Een gekweekte zalm krijgt een beperkte variëteit aan voedsel waardoor de vis een blekere huid krijgt, wat wordt gecompenseerd door de vissen kleurstoffen te geven. Ook worden er – net als bij de 'gewone' kip – vaak medicijnen als antibiotica en groeihormonen aan de voeding van de vis toegediend.
Het verschil qua smaak en structuur
Wilde zalm is niet alleen minder vet, maar dus ook vleziger en steviger. Gekweekte zalm heeft veel minder kans gehad om spierbundels te trainen, wat vaak resulteert in een meer papperige, olieachtige structuur en afgetekende witte lijntjes tussen de lamellen van het vlees.
Veruit de meeste zalmen die je in de supermarkt vindt, zijn gekweekt, meestal in Noorwegen of Schotland. Zalmen zijn van nature trekdieren. Ze zwemmen soms wel duizenden kilometers vanuit de rivier waar ze geboren zijn naar zee en later weer terug om zich voort te planten.
Gekweekte zalm is minder voedzaam
De natuur doet het het beste. Bepaalde wilde zalm soorten bevatten ongeveer 130 calorieën minder dan gekweekte vis. Wilde zalm bevat half minder vet, drie keer meer vitamine A en acht maal meer vitamine D per 100 gram. Gekweekte vis bevat ook 3 keer meer verzadigde vetten.
Omdat ze ter voorbereiding van die reis veel garnaaltjes gegeten hebben zijn ze vaak donkerrood van kleur, en omdat ze minder vette voeding zijn gevoerd dan kweekzalm, is het vlees van wilde zalm vaak minder vet. Ook als je wilde zalm koopt, let dan op of er tenminste een keurmerk bij staat.
Maar in termen van gezondheid heeft de wilde zalm een voorsprong. Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie.
Vette vis zoals haring, makreel, sardines, tonijn, zalm en zeepaling bevat veel omega 3-vetzuren. Dit zijn bijzondere vetzuren die de ontwikkeling van kanker mogelijk kunnen vertragen. Uit studies blijkt ook dat kankerpatiënten die vette vis eten, minder gewichtsverlies hebben.
In de meeste studies is gevonden dat gekweekte zalm hogere waarden van PCB's, organische pesticiden, dioxines en andere giftige stoffen bevat dan wilde zalm. De hoeveelheden blijven echter onder de normen van de Europese Unie (EU).
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
De zalm wordt gekweekt in Noorwegen en is ASC-gecertificeerd. De keten is gesloten en daardoor transparant, we weten precies wat voor leven de zalm heeft gehad en waar de zalm vandaan komt.
Biologisch gekweekte zalm wordt gezien als topkwaliteit omdat veel van de mogelijke nadelen van andere gekweekte vis hier niet van toepassing zijn: de zalm heeft meer ruimte (de dichtheid is minder dan de helft van reguliere kweek), er worden geen antibiotica of bestrijdingsmiddelen gebruikt, de netten worden niet ...
Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.
Een advies is om minimaal twee keer per week vis te eten, want vis is gezond. Als je regelmatig zalm eet dan verklein je de kans om een herseninfarct te krijgen wel met 40%! Zalm verkleint daarnaast ook nog de kans op hart-en vaatziekten. Zalm bevat zoals we hierboven al zeiden Omega 3.
Het vlees van de zalm, ongeacht de herkomst – gekweekte of wilde zalm – is roze omdat de vis een carotenoïde antioxidant opneemt uit voedsel. Carotenoïden zijn een van nature voorkomende groep pigmenten die kleur geven aan het weefsel van een resem organismen.
Welke Zalm kun je gebruiken voor sushi? Benodigdheden voor sushi met zalm Rauwe zalm. Kies erg verse kweekzalm – wilde zalm kan parasieten bevatten en kan dus beter niet rauw gegeten worden. Eventueel kunt u ook voor gerookte zalm kiezen.
Omdat voorverpakte gerookte vis lang bewaard kan worden, kan de listeria-bacterie zich daar makkelijk in vermenigvuldigen tot schadelijke hoeveelheden. De listeria-bacterie kan gevaarlijk zijn voor je baby. Als je de gerookte vis eerst goed verhit (boven de 75 °C), is het wel veilig. Je doodt dan namelijk de bacteriën.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
Om maar met de deur in huis te vallen: het is veilig om de huid van zalm op te eten. Net als de zalm zelf bevat ook de huid eiwitten en omega-3-vetzuren. In de huid zitten zelfs meer van deze gezonde stoffen dan in de zalm.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Kweekvis is evengoed lekker, maar de structuur van het visvlees is anders als de vissen onder andere omstandigheden leven dan wanneer ze in het wild zouden zwemmen. Afhankelijk van het voer en de leefruimte heeft kweekvis net als wilde vis een smakelijk en gezond (omega 3-)vetgehalte plus een stevige vleesstructuur.
De winnaar
De gerookte zalm van Boni kwam als overwinnaar uit de bus. Eervolle vermelding voor de zalm van Albert Heijn die maar een tiende van een punt minder scoorde.
De voornaamste oorzaak: de wereld zit zo'n beetje aan de top van de productie, schijft Quartz. De voorraad wilde zalm is erg beperkt, waardoor twee derde van de geconsumeerde zalm tegenwoordig gekweekt is. En de vraag neemt gestaag toe, vooral uit China.
Listeria in vis
Voorverpakte gerookte vis kan lang bewaard worden. Dit geeft de listeria-bacterie de kans zich te vermenigvuldigen tot schadelijke hoeveelheden. De kans dat je ziek wordt is groter. Kwetsbare groepen kunnen deze producten wel eten nadat ze zijn verhit, in bijvoorbeeld een gerecht.
Volgens het IARC zit gerookte vis in dezelfde categorie als bewerkt vlees. Het zou dus ook potentieel kankerverwekkend zijn. Het zouten en roken van vis verschilt niet van de bewerking van vlees. Er worden dezelfde conserveringsmiddelen aan toegevoegd en roken produceert dezelfde kwalijke stoffen.
Er zitten veel eiwitten in gerookte zalm, die er onder andere voor zorgen dat je spieren gezond blijven en niet af gaan breken. Er zitten veel gezonde vetten in gerookte zalm. Er zitten veel mineralen in gerookte zalm, waaronder ijzer voor een betere stofwisseling en een gezond hart.