorzaak van het hoge leukocyten niveau meestal vrij onschuldig.
4.000 – 10.000/mm³ Er zijn vijf categorieën witte bloedcellen. Al deze soorten beschermen ons tegen vreemde lichamen (bacteriën, virussen, enz.). Bij infectie verhoogt hun aantal ruim boven de 10.000/mm³.
Verhoging van het aantal witte bloedcellen, leucocytose genaamd, wordt bij bepaalde aandoeningen aangetroffen, zoals bij bacteriële infecties, ontstekingsziekten (zoals reumatoïde artritis), een allergische reactie, trauma (vooral als gevolg van brandwonden), zwangerschap, vormen van bloedarmoede, bloedkanker (leukemie ...
Leukocyten zijn witte bloedcellen, deze horen normaal gesproken niet in urine gevonden te worden. Als er wel witte bloedcellen in de urine zitten, kan dat duiden op een blaasontsteking of urineweginfectie. In normale gezonde urine dient er nooit bilirubine aanwezig te zijn.
De normale niveaus van leukocyten in de urine zijn 0 tot 5 leukocyten per veld. Er kunnen hogere hoeveelheden zijn bij vrouwen, afhankelijk van hun leeftijd en menstruatiecyclus. Wanneer er meer dan 5 leukocyten per veld zijn, wordt het monster geïdentificeerd als "pyurie", wat beschrijft dat er hoge niveaus van leukocyten in de urine zijn .
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
Het Leukocyten bloedonderzoek, ook bekend als de witte bloedceltelling (WBC), wordt uitgevoerd om ontstekingen, infecties en leukemie op te sporen. Ook wordt het uitgevoerd om het algehele functioneren van het afweersysteem te controleren.
Klachten. Kinderen met leukemie kunnen last hebben van steeds terugkerende infecties en koorts, bloedarmoede, bloedneuzen, snel optredende blauwe plekken, kleine puntvormige paarsrode plekjes, lang nabloedende wondjes en botpijnen. Het is vooral de combinatie van deze klachten die op leukemie wijst.
Witte bloedcellen beschermen u tegen infecties. Door chemotherapie kunnen deze bloedcellen tijdelijk in aantal verminderen. De aanmaak van witte bloedcellen herstelt zich spontaan.
Het advies is: was je handen goed voor het eten, was groente en fruit goed en vermijd bepaalde rauwe voedingsmiddelen (o.a. rauw vlees, vis en eieren) bij een verminderde weerstand. Voor sommige mensen met een verminderde weerstand is het goed om de richtlijn hygiënische voeding bij een verminderde weerstand te volgen.
Stress leidt tot een verhoogde activiteit van de amygdala in de hersenen, en dat zet het beenmerg ertoe aan meer witte bloedcellen te produceren.
Na het ontstaan van een ontsteking maakt je lever CRP (C-reactive protein) aan en dit wordt vervolgens afgegeven in de bloedbaan. Het CRP niveau in je bloed stijgt snel als reactie op een ontsteking. Door de CRP waarde te meten kun je een acute ontsteking aantonen, of juist uitsluiten.
Bij een verhoogde waarde van meer dan 3 mg/l is bestaat er een verhoogd risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Een waarde boven de 10 mg/l duidt op een acute ontsteking. De uitslag van een CRP bloedtest zegt niets over waar een mogelijke ontsteking in het lichaam aanwezig is.
De sputumkleur werd genoteerd als kleurloos, geel of groen. Een positieve kweek en meer dan 25 leukocyten per microscopisch gezichtsveld (lage vergroting) vormden samen bewijs voor een bacteriële infectie.
Leukopenie is een tekort aan witte bloedlichaampjes in uw bloed. Deze witte bloedlichaampjes zorgen voor afweer tegen infecties. Als u hier een tekort aan heeft, dan bent u vatbaarder voor infecties. Het kan zijn dat u last krijgt van misselijkheid en braken.
Een normaal aantal leukocyten is 4.2- 10.6 (x 109/l). Bij minder dan 1.0 x 109/l is er een verhoogd risico op infecties. Als er minder dan 0,5 x 109/l neutrofielen zijn, spreekt men van een 'neutropenie' ofwel een 'dip'. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan door het gebruik van chemotherapie.
Abnormale niveaus van witte bloedcellen en abnormaal lage aantallen rode bloedcellen of bloedplaatjes kunnen ook duiden op leukemie. Als u positief test op leukemie, zal uw arts een biopsie van uw beenmerg uitvoeren om te bepalen welk type u heeft. De behandeling is afhankelijk van uw leeftijd, algemene gezondheid en het type leukemie.
Bacteriële infecties worden meestal behandeld met antibiotica. Hiermee normaliseren de witte bloedcellen vrij snel, al na enkele weken. In geval van een kwaadaardige bloedziekte is een speciale behandeling nodig in het ziekenhuis, zoals chemotherapie en eventueel beenmergtransplantatie.
Witte bloedcellen worden leukocyten genoemd en zijn belangrijk voor het immuunsysteem. Ze beschermen het lichaam tegen schadelijke stoffen zoals virussen, bacteriën, schimmels, parasieten en gisten. Ook helpen witte bloedcellen mee met het opruimen van afgestorven cellen.
Als de test voor leukocytenesterase positief is, maar geen nitriet vindt, kan er nog steeds sprake zijn van een infectie . De test is specifiek voor bepaalde bacteriële enzymen, wat betekent dat het specifieke bacteriële infecties met meer zekerheid kan opsporen.
De normaalwaarde van leukocyten in urine is 0-10 leukocyten per microliter urine. Verhoogde waarden kunnen wijzen op urineweginfecties, nier-infecties, blaasontstekingen, SOA's of andere aandoeningen.
Bij blaasontsteking of om een blaasontsteking te voorkomen. U heeft binnen een halve dag tot 2 dagen minder last van de klachten. Neem nitrofurantoïne met wat voedsel, melk of yoghurt in.U wordt dan minder snel misselijk en het werkt dan beter.
Jaarlijks krijgen ongeveer 6.800 mannen en vrouwen in Nederland de diagnose. Symptomen zijn onder meer vaak moeten plassen, aandrang hebben om te plassen, bloed in de urine of chronische blaasontsteking. Blaaskanker groeit meestal langzaam. In het begin zijn er weinig of geen klachten.