Hondsdolheid, ook wel rabiës genoemd, is een dodelijke ziekte veroorzaakt door een virus. De kans dat je hondsdolheid in Nederland en West-Europa op loopt is klein. Daar dragen alleen sommige vleermuizen het virus bij zich.
De overdrachtskans bij een beet door een rabide hond is gemiddeld circa 20%. Over het risico op rabiës na een krab of een ander soort contact is zeer weinig bekend. Door likken kan bij het dier speeksel op de poten terecht komen.
De 1e injectie krijgt u zo snel mogelijk.De volgende 3 krijgt u in de 4 weken daarna.
Hondsdolheid is een virusinfectie van de hersenen die als ze eenmaal is uitgebroken, dat wil zeggen als de patiënt eenmaal symptomen van infectie vertoont, vrijwel altijd dodelijk afloopt.
Wereldwijd. De meest voorkomende besmettingsroute van Rabiës voor de mens is een beet van een geïnfecteerde hond. In een groot gedeelte van Europa en een aantal andere landen (o.a. Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Groenland) is in 2023 geen rabiës bij honden en overdracht van honden naar mensen aangetoond.
Klachten treden meestal 20 tot 90 dagen na de infectie op. Je krijgt rillingen, koorts, hoofdpijn en last van braken.
Hoewel minder dan 1% van de vleermuizen in de natuur besmet is met hondsdolheid, komen vleermuisvarianten van hondsdolheid in de meeste gebieden van de Verenigde Staten voor en zijn ze verantwoordelijk voor de meerderheid van de menselijke sterfgevallen door hondsdolheid.
Is een mens of dier besmet met rabiës en zijn er al ziekteverschijnselen? Dan is genezing niet meer mogelijk. Het mens of het dier komt te overlijden.
Zodra een hondsdolheidsinfectie is vastgesteld, is er geen effectieve behandeling. Hoewel een klein aantal mensen hondsdolheid heeft overleefd, leidt de ziekte meestal tot de dood. Daarom moet u, als u denkt dat u bent blootgesteld aan hondsdolheid, een reeks vaccinaties krijgen om te voorkomen dat de infectie zich vastzet .
In de richtlijn Rabiës van de Landelijke Coördinatie Infectieziektebestrijding (LCI Landelijke coördinatie infectieziektebestrijding (Landelijke coördinatie infectieziektebestrijding)) van het RIVM staat dat wereldwijd 7 mensen rabiës hebben overleefd.
De combinatie van HRIG en vaccin wordt aanbevolen bij zowel blootstelling door beten als blootstelling zonder beten , ongeacht het interval tussen blootstelling en start van de behandeling, zolang de patiënt geen verschijnselen vertoont die wijzen op hondsdolheid.
De rabiës-vaccinatie is een dood/geïnactiveerd vaccin. Na toediening van de rabiës-vaccinatie maakt je lichaam antistoffen aan. Na een serie van meestal 2 vaccinaties heb je een levenslange basisbescherming.
Hondsdolheid is een dodelijke ziekte die voor komt in Oost-Europa (Turkije), Afrika (Marokko), Azië en Zuid- en Midden-Amerika. Daar kunnen honden, katten, vleermuizen, apen en vossen besmet zijn met het rabiësvirus.
Rabiës begint met griepachtige verschijnselen, zoals koorts. Vervolgens kunt u spierkrampen, stuipen en verlammingsverschijnselen krijgen. Uiteindelijk treden er slik- en ademhalingsproblemen op en soms watervrees. Als rabiës niet wordt behandeld, is het dodelijk.
Over het algemeen is het risico op hondsdolheid zeer laag na blootstelling zonder beet. Er zijn echter zeldzame meldingen van overdracht van hondsdolheid via deze routes, wat erop duidt dat deze routes voldoende risico opleveren om toediening van PEP per geval te overwegen.
Soms worden voor vertrek al vaccinaties tegen rabiës geadviseerd. Het advies hangt af van het land van bestemming. Kinderen hebben een verhoogd risico op dierenbeten, en komen daarom eerder in aanmerking voor vaccinaties tegen rabiës. Een vaccinatieserie bestaat uit twee prikken met minstens een week ertussen.
Een besmette hond kan dus enkele maanden rondlopen met het virus zonder dat je dit merkt. Tijdens de incubatietijd kan het dier heel soms nog gered worden. De meeste geïnfecteerde honden overlijden echter binnen enkele maanden na besmetting.
In Nederland komt hondsdolheid alleen voor bij vleermuizen. Mensen die in contact kunnen komen met vleermuizen wordt aangeraden zich te laten vaccineren tegen rabiës. Dit geldt voor mensen die werken bij de dierenambulance, boswachters, schoorsteenvegers en dakdekkers.
Besmetting gaat via het speeksel van een ziek dier. Dat betekent het volgende: U kunt besmet raken als een dier met rabiës u bijt of krabt. U kunt besmet raken als een dier met rabiës aan een wondje van u likt.
Een typisch verschijnsel bij Rabiës is watervrees; het dier heeft dorst, maar tijdens het slikken een enorm pijnlijke kramp in de slokdarm en keel.Om deze reden mijden ze water. De klassieke verschijnselen als agressie en watervrees uiten zich bij elk dier anders.
Ja, dat kan.De kans is wel veel kleiner, maar neem geen enkel risico.
Elk jaar krijgen 60.000 Amerikanen PEP na een mogelijke blootstelling aan hondsdolheid. De ziekte is zeldzaam bij mensen in de Verenigde Staten, met minder dan 10 sterfgevallen per jaar .
Mensen kunnen geen hondsdolheid krijgen door alleen maar een vleermuis te zien op zolder, in een grot, op een zomerkamp of van een afstandje terwijl hij vliegt . Bovendien kunnen mensen geen hondsdolheid krijgen door contact met vleermuisguano (ontlasting), bloed of urine of door een vleermuis aan zijn vacht aan te raken.
Dit was gebaseerd op serologische gegevens die suggereren dat ongeveer 20% van de wasberen positief test op hondsdolheid. Het artikel van Childs et al. (5) suggereert dat de ontwikkeling van immuniteit tegen hondsdolheid zeldzaam is bij wasberen: slechts 1-5% van de blootgestelde wasberen ontwikkelt immuniteit.