De Maan is de enige natuurlijke satelliet van de Aarde en van de manen van het zonnestelsel de vijfde in grootte. Ze wordt soms aangeduid met haar Latijnse naam Luna. De maan staat zo'n 380.000 kilometer van de aarde – ongeveer dertig maal de diameter van de Aarde – en draait in een kleine maand om de aarde heen.
De maan is veel kleiner dan de aarde; de middellijn bedraagt 3476 kilometer (de middellijn van de aarde is 12.756 kilometer, ruim drieënhalf keer zo groot!). De maan is ook het enige hemellichaam dat een baan om de aarde beschrijft.
Zon en maan zijn aan de hemel vrijwel exact even groot. Hun schijnbare middellijn bedraagt een halve graad. Toch is de middellijn van de zon in werkelijkheid vierhonderd maal zo groot als de ware middellijn van de maan. Toevalligerwijs staat de zon echter ook ongeveer vierhonderd keer zo ver van de aarde als de maan.
Als de zon op de maan schijnt kan het er boven de 100 °C zijn, maar als de zon onder is dan kan het juist -200 °C worden.
Reizen naar de maan duurt onder optimale omstandigheden ongeveer drie dagen. Naar Mars duurt het ongeveer zeven maanden. Als er onderweg naar Mars iets misgaat, ben je heel veel tijd en geld kwijt.
Dat we sinds 1972 niet meer op de maan zijn geweest, komt vooral door een gebrek aan politieke wil. De techniek is sinds 1969 enorm vooruitgegaan. Ook de ambities groeien: er bestaan plannen voor bemande missies naar Mars en verder.
Een retourtje maan kost voor iemand van 100 kilo ongeveer 3,6 miljoen euro. Een retourtje maan is alleen niet goedkoop. "Je betaalt voor elke kilo die vanuit de aarde gelanceerd wordt ongeveer 36.000 euro. Weeg je 100 kilo, dan betaal je dus ongeveer 3,6 miljoen euro."
Temperaturen nabij de evenaar van de maan kunnen overdag oplopen tot 250°F (121°C), om na zonsondergang te dalen tot -208°F (-133°C) . In diepe kraters nabij de polen van de maan zorgen permanente schaduwen ervoor dat het oppervlak nog kouder blijft — NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter heeft temperaturen gemeten die lager zijn dan -410°F (-246°C).
Volgens sterrenkundige Lucas Ellerbroek zou je in principe wel op de maan kunnen leven. Maar je moet dan wel ontzettend veel spullen meenemen. Er is op de maan namelijk geen eten, drinken of zuurstof.
De gemiddelde oppervlaktetemperatuur bedraagt er een frisse -63°C en de planeet heeft een ijle ongastvrije atmosfeer die vooral uit koolstofdioxide bestaat.
De Aarde zal de Maan niet verliezen, althans niet door getijdewerking.
Hoewel de Zon ongeveer 400 keer groter is dan de Maan , staat hij ook ongeveer 400 keer verder weg. Hierdoor lijken de Zon en de Maan bijna exact even groot aan onze hemel.
Leven op de maan is niet makkelijk, maar technisch gezien kan het, stelt Vermeulen. Het is er of bloedheet, of stervenskoud. Astronauten staan bloot aan verschillende soorten straling en er is de constante dreiging van micrometeorieten.
De grootste invloed van de maan op de aarde is de getijdenwerking, die eb en vloed in zeeën en oceanen veroorzaakt. Als de maan een complete oceaan in beweging kan brengen, zal hij dan ook niet een enorme invloed uitoefenen op veel kleinere objecten, zoals mensen? Dat zou je denken, maar het antwoord is 'nee'.
Een mare (het-woord, meervoud: mária) op de maan is een donkere vlek die vanaf de aarde met het blote oog te zien is. Ongeveer 16% van het maanoppervlak bestaat uit maria. Vroeger dacht men dat de maria echte waterzeeën waren (het 'mare' = Latijn voor de 'zee').
In 1969 zijn er voor het eerst mensen op de maan geweest. Die ontdekken dat het er maar een saaie bedoening is. Er groeien geen planten, er wonen geen dieren, er is geen lucht om te ademen.
Dat kan op aarde omdat onze atmosfeer zuurstof bevat - zodat verbranding mogelijk is - en de bodem vol met microben en schimmels zit - zodat een lichaam langzaam vergaat. Heel anders is dat op de maan of op Mars. De maan heeft helemaal geen atmosfeer, en die van Mars bevat een verwaarloosbare hoeveelheid zuurstof.
De intense ultraviolette straling maakte de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval voor leven zoals we dat op Aarde kennen. De kanalen die vroegere waarnemers hadden gemeend te zien bleken nooit te hebben bestaan.
Ambities voor veel verdere ruimtereizen spelen daar een rol in. Sinds de laatste Apollo-missie in 1972 kreeg de maan geen bezoek meer van mensen. NASA plant daar snel verandering in te brengen. Loopt alles volgens plan, dan zullen in 2025 opnieuw astronauten het stoffige maanoppervlak betreden.
Nou, omdat de Maan geen significante atmosfeer heeft zoals de Aarde, ervaart het geen weer, zoals wind of atmosferische temperatuur of neerslag zoals regen en sneeuw . Echter, de Maan ervaart wel wat wij ruimteweer noemen.
De eerste succesvolle reis naar de maan duurde vier dagen. Tegenwoordig zou dat een dag korter zijn, door het gebruik van chemische raketten. De vlucht naar de maan is 386.000 kilometer lang. En dat is nog relatief 'kort'; een reis naar Mars of de buitenste planeten zou maanden of misschien zelfs jaren duren.
Sinds een paar jaar weten we het zeker: er is water op de maan! Op de zuidpool van de maan is water aanwezig in de vorm van ijs. Maar ook aan het oppervlak is water, opgesloten in de gesteenten van de maan.
Toeristenvluchten naar de maan zouden in drie typen kunnen zijn: flyby in een circumlunaire baan, maanbaan en maanlanding . De enige toeristenvluchten naar de ruimte die tot nu toe succesvol zijn uitgevoerd, zijn echter suborbitale en orbitale vluchten.
De prijs (richtprijs) voor het boeken van Maan is € 16.500 . Deze gage voor het inhuren van Maan is een vanaf-prijs exclusief btw en exclusief 7% Buma muziekrechten (indien van toepassing).
Als je mensen naar Mars stuurt, wil je ze ook weer levend terugzien. Deze garantie van veiligheid maakt een Marsmissie zo ongelooflijk duur. Schattingen lopen uiteen van 230 tot 500 miljard dollar voor de eerste missie.En aan vervolgmissies ben je de helft van dat bedrag kwijt.