Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Sommige mensen zijn bang dat sulfiet schadelijk voor je is. Of dat je er hoofdpijn van krijgt. Maar dat is niet zo, want je krijgt gewoon hoofdpijn van de alcohol. Alleen als je overgevoelig zou zijn voor sulfiet of astmatisch, zou je last kunnen krijgen van sulfiet.
Alcohol zorgt via een chemisch proces voor meer urineproductie. Hierdoor droogt het lichaam uit, waardoor de vloeistofdruk in de hersenen verlaagd wordt. Dit resulteert in hoofdpijn, nadorst en een droge mond. Drink dus voor ieder glas wijn óók een glas water.
Ook een lage pH (onder de 3.1) werkt goed. Na de alcoholische vergisting kan de wijnmaker opnieuw zwaveldioxide toevoegen. Dat doodt de bacteriën, waaronder de melkzuurbacterie. Een andere optie is om de wijn te klaren.
Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l. De meeste wijnen bevatten echter véél minder dan die maxima. Meer dan de helft van alle wijnen bevat minder dan 80 mg/l sulfiet, ofwel ongeveer de helft van het wettelijk maximum. Er zijn geen wijnen zonder sulfiet.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Om wijn tegen zuurstof te beschermen kan er zwavel toegevoegd worden. Vervolgens kunnen verschillende druivenrassen gemengd worden om de juiste smaak te krijgen. Om de wijn helder te krijgen wordt er vaak een klaringsmiddel gebruikt en wordt de wijn gefilterd.
Komt er op neer dat je met calciumcarbonaat (acidex) een deel van de wijn volledig ontzuurt. Zowel appel als wijnsteenzuur. Vervolgens voeg je beide delen samen en is het zuurgehalte van het geheel dus gedaald.
Een grove regel is dat men 16 gram suiker per liter most moet toevoegen om 1% te stijgen. Voor een wijn van 12% moet er 200 gram suiker per liter most aanwezig zijn.
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen. Sulfiet geeft géén allergische reactie, maar een intolerantiereactie. Sulfiet kan bij hiervoor gevoelige mensen een astma-aanval veroorzaken. Sulfiet vind je ook veel in salades.
Sterke drank
En juist in het woord voelen zit t 'm. Zoals gezegd: wetenschappelijk bewijs dat rode wijn daadwerkelijk slaapverwekkender is dan witte is er niet. Het gaat om het gevoel dat jij en duizenden andere mensen bij het drinken ervan krijgen.
Sulfiet zit in heel veel producten, zoals wijn, jam, schaaldieren en gedroogd fruit. Het wordt gemaakt uit zwavel en gebruikt als conserveringsmiddel. Sulfiet voorkomt dus dat voedingsmiddelen snel bederven.
Biologische wijnen moeten verplicht een keurmerk op hun fles hebben. Meestal wordt het Europees biologisch keurmerk (het 'blaadje met de sterren') gebruikt. De druiven worden voor de oogst gecontroleerd op biologische wijnbouw principes én de wijn wordt nog een keer gecontroleerd voordat deze wordt gebotteld.
Is je gerecht te zuur? Dit kun je toevoegen: Zoetmiddel: wortels aan een tomatensaus, rietsuiker, honing of agavesiroop. Zout: sojasaus, tamari (Japanse, glutenvrije sojasaus) of zout.
Er is namelijk een trucje om je zure wijn weer in zijn oude en dus lekkere staat terug te krijgen. En het wondermiddel dat je nodig hebt is: mierikswortel. Snijdt de mierikswortel in stukjes en laat het intrekken. Proef de wijn en als je er nog niet tevreden mee bent moet je het recept herhalen.
Zuur kun je daarnaast op een chemische manier neutraliseren door er een base aan toe te voegen. "In de keuken is dat baking soda. Roer eenvoudig wat van het poeder door het gerecht. Pas op dat het niet doorslaat naar de andere kant, dan moet je weer zuur toevoegen", waarschuwt Mariën.
Bij de vergisting blijft normaal gesproken de gisting doorgaan totdat alle suiker is omgezet in alcohol. Maar wanneer de most heel zoet is stopt de alcoholische vergisting vanzelf bij een alcoholpercentage van ongeveer 14 à 15%. De gistcellen sterven dan af.
Om de wijn te klaren voeg je eerst de stabilisator toe. Die roer je ongeveer 30 seconden door de wijn. Daarna mag klaringsmiddel A worden toegevoegd. Ook die moet je door de wijn roeren, maar dan een flink stuk harder en langer: twee minuten in totaal.
Als je wijn dan geheveld is zal hij langzaam gaan klaren. Ook dan vormt zich opnieuw sediment. De algemene standaard in boeken en op wijnmakers cursussen is dat er dan om de 3 maanden (zolang er sediment wordt gevormd) gaan hevelen om de problemen die hierboven beschreven staan te blijven voorkomen.
Sulfietvrije wijn is niet automatisch biologisch, dus let goed op dit belangrijke verschil. Gangbare rode wijn bevat maximaal 150 mg/l sulfiet, terwijl witte en rosé wijn maximaal 200 mg/l mag bevatten. Bij biologische wijn moet dat minimaal 30 tot 50 mg/l lager liggen.
Wijnen zonder sulfiet bestaan niet! Van nature zit er namelijk al een laag percentage sulfiet in wijn. Er bestaan wijnen waarbij er geen sulfiet wordt toegevoegd tijdens het productieproces of vlak voor het bottelen.
Bij witte wijnen wordt over het algemeen meer sulfiet gebruikt dan bij rode wijnen. Rode wijnen hebben vrijwel altijd tannine dat zorgt voor de betere houdbaarheid. Op het moment dat een wijn meer sulfiet bevat dan de richtlijn weergeeft, zal dit op het achteretiket vermeld moeten worden.