Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is. Maar hij ziet echter niets, herkent je niet en laat zich niet tot rust brengen. Soms kan je kindje je zelfs wegduwen.
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Bij nachtangst schrik je 's nachts wakker met een zeer angstig gevoel. Een aanval van nachtangst gaat gepaard met schreeuwen, wild bewegen, een hoge hartslag en wijdgeopende ogen. Dit duurt enkele minuten, waarna je het je vaak niet kunt herinneren.
Tijdens een nachtangstaanval kan je kindje behoorlijk overstuur zijn en hard huilen. Het hart klopt vaak snel en je peuter kan een rood gezicht krijgen en zweten. Misschien gaat je kleine zelfs schoppen en slaan. Een aanval duurt meestal een paar minuten en niet langer dan een half uur.
Nachtangsten duren vaak tussen de 5 en 25 minuten. Je kind is ontroostbaar tijdens een nachtangst. Zweten en een verhoogde hartslag zijn niet ongewoon tijdens een nachtangst. Nachtangsten komen voor tijdens NON-REM slaap (als je kind uit de diepe slaap komt).
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Er is echter geen medicijn dat nachtangsten kan voorkomen. Volwassenen worden soms verwezen naar een psycholoog. Dit kan iemand helpen om de aanvallen onder controle te houden. Slaapadviezen zoals een regelmatig slaapritme hanteren en het vermijden van stress, alcohol en cafeïne, kunnen een positief effect hebben.
Nachtangst ontstaat wanneer je van de lichte slaapfase naar de diepe slaapfase gaat. In de overgang kan het gebeuren dat er angst ontstaat die groot genoeg is om het gedeelte van het brein te activeren dat gaat over bewegingen en taal. Daardoor kun je tijdens een aanval heftig schoppen, gillen en huilen.
Oorzaken nachtangsten
Er is niet veel bekend over de oorzaken van nachtangsten. Toch lijkt het er op dat tijdens een nachtangst één deel van het brein in slaap is, terwijl het andere deel juist wakker is. Hierdoor lijkt het alsof je kindje wakker is, maar word je kindje niet rustig van jouw aanwezigheid.
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Hoe lang duurt een night terror? In de nacht zelf duurt een night terror een paar minuten tot een half uur. Vaak komt het maar één keer in de nacht voor, slechts in enkele gevallen meerdere keren.
Slaapangst is een combinatie van angst en slapeloosheid. Als je last hebt van slaapangst, wordt je overheerst door een paniekerig gevoel dat alleen al ontstaat door de gedachte aan slaap. Hoe dichterbij het moment van slapengaan, hoe meer druk je jezelf oplegt om te moeten slapen, en dan het liefst 8 uur per nacht.
We spreken van een nachtmerriestoornis als iemand terugkerende nachtmerries heeft, wekelijks of vaker dan één keer per week, gedurende langere tijd. De helft van de nachtmerries die patiënten met PTSS hebben gaan over de trauma's die ze hebben meegemaakt. De andere helft van de nachtmerries heeft een andere inhoud.”
Nachtangsten, ook wel pavor nocturnus of nachtelijke terreur genoemd, hebben een aantal typerende kenmerken: Komen meestal in begin van de nacht, zo'n 1-2 uur na bedtijd/ Je kind heeft ogen open, maar lijkt niet wakker. Je kind zit of staat rechtop in bed.
Je baby wordt huilend wakker omdat hij honger heeft. Je baby is niet moe genoeg en wil niet (meer) slapen. Je baby is oververmoeid en bijvoorbeeld nog niet uitgeslapen zodra hij wakker wordt. Je baby kan niet zelfstandig in slaap vallen en wordt na een hazenslaapje huilend wakker.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Nachtmerries bestaan in grofweg twee soorten. Er zijn nachtmerries die ontstaan na een traumatische ervaring. In deze nachtmerries vindt vaak een herhaling van de vervelende ervaring plaats (of het lijkt erop). Deze nachtmerries worden posttraumatische nachtmerries genoemd.
Mogelijke oorzaken zijn stress, spanning, medicijnen, koorts, zwangerschap of trauma … Het gevolg is dat je overdag moe bent. In sommige gevallen leiden nachtmerries zelfs tot chronische slapeloosheid.
Als je wakker wordt rond deze tijd, kan het betekenen dat je galblaas je een teken geeft dat je minder vet voedsel moet eten, of het koffie- en alcoholgebruik iets moet minderen. Op emotioneel vlak kan dit betekenen dat je te veel oordeelt over jezelf, een situatie of anderen.
Stress kan een nachtmerrie veroorzaken
De kans is groot dat die herinneringen in de nacht naar voren komen en gekoppeld worden aan angstige beelden", vertelt de klinisch psycholoog. Een nachtmerrie kun je, net als een droom, zien als een mix van beelden van wat je hebt meegemaakt, wat je hebt gezien en je fantasie.
Slaapproblemen zijn een van de veelvoorkomende klachten van een angststoornis. Angst en slechte slaap hebben namelijk een directe relatie tot elkaar. Slechte slaap kan het risico op angst vergroten en angst kan er weer voor zorgen dat in slaap vallen wordt bemoeilijkt.
Moeheid, spanning en angst kunnen lichamelijke klachten veroorzaken. Bijvoorbeeld hartkloppingen, een snelle ademhaling, duizeligheid of wazig zien. Deze klachten kunnen extra angst geven. Als u het gevoel heeft dat u er geen controle meer over heeft, dan heeft u een paniekaanval.
Doe liever even iets dat u ontspant. Lees een goed boek of vul een kruiswoordraadsel in. En ga terug naar bed wanneer u weer slaperig bent. Grijp niet naar uw gsm of tablet, die houden u net langer wakker.
Behandeling somnambulisme
Daarom kan een regelmatig slaappatroon en ontspanning helpen slaapwandelen te beperken. Voor volwassen is het aan te bevelen geen alcohol/drugs te gebruiken. In sommige gevallen kunnen ontspannings- of gedragstherapie uitkomst bieden.