Je kind wordt tijdens een nachtangst plotseling wakker. Hij is angstig, huilt en maakt allerlei (schoppende) bewegingen, dit kan er flink heftig aan toe gaan. Het lijkt alsof je kind wakker is, omdat hij zijn ogen open heeft, maar dat is hij niet. Het kan ook voorkomen dat je kind gilt, maar vaak is dit onverstaanbaar.
Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is. Maar hij ziet echter niets, herkent je niet en laat zich niet tot rust brengen. Soms kan je kindje je zelfs wegduwen.
Hoe lang duurt een night terror? In de nacht zelf duurt een night terror een paar minuten tot een half uur. Vaak komt het maar één keer in de nacht voor, slechts in enkele gevallen meerdere keren.
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Sommige kinderen die last hebben gehad van nachtangst gaan slaapwandelen als ze groter zijn. Een regelmatige levensstijl aanhouden kan helpen om de night terrors te verminderen. Ook kan het helpen om je kindje in het half uur voor de nachtangst uit bed te halen, bijvoorbeeld om even naar de wc te gaan.
Raak je kind tijdens een night terror dan ook liever niet aan en blijf op afstand zitten. Zo kun je hem wel in de gaten houden dat hij zich niet bezeert. Wat soms ook kan helpen, is de lamp op de gang aan te zetten. Na een nachtangst zal je kind vanzelf weer rustig in slaap vallen.
Nachtangsten duren vaak tussen de 5 en 25 minuten. Je kind is ontroostbaar tijdens een nachtangst. Zweten en een verhoogde hartslag zijn niet ongewoon tijdens een nachtangst. Nachtangsten komen voor tijdens NON-REM slaap (als je kind uit de diepe slaap komt).
Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend. Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Pavor Nocturnus, beter bekend als nachtangst of 'night terror', treedt op tijdens de diepe slaap bij kinderen. Omdat nachtangst optreedt tijdens de diepe slaap herinner je je er nadien niets van. Dit in tegenstelling tot een nachtmerrie. Pavor nocturnus komt vaak voor bij kinderen tussen 3 en 12 jaar.
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Slaapverlamming (slaapparalyse) treedt op tijdens de slaap: je bent enkele minuten wakker terwijl je niet kan bewegen, je ogen niet kan openen en niet kan spreken. Dit gaat regelmatig gepaard met hallucinaties, zoals het gevoel hebben dat iemand in de kamer is of dat iemand je bedreigt, terwijl je niets kan doen.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Huilen. Als je wakker wordt en het gevoel hebt dat je heel hard gehuild hebt in je droom, dan kan het goed zijn dat je tijdens je droom een uitbarsting hebt ervaren van je negatieve gevoelens. Deze gevoelens komen voort uit een situatie in het 'echte' leven.
Een aanval van nachtangst gaat gepaard met schreeuwen, wild bewegen, een hoge hartslag en wijdgeopende ogen. Dit duurt enkele minuten, waarna je het je vaak niet kunt herinneren. Nachtangst is een parasomnie en wordt ook wel pavor nocturnus of nachtterreur (night terrors in het Engels) genoemd.
Gemiddeld duurt die ongeveer 25 minuten, maar de variatie is erg groot: in de eerste slaapcyclus, dus aan het begin van de nacht, beslaat de remfase maar vijf tot tien minuten. Bij elke volgende cyclus dromen we langer. Aan het eind van de nacht kan een droom wel drie kwartier duren.
Emotionele wonden
Je vermogen om in slaap te vallen is doorslaggevend voor een goede nachtrust. Als je echter een bijzonder slechte tijd doormaakt, zal zowel je waak- als slaaptijd gevuld zijn met verdriet. Je reactie zal zijn dat je huilt om je lijden een beetje te verlichten.
Een nachtmerrie ontstaat wanneer u vervelende dingen verwacht. Iemand kan bijvoorbeeld een negatieve emotie hebben als die gaat slapen, bijvoorbeeld stress. Mensen die gestrest zijn overdag hebben vaker vervelende dromen. Deze emotie wordt dan omgezet in negatieve gebeurtenissen.
Tijdens een slaapregressie zal je meestal een aantal veranderingen zien in het gedrag en de gewoontes van je baby, zoals: Meer honger en frequenter eten. Regelmatig wakker worden 's nachts. Korte dutjes of zelfs weigeren om te slapen overdag.
Over het algemeen duurt een slaapregressie bij 4 maanden ongeveer 2 tot 4 weken. Hierna slaapt je kindje weer zoals voorheen en is alles (als het goed is) weer rustig en normaal. Maar dan is het wel cruciaal dat je kleintje weet hoe hij zelf in slaap kan vallen!
Opgesloten of vastzitten. Voor veel mensen is het een ware nachtmerrie. Dromen dat je vastzit of bent opgesloten betekent meestal dat jij je zorgen maakt om je huidige situatie. Dit kan betrekking hebben op je baan, relatie of je huidige woonsituatie.
Bij een slaapverlamming gaat het hier mis: je wordt wakker maar hebt je spierkracht nog niet terug. Je lichaam bevindt zich tussen de slaap- en waakfase in. Hierdoor gaan velen hallucineren. Dit kan tussen de vijf en tien minuten duren.
Slaapverlamming gaat op het moment zelf snel weer over. Meestal duurt een 'aanval' slechts een paar seconden of een paar minuten. Eventuele paniek kan ervoor zorgen dat slaapverlamming langer duurt en daarmee ook heftiger lijkt. Het beste wat je kan doen is jezelf op dat moment focussen op kleine bewegingen.
Je kunt iets zeggen als: “Lieverd, je had een enge droom, maar nu ben je wakker en alles is goed. Je bent veilig.” Vertel dat de enge dingen in de nachtmerrie niet in onze (echte) wereld zijn gebeurd. Geef ruimte voor de emotie van angst door te zeggen dat je begrijpt dat je kind bang is.