Het noordelijke deel, dat tien van de twaalf stammen omvatte, nam de naam "Israël" mee, maar werd ook wel het "Tienstammenrijk" of "Efraïm" genoemd, naar de meest dominante stam. Het rijk hield stand tot 722 v.Chr.. Het zuidelijke deel na de splitsing werd het koninkrijk Juda genoemd.
Na de oorlog besloten internationale leiders dat Joden, die verspreid over de hele wereld woonden, een eigen land moesten krijgen. Een veilige plek om te wonen. En dat was dit gebied in het Midden-Oosten, dat tot die tijd nog Palestina heette. Dat werd toen het land Israël.
De naam Palestina verwijst naar de Filistijnen, een volk dat zich hier aan het eind van de Bronstijd vestigde. Hun cultuur is verloren gegaan. Een oudere benaming voor dit gebied is Kanaän, de inwoners ervan waren Kanaänieten.
Dit land kreeg de naam Palestina, naar de Filistijnen, die aan de kust woonden. Het werd Judea genoemd, naar Juda. Het wordt het Heilige Land genoemd, omdat het het land is waar Jezus Christus werd geboren, zijn heilige leer predikte, deze bevestigde door wonderen en zijn leven gaf voor de mensheid.
Als in het boek Deuteronomium de verhouding tot de inwoners van het land Kanaän duidelijk gemaakt wordt, wordt ook de keuze voor Israël verantwoord. Israël is geen groot volk, het heeft geen enkele status. God koos dit volk, omdat Hij het liefhad en aansloot bij de belofte die Hij aan Abram had gedaan (Deut.7:6-8).
De naam Israël wordt ook collectief gebruikt in de Bijbel om Gods uitverkoren volk aan te duiden, de afstammelingen van Jakob, evenals de geografische regio die God aan zijn uitverkoren volk schenkt . Wie staat bekend als Israël? Jakob, zoon van Isaak en Rebekka, krijgt de naam Israël in Gen 32.
Andere opties waren Palestina of Zion. Uiteindelijk werd toch de Bijbelse naam Israël gekozen. Sommige mensen vinden dat het gebied waar Israël ligt eigenlijk Palestina heet. Ook wordt Israël door joden en christenen soms het Beloofde Land of het Heilige Land genoemd.
Het Nieuwe Testament geeft aan dat Jezus de vervulling is van de dienaar van de Heer. Omdat Jezus de ware dienaar van de Heer is, is Hij het ware Israël . Verwacht daarom geen letterlijke restauratie van de natie Israël, aangezien Jezus het ware Israël is.
De oude Israëlieten worden beschouwd als nakomelingen van de oorspronkelijke Kanaänitische bevolking die lange tijd woonden in de zuidelijke Levant, Syrië, het oude Israël en de Transjordaanse regio.
Aan de ene kant werd Jezus geboren in het geografische gebied dat sommige mensen nu Palestina noemen. Aan de andere kant is het een anachronistische uitspraak om te zeggen dat Jezus in “Palestina” werd geboren. Simpel gezegd, in de Bijbelse tijd stond Palestina niet bekend als Palestina ; het stond bekend als Judea: “Bethlehem van Judea” (Matt. 2:1).
Van 1917 tot 1947
Tot september 1922 bleef Jeruzalem en de rest van Palestina onder Brits militair bestuur. Door de Volkerenbond werd in 1922 het mandaat aan de Britten gegeven om Palestina te besturen en de lokale bevolking voor te bereiden op zelfstandigheid.
Het christendom
Jezus werd geboren in het joodse land Palestina, een gebied in het Midden-Oosten dat we nu Israël noemen. Jezus werd gezien als een rabbi, dat is een leraar in de joodse godsdienst. Hij werd rond het jaar 30 in Jeruzalem gekruisigd.
Vanaf 1516 tot het eind van de Eerste Wereldoorlog maakte het gebied van de huidige staat Palestina deel uit van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk, net als het gebied van het huidige Israël, Libanon, Syrië en Jordanië.
Voordat Zijn Naam Israël was
Toen Rebekka een tweeling ter wereld bracht, noemde ze hem Jacob, omdat hij de hiel van zijn broer had vastgepakt. De Hebreeuwse betekenis van Jacob – of Yaakov in het Hebreeuws – is “verdringer”. Het is afgeleid van het woord voor “de hiel grijpen”, maar figuurlijk kan het “struikelen” of zelfs “misleiden” betekenen.
Ondanks verdrijvingen en ballingschappen hebben er door de eeuwen en millennia heen altijd Joden in het Land van Israel gewoond. De laatste grote ballingschap begon in het jaar 135 en leidde ertoe dat het merendeel van de Joden over de wereld verspreid raakte.
Onder het Britse mandaat (1920-1948) stond de hele regio bekend als Palestina .
Het in de Bijbel beschreven Beloofde Land zou volgens een letterlijke opvatting ervan samenvallen met het gebied tussen de rivieren Nijl en Eufraat. Dit omvat de Sinai-woestijn, Israël en de door Israël bezette Palestijnse gebieden, de Golanhoogvlakte, maar ook Jordanië, grote delen van Syrië en Irak.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Dit is gebaseerd op teksten uit de Hebreeuwse Bijbel, vooral die waarin God aan aartsvader Abraham een land voor zijn nakomelingen beloofde, het Beloofde land. Volgens de Bijbel zijn dit de Israëlieten, de nakomelingen van Abrahams kleinzoon Jakob, die later Israël genoemd werd.
Namen en titels
In die tijd bestonden in Palestina geen familienamen. Volgens de Joodse conventies van toentertijd was hij wellicht oorspronkelijk bekend als Jesjoea ben Josef (Jezus de zoon van Jozef). In de evangeliën staat soms ook zijn plaats van herkomst bij de naam Jezus: Jezus van Nazareth of Jezus de Nazarener.
De geboorte van Jezus. Volgens het Evangelie van Lucas woonden Jozef en Maria in Nazareth in de streek Galilea gelegen in het noorden van Israël, maar werd Jezus in Bethlehem (de stad van David) geboren, omdat omstreeks die tijd een Romeinse volkstelling werd gehouden.
In de Arabische wereld is Isa de naam voor Jezus, wat het een belangrijke religieuze betekenis geeft.
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Enkele uren voordat het Britse mandaat officieel afliep riep de Joodse gemeenschap onder leiding van David Ben-Gurion op 14 mei 1948 de onafhankelijke staat Israël uit. De burgeroorlog mondde uit in de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948.
Wat je verder nog over de historie moet weten, is dat de oude havenstad Jaffa nu onderdeel is geworden van Tel Aviv. Vroeger lag deze stad verderaf gelegen, maar door de enorme groei van Tel Aviv zijn omliggende plaatsen opgeslokt. Officieel is de naam van de stad nu dan ook Tel Aviv-Jaffa geworden.