Roquefort uit het Franse dorp Roquefort in de regio Aveyron is een rauwmelks blauwaderkaasje gemaakt van schapenmelk. Het heeft een zeer herkenbare zilte, pittige smaak van schapenmelk in combinatie met de iets metalige smaak die de blauwschimmel eigen is. De kaas is cilindervormig en weegt ongeveer 2,5 tot 3 kg.
Pecorino, afgeleid van het Italiaanse woord pecora, wat schaap betekent, is een van de oudste kaassoorten ter wereld. Deze soort telt meerdere varianten, waaronder de bekende Pecorino Romano, de hardste en sterkste kaas uit de familie. In Sardinië is echter niet de Romano, maar de Pecorino Sardo het populairst.
Er bestaan talrijke soorten schapenkaas. Algemeen bekend zijn de Roquefort uit Frankrijk en de Griekse feta. Schapenkaas is geschikt voor mensen met koemelkallergie. Schapenkaas is rijk aan vitamine A, B en C en bevat hiervan hogere gehalten dan koeien- en geitenkaas.
Gorgonzola is zachter en romiger dan Roquefort of Blue Stilton. Hij heeft een oranje grijze korst en mooie blauwaders. De smaak is licht pikant en kruidig dankzij de blauwaders. Gorgonzola wordt gemaakt van twee soorten melk.
Tijdens de World Cheese Awards – die werden georganiseerd in Bergamo in Italië – was het een Amerikaanse kaas die er met de winst vandoor ging. De Rogue River Blue, een blauwe kaas uit Oregon, werd verkozen tot allerlekkerste der kazen.
Blauwschimmelkaas, ook wel blauwaderkaas genoemd, is een type schimmelkaas met een blauwe schimmel (Penicillium roqueforti) als opvallendste kenmerk. Roquefort, een schapenkaas uit Frankrijk is een goed voorbeeld. Een goedkopere soort is Bleu d'Auvergne, deze is gemaakt van koemelk.
Cambozola versus gorgonzola
Gorgonzola is een Italiaanse pikante kaas. Cambozola is een Duitse zachte kaas. Van buiten is die wit zoals een Franse camembert en van binnen lijkt die op een Italiaanse gorgonzola. Vandaar de naam Cambozola; zacht van smaak met een klein bittertje.
Danablu (of Danish Blue) is een Deense blauwschimmelkaas. Deze werd begin 20e eeuw uitgevonden door Marius Boel. De bereidingswijze lijkt sterk op die van Roquefort, met dat verschil dat voor Danish Blue koemelk wordt gebruikt en voor Roquefort schapenmelk.
De categorieën van Parmezaanse kaas zijn: Grana Padano en Parmigiano Reggiano zijn de twee enige echte originele Parmezanen. Laatstgenoemde is vaak langer gerijpt en intenser van smaak dan Grana Padano.
Gorgonzola. Het is misschien wel de bekendste Italiaanse schimmelkaas: gorgonzola, mét DOP-status (Denominazione di Origine Protetta, hetgeen betekent dat deze kaas alleen gemaakt mag worden in de noordelijke provincies Milaan, Bergamo, Brescia en Como).
Achtergrond informatie: Feta is een van oorsprong Griekse schapenkaas. de Dodoni Feta wordt bereid uit 80% schapen- en 20% geitenmelk. Deze kaas wordt traditioneel gemaakt- en ontleent zijn zuivere rijke smaak aan de ecologische en natuurlijke omstandigheden.
Hoewel de Griekse kaas feta ook van geitenmelk of soms zelfs koeienmelk gemaakt kan worden, wordt de oorspronkelijke feta gemaakt met schapenmelk. Traditioneel wordt feta door schapenherders in de Griekse bergen gemaakt van ongepasteuriseerde schapenmelk en wordt vervolgens geconserveerd in een zoutoplossing.
Pecorino Romano geraspt
Pecorino Romano staat bekend als een heerlijke harde, zoute Italiaanse kaas gemaakt van schapenmelk. Deze variant is zelfs al speciaal voor u geraspt. De intens zilte smaak komt doordat de kazen tijdens de bereiding gewassen wordt in zeewater.
Verse Spaanse kaas van 100% schapenmelk, deze Manchego kaas is met zorg bereid en heeft 3 maanden gerijpt. Het is zonder twijfel de populairste kaas van Spanje en de Spanjaarden eten deze schapenkaas dan ook veelvuldig. Vaak op een broodje, maar misschien nog wel vaker op een kaasplankje als tapashapje.
Brie is misschien wel de bekendste Franse witschimmelkaas. Dit Franse kaasje is vernoemd naar de regio Brie in de Champagnestreek.
Schapenmelk is de melk van schapen. Het wordt vaak gebruikt om zuivelproducten, zoals kaas te maken. Beroemde kazen van schapenmelk zijn onder andere de feta in Griekenland, de ricotta in Italië en de roquefort in Frankrijk.
De grana padano heeft eerder een rooksmaak met een lichte nasmaak van boter terwijl de parmezaan, koning der kazen, eerst een zoute smaak ontwikkelt, verlengt met een intens pikante ondertoon en een fruitige nasmaak.
“Grana Padano bevat twee stoffen genaamd isoleucine-proline-proline (IPP) en valine-proline-proline (VPP). Deze kunnen voor ontspannen bloedvaten en een lagere bloeddruk zorgen”, aldus hoofdonderzoeker Giuseppe Crippa. “Ze hebben ongeveer dezelfde werking als verschillende soorten bloeddrukverlagende medicijnen.
De reden hiervoor is heel eenvoudig: échte parmezaan kan enkel worden gemaakt in een bepaald deel van Italië (de omgeving van Parma, waar ook parmaham wordt gemaakt), rijpt tussen de 18 en de 36 maanden én moet worden ingevoerd. Geen wonder dat er een prijskaartje aan vasthangt.
De schimmelkaas is rijk aan calcium, wat erg goed is voor uw botten. Goed om te weten is dat er vaak veel natrium in blauwe kaas zit. Blauwe kaas heeft een sterke, aanwezige smaak, waardoor u niet veel nodig heeft om smaak toe te voegen aan bijvoorbeeld een salade.
Brie is een Franse witschimmelkaas. Brie behoort net als camembert en hervekaas tot de zogenaamde 'zachte' zuivelproducten.
De meest bekende voorbeelden van blauwe kazen zijn Roquefort, Blue Stilton en Gorgonzola, maar in de loop der jaren is het aanbod in soorten sterk toegenomen.
Gorgonzola is door de zachte en fijne textuur perfect te gebruiken in veel verschillende recepten. Gorgonzola smelt bijvoorbeeld heerlijk over een pasta en komt goed tot zijn recht in salades. Ook met vlees werkt deze blauwe kaas goed: laat de Gorgonzola bijvoorbeeld smelten over runder-, varkens- of kippenvlees.
In tegenstelling tot wat gedacht wordt, kan je kaas wel bewaren in de diepvries. Vooral harde kazen zijn daarvoor geschikt, maar het kan wel ten koste gaan van de smaak. De kaas blijft tot acht maanden goed in de diepvriezer. Zachte kazen vries je best niet in.
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.