Bovenstaande grafiek toont het aantal inwoners in Nederland dat in Suriname is geboren per jaar. 177.945 inwoners die in 2022 in Nederland woonden zijn in Suriname geboren.
Net na de Tweede Wereldoorlog waren er enkele duizenden Surinamers in Nederland. In 1970 waren dat er 40.000; in 1980 145.700, in 1990 219.000; in 2000 302.500, in 2010 342.000 en in 2017 350.000.
De eerste Surinamers die hier gebruik van maakten, kwamen naar Nederland om te studeren of te werken. In 1975 werd Suriname onafhankelijk van Nederland. De inwoners van Suriname konden nog tot 1980 gebruik maken van het recht om naar Nederland te emigreren. Dit deden ongeveer 300.000 Surinamers.
De Surinaamse bevolking bestaat uit veel verschillende bevolkingsgroepen. De oorspronkelijke bewoners zijn de indianen. Vandaag de dag leven er ook Creolen, Javanen, Hindoestanen, Chinezen, Europeanen en Moslims. Het bijzondere aan dit land is dat de culturen harmonieus naast elkaar leven.
Bij de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 kregen Surinamers de keuze: de Nederlandse nationaliteit behouden en emigreren, of de Surinaamse nationaliteit krijgen en blijven. Velen kozen voor Nederland en vestigden zich aldaar.
De 25 grootste bevolkingsgroepen met en zonder migratieachtergrond. Nederlanders zonder migratieachtergrond vormen met 13,2 miljoen verreweg de grootste groep. Op ruime afstand gevolgd door Turkse Nederlanders. De 404.000 Turkse Nederlanders vormen 2,35% van de gehele bevolking.
De Hindostanen vormen de grootste groep, met 151 duizend. Ze wonen vooral in Den Haag, Rotterdam, Zoetermeer en Almere. Daarna volgen de Creolen, met 132 duizend.
Op 1 januari 2020 beschikten volgens het CBS 16,2 miljoen Nederlanders van de inwoners in Nederland over de Nederlandse nationaliteit. Dat is ruim 93% van alle Nederlanders.
Surinamers zijn inwoners van Suriname, mensen die afkomstig zijn uit Suriname of mensen van Surinaamse afkomst. Suriname was een kolonie van Nederland en na de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 en begin jaren 80 zijn veel inwoners van Suriname naar Nederland verhuisd.
De Marokkaans-Nederlandse gemeenschap is qua omvang, na de gemeenschap van Nederlanders zonder een migratieachtergrond en de Turks-Nederlandse gemeenschap, de grootste gemeenschap van Nederland. Volgens het CBS wonen er in 2022 in Nederland ongeveer 420.000 Marokkanen, waarvan ongeveer 60% in Nederland geboren is.
In 2021 immigreerden 252 528 personen naar Nederland. Hiervan heeft 7,8 procent een Nederlandse achtergrond. Het grootste deel van de immigranten heeft een migratieachtergrond uit Europa: 133 427 personen. Dat is 52,8 procent van de totale immigratie in 2021.
De vier grootste niet-westerse groepen in Nederland hebben een Turkse (397 duizend), Marokkaanse (386 duizend), Surinaamse (349 duizend) of Antilliaanse (151 duizend) achtergrond. Deze vier groepen groeiden de afgelopen jaren alleen nog door de geboorte van de tweede generatie.
Vrijwel iedereen beheerst het Nederlands. In de steden spreekt een groot deel van de bevolking Sranan Tongo (Surinaams). Daarnaast heb je ook het Sarnami (hindoestaans), Javaans, Chinees. In de binnenlanden is Nederlands minder gangbaar daar hoor je verschillende Marron-talen.
Hoewel Surinamers in de jaren zeventig Nederlandse staatsburgers waren, konden ze niet wonen waar ze wilden. Ze werden uit sommige wijken in Amsterdam geweerd en kwamen en masse in de Bijlmer terecht.
Het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden trad in december 1954 in werking en verleende Suriname autonomie binnen de natie, uitgezonderd op de gebieden van defensie, buitenlands beleid en nationaliteit. In 1973 verkondigde premier Joop den Uyl dat Suriname tijdens zijn regering onafhankelijk moest worden.
In Nederland is ook het progressieve kabinet-Den Uyl van mening dat koloniën niet meer van deze tijd zijn. De Tweede Kamer stemt in met de onafhankelijkheid. Vanaf 25 november 1975 is Suriname, na ruim 300 jaar in Nederlandse handen te zijn geweest, een onafhankelijk land.
De Marokkanen wonen vooral in Utrecht en Amsterdam, waar ze in beide gevallen 8,7 procent van de bevolking uitmaken. Binnen de grote steden wonen allochtonen geconcentreerd in een aantal wijken en buurten, en die concentratie is de afgelopen jaren toegenomen.
Nederland is een van de bestemmingslanden. Volgens het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) bevinden zich in Nederland 16.347 Ethiopiërs (cijfers 2016).
De Hoge Raad heeft op 26 juni aan een Surinaamse Nederlander zowel de Surinaamse als de Nederlandse nationaliteit toegekend. Die uitspraak heeft invloed op duizenden anderen die gebruik willen maken van deze dubbele nationaliteit.
Hierdoor hebben Guyana (het voormalige Brits Guyana), Suriname, dat vroeger Nederlands Guyana heette en Frans Guyana (Cayenne) de omvang, die ze heden en dage hebben. Wat in Nederland een provincie wordt genoemd, heet in Suriname een district.