De Romeinen gingen naar openbare wc's en zichzelf wassen deden ze in een van de badhuizen. Deze thermen waren heel populair bij de Romeinen! Als ze het konden betalen, huurden de Romeinen één of twee kamertjes in een van de vele flatgebouwen in de stad. Dat waren gebouwen van soms 8 of 9 verdiepingen.
Aan alles was gedacht en als voorloper van het wc-papier, werd een spons op een stok gebruikt waarmee het achterwerk kon worden schoon geveegd. De spons werd vervolgens in het stromende water afgespoeld en kon weer gebruikt worden door de volgende bezoeker. De toiletten werden gebouwd op de hoek van de straten.
De Romeinen
Om een stad als Rome van water te voorzien, bouwden zij aquaducten die schoon water vanuit de bergen, naar bijvoorbeeld fonteinen in de stad brachten. In Rome waren elf aquaducten met een totale lengte van 480 kilometer.
Inderdaad, de Romeinen gebruikten geen zeep om zich te “wassen”. Ze kenden wel parfum en lichaamsolie. Rond de openbare badgebouwen bevonden zich zelfs winkeltjes waar men sponzen, olie, … kon kopen.
De rijke Romeinen hadden vaak een privétoilet, de armere Romeinen gingen naar de openbare toiletten of deden hun behoefte in een po. Ook stonden er amforen op straat, waarin men urine 'verzamelde' voor gebruik in de volderijen en wasserijen.
De Romeinen maakten gebruik van een voorloper van de moderne WC. In Pompeï en Herculaneum zijn privaten gevonden die op een continu spoelend riool waren aangesloten.
De oudste toiletten en rioleringen waar we vanaf weten zijn van 2500 jaar voor Christus. Archeologen hebben huizen gevonden waar speciaal hokje gebouwd was met een opening boven het water. 2000 jaar later bouwden de Romeinen openbare toiletten.
De Romeinen die hadden ook badhuizen en daar wasten ze zich in koude en warme baden. En ze lieten ze zich daar masseren. Hier zie je allemaal spullen om jezelf te verzorgen en die werden vooral gebruikt door Romeinse vrouwen, maar ook door Romeinse mannen.
De badcultuur bij de Romeinen ontwikkelde zich snel; in de keizertijd gingen de meeste Romeinen vrijwel iedere dag naar de thermen. De thermen dienden niet alleen voor de lichaamsreiniging, maar ook om te sporten en als sociale ontmoetingsplaats. Er waren dan ook in alle Romeinse steden thermen.
De badhuizen waren niet alleen voor lichaamsreiniging, maar ook om te sporten en het diende als sociale ontmoetingsplaats. Het aantal badhuizen breidde zich in de loop van de tweede en derde eeuw uit. Ook in de veroverde gebieden van de Romeinen werden badhuizen gebouwd.
Op het gebied van sanitatie ontwikkelden de Romeinen aquaducten, baden en toiletten. Deze bouwden zij door hun hele Rijk en zo verspreidde de kennis zich over Europa. Verrassend genoeg waren de Romeinen op het gebied van hygiëne juist minder ver dan je zou verwachten.
“Over de gemiddelde leeftijd van de Romeinen heerst bijvoorbeeld veel discussie”, zegt demograaf Patrick De Boosere (VUB). “We moeten ons daarvoor behelpen met aantekeningen op grafstenen. Toch kunnen we ervan uitgaan dat men toen tussen de 26 en 30 jaar oud werd.
"Een aquaduct geleidt het water van een bron (rivier, bron, meer o.d.) naar zijn bestemming via een (gemetseld) kanaal of een pijp. Zo'n 80% ervan ligt vlak onder het oppervlak; men volgde graag de contourlijnen in het landschap. Waar dat niet kon, werd een brug, tunnel, brede muur of arcade gebouwd.
Het kan verwijzen naar het hartje op speelkaarten: een toiletbezoek was ooit taboe, net als spelen met kaarten. Het hart kan ook verwijzen naar de 'innerlijke' mens. Sommige mensen zeggen dat een goede stoelgang 'deugd doet aan het hart'.
Waarom is de kleur van wc papier altijd wit? WC papier is doorgaans wit omdat het samengeperste papier wit van kleur is en de bruine lijm waarmee het samengeplakt is met een bleekmiddel er wit uit gaat zien.
In 1596 bedacht Sir John Harrington, peetzoon van koningin Elizabeth I, een toilet dat was verbonden met een watertank waarmee de uitwerpselen konden worden weggespoeld.
De thermen – in het Latijn thermae – is de naam die de badhuizen uit de Romeinse Tijd kregen. De Romeinen introduceerden hun thermen in heel Europa.
Het badhuis is warm. De vloeren en muren worden verwarmd door een hypocaustum, een vernuftig systeem waarbij warmte van het praefurnium, stookhok, in spouwen en holtes onder de vloer wordt geleid. Een grote bronzen ketel in het praefurnium verwarmt het badwater, dat via mooie waterspuwers in de bassins terechtkomt.
Geschiedenis. Bij de oude Romeinen was de warmwaterbron met temperaturen tot 68 graden Celsius op deze plaats al bekend en heette de plaats Aquae.
Embed. De mensen in de Middeleeuwen waren schoner dan je denkt. Ze poetsen hun tanden met linnen, maakten tandpasta van zout, houtskool en munt en gebruikten een kippenbotje als tandenstoker. Ook gaan ze wekelijks naar het badhuis.
Een badhuis is een gebouw waar iedereen goedkoop een douche of een bad kan nemen. Badhuizen werden al gebruikt in de Griekse en Romeinse tijd. Toen was het vooral ook een plek om te ontspannen.
Meestal zagen de thermae er als volgt uit: een grote open tuin, omringd door kleine gebouwen en een blok van badhuizen in het midden van de tuin of aan de achterzijde van de tuin. De badhuizen hadden over het algemeen drie ingangen. Één voor mannen, één voor vrouwen en één voor slaven.
Voorgeschreven toiletruimtes en voorgeschreven badruimten zijn de toiletruimtes en badruimten die volgens het Bouwbesluit tenminste vereist zijn. In een woning is dat er over het algemeen één – één toiletruimte en één badruimte, of een combinatie van die twee.
Hoe het werkt? In het keramiek aan de achterzijde van het toilet is een sproeikop verwerkt. Die sproeikop wordt eenvoudig bediend met de ingebouwde kraan aan de zijkant van het toilet. Het toilet zelf is spoelrandloos, waardoor ook deze makkelijk schoon te maken is.
Het eerste toiletpapier werd in de 14e eeuw geproduceerd in China. Het was een luxeproduct dat alleen door de keizer werd gebruikt. In andere delen van de wereld werden wol, hennep, gras, water of de handen gebruikt. In het Romeinse Rijk was de spons erg populair.