Dat geluid noemt men fiepen. Die geluiden van het ree kun je ook nabootsen met een fiep. De fiep is een instrument waarmee je het geluid van een ree nadoet.
Het fiepen en klagen is een min of meer piepend geluid dat ontstaat doordat de adem door een samengeperste opening wordt geperst. Het fiepen en klagen maakt andere reeën nieuwsgierig of alert.
Om indruk te maken, maken ze een geluid dat burlen wordt genoemd. Dit diepe en zware geluid kun je vooral horen in september. Dan is het namelijk de bronsttijd van de edelherten.
Van half oktober tot begin november is de bronsttijd van de Damhert. Om vrouwtjes te lokken maken de mannetjes (ook wel schoffelaar of hertebok genoemd) een brullend geluid. Het burlen is minder heftig dan bij het edelhert, maar nog steeds een erg indrukwekkend geluid.
In het voorjaar zoeken ze hun eigen territorium op. De reebok verdedigt dit territorium fel tegen andere mannetjes. De paartijd, ook wel bronsttijd genoemd, valt in juli en augustus. De reegeit maakt een fluitend geluid, het zogenaamde 'fiepen', om te laten weten dat ze bereid is om gedekt te worden.
Herten zijn duidelijk groter dan reeën en hebben ook de kenmerkende lichte vlek niet aan de achterkant. Herten en reeën eten hetzelfde. Het gewei van een hert is groter dan het gewei van een reebok, maar de manier waarop het gewei tot stand komt, is bij beide dieren hetzelfde.
De paartijd van reeën, de bronst, wordt ook wel bladtijd genoemd. Dit komt doordat je met een blad het geluid van een ree na kunt bootsen. Met als gevolg dat reeën reageren. Dat geluid noemt men fiepen.
Blaffende ree
Het blaffen van het ree, ook wel 'schrikken' genoemd is een laag, blaffend geluid. Een ree maakt dit geluid als het iets bijzonders waarneemt waarvan het niet thuis kan brengen wat het is. Hij alarmeert daarmee ook de andere reeën.
Alleen bij reeën noem je het mannetje een bok en een vrouwtje een geit. Het vrouwtje heet bij damherten en edelherten een hinde. De jonge hertjes noem je kalfjes, net als bij koeien.
Het damhert is meestal zwijgzaam. Een kalfje en zijn moeder maken blatende geluiden naar elkaar. Bij gevaar laat een hinde korte, heftige blafjes horen en bij pijn slaken damherten een langgerekt geblaat. In de bronsttijd maken mannetjes luide, boerende en knorrende roepen en hindes 'miauwen' tijdens de bronst.
De bronsttijd of het paarseizoen (oestrus) is een periode waarin dieren een drang hebben om te paren. Dit wordt veroorzaakt door hormonale veranderingen in het lichaam van het dier. De bronsttijd van een diersoort begint met het vruchtbaar worden van het wijfje. Het mannetje reageert hierop.
Burlen is (evenals de Zuid-Nederlandse variant beurelen) het loeien van mannetjesherten die op zoek zijn naar een hinde om mee te paren. Het geluid houdt het midden tussen loeien en brullen.
het geluid van een schaap maken.
In de film is Bambi een muildierhert, in het boek dat de basis vormt voor de film is hij een ree. Bambi wordt bij zijn geboorte uitgeroepen tot "Prins van het Bos".
Mekkeren = mekkeren is de term die het stemgeluid van een geit aangeeft. Het is een onomatopee. Het mekkeren komt tot stand doordat de uitgeblazen lucht in snel tempo `stuitert` tegen de stembanden in het strottenhoofd.
Het vrouwtje wordt een reegeit genoemd. Een ree kan verschillende geluiden maken. Zo kan hij blaffen, klagen en fiepen.
Mannelijke ezels heten ezelhengsten. Vrouwelijke ezels ezelinnen. Jongen van ezels heten ezelsveulens. Een kruising tussen ezelhengst en paardenmerrie wordt muildier genoemd, die tussen ezelin en paardenhengst heet een muilezel.
De Chinese waterree (Hydropotes inermis), voorkomend langs rivieroevers in China, lijkt op een ree, maar dan zonder gewei en met uitstekende bovenhoektanden.
Ransuilen broeden vaak in halfopen (natuur)gebieden, waar ook veel campings zijn te vinden. Je hoort ze 's nachts al van ver met hun typische hoge, piepende, bijna klagende aanhoudende geluid. Ransuilen zijn tijdens de zomer zo luidruchtig omdat de uilskuikens hun nest verlaten en door de omgeving gaan zwerven.
De ree verblijft overdag vaak in zijn “leger”, dit is de naam van de slaapplaats. Deze is vaak te herkennen aan een ovale plek onder de boom, alsof iemand hier de grond heeft staan harken. Soms heeft de ree zijn “leger” in een kuil of onder een omgevallen boom.
Lokken. Alle reeën reageren op het fiepen. Door het geluid op een fluit na te bootsen is het mogelijk geiten en bokken te lokken. De geit komt op het geluid van het kalf af en de bok op het geluid van de geit.
Herten zijn groter en zwaarder en het vlees van een hert is ook grover en smaakt wilder dan het malse sappige vlees van de ree. Reeën zijn lekkerbekken en dat proef je aan hun vlees. Voedsel van de ree bestaat uit verschillende soorten loofbomen, blaadjes, kruiden, gerst, klaver en erwten.
Rendieren zijn de enige herten waarbij zowel de mannetjes als de vrouwtjes een gewei dragen. Het is geen toeval dat het mannetje zijn gewei nu al heeft afgeworpen, terwijl de vrouwtjes dit pas een tijdje later doen.