Een leerstoornis herken je doordat de problemen met leren ondanks extra aandacht en inspanningen moeilijk zal blijven. Dit heet didactische resistentie. Leerstoornissen heb je vaak op een beperkt gebied: bijvoorbeeld een rekenstoornis (dyscalculie).
Dit wordt gedaan om het niveau van het lezen en spellen te meten. Een test is bijvoorbeeld het hardop lezen van rijtjes woorden en ook niet bestaande woorden. En er wordt een dictee afgenomen. Ook bekijkt de onderzoeker de informatie die door de school is aangeleverd over het lezen en de spelling.
Een leerstoornis is iets anders dan een leerprobleem. Leerstoornissen zijn bijvoorbeeld dyslexie en dyscalculie. Je kind heeft dan erg veel moeite met het lezen en begrijpen van woorden of cijfers. Dit zegt trouwens niets over de verdere intelligentie van je kind of over zijn inzet.
Bijvoorbeeld problemen met klokkijken, omgaan met geld of problemen met het lezen van post. Deze problemen maken veel mensen die moeite hebben met lezen en schrijven (dyslexie) of die moeite hebben met rekenen (dyscalculie) vaak mee.
Dyslexie, dyscalculie, dysgrafie en dyspraxie .
Specifieke leerstoornis is hetzelfde als leerstoornis . Het woord "specifiek" verwijst naar een leergebied, zoals taal, lezen of rekenen. In dezelfde lijn gebruiken professionals de termen specifieke leerstoornis en leerstoornis om aandoeningen te diagnosticeren.
Een leerstoornis ontstaat wanneer het leerproces niet goed ontwikkeld maar, het kind heeft een normale intelligentie, er zijn geen sociaal-emotionele, auditieve of zintuiglijke problemen of een gebrekkig onderwijs dat aan de oorzaak ligt.
NLD is soms moeilijk te herkennen. NLD is een afkorting van de Engelse term Non-verbal Learning Disabilities. Letterlijk vertaald betekent dat 'non-verbale leerstoornissen', ofwel: leerstoornissen die betrekking hebben op non-verbale informatie.
Uit recent onderzoek blijkt dat er zeker erfelijke (genetische) factoren meespelen. We weten dat kinderen van ouders die zelf een leerstoornis hebben meer kans maken om ook een leerstoornis te ontwikkelen. Die verhoogde kans bedraagt maar liefst 30 tot 50 % als een ouder dyslexie of dyscalculie heeft.
Wanneer een leerstoornis wordt vermoed, moeten de volgende gebieden worden beoordeeld: luisteren, spreken, lezen, schrijven, redeneren, rekenen en sociale vaardigheden . De beoordeling moet echter gericht zijn op het/de gepresenteerde probleem/problemen en mogelijke correlatie(s).
Hierbij wordt, voor de diagnose dyslexie, de ondergrens van een totaal IQ van 70 gehanteerd. Onder deze grens kunnen we niet meer van dyslexie spreken, maar kunnen de achterstanden op leergebied verklaard worden door de lage verstandelijke vermogens.
Kinderen die langzaam leren, hebben vaak moeite om hun leeftijdsgenoten bij te houden bij het leren van nieuwe concepten en ideeën . Ze kunnen de stof mogelijk niet zo snel begrijpen als hun leeftijdsgenoten en hebben mogelijk extra tijd nodig om de informatie te verwerken. Ze kunnen ook moeite hebben met het begrijpen van abstracte concepten en ideeën.
moeite met het aanleren van kruipen, lopen, zwemmen, fietsen, e.d.moeite met organiseren en ordenen. problemen met de fijne motoriek. problemen met de grove motoriek en het evenwicht.
Onjuist! Per definitie kan een leerstoornis alleen worden vastgesteld bij iemand met een gemiddelde of bovengemiddelde intelligentie. Mensen met leerstoornissen hebben vaak een hoog IQ — maar de LD weerhoudt hen ervan hun ware intelligentie te tonen in dagelijkse prestaties.
Leerproblemen hebben invloed op hoe iemand leert lezen, schrijven, spreken en rekenen. Ze worden veroorzaakt door verschillen in de hersenen, meestal in hoe het functioneert, maar soms ook in de structuur ervan. Deze verschillen hebben invloed op de manier waarop de hersenen informatie verwerken.
De vijf meest voorkomende leerstoornissen zijn dyslexie, ADHD, dyscalculie, dysgrafie en dyspraxie . Elk van deze aandoeningen kan zich uiten met een reeks symptomen en kan worden gediagnosticeerd door een combinatie van medische en educatieve beoordelingen.
Autisme is geen leerstoornis
Sommige mensen associëren autisme met een leerstoornis. Dit is niet correct. Autisme is een ontwikkelingsstoornis.
Wat zijn Leerproblemen? Leerproblemen is een overkoepelende term voor verschillende beperkingen die invloed kunnen hebben op het leren. Je kunt hierbij denken aan dyslexie, dyscalculie, dyspraxie ook wel Development Coordination Disorder (DCD) genoemd, Non-verbal Learning Disabilities (NLD), hoogbegaafdheid.
Kinderen met ADHD ervaren in het algemeen meer leerproblemen dan kinderen zonder ADHD. Dit komt mede omdat kinderen met ADHD afgeleid zijn, drukker zijn en impulsiever gedrag vertonen. Door dit gedrag kunnen er problemen met leren ontstaan. Regelmatig krijgen kinderen medicatie om het gedrag onder controle te houden.
Een leerstoornis is een soort ontwikkelingsstoornissen. Beide hebben met elkaar gemeen dat ze leerproblemen veroorzaken door een afwijking in de biologische structuur en de werking van de hersenen.
Als de basisschool uw kind niet goed kan ondersteunen, kan deze er, samen met de ouders voor kiezen om de leerling te laten overstappen naar het speciaal (basis)onderwijs. Deze scholen hebben kleinere groepen en kunnen leerlingen meer hulp bieden.