De zaden en scheuten van de gewone esdoorn bevatten een hoge dosis hypoglycine A, dit is het toxine dat aanleiding geeft tot atypische myopathie. De ziekte komt vooral voor bij nat en winderig weer aangezien de bladeren en zaden dan makkelijk in de weide terechtkomen.
De dunne binnenschors van de esdoorn is eetbaar.
De Gewone Esdoorn (Acer pseudoplatanus) is voor zover nu bekend de enige esdoornsoort in Nederland die atypische myopathie bij paarden kan veroorzaken. Dit komt omdat de giftige stof hypoglycine A in de bladeren en zaden zit.
De boom is goed te herkennen aan zijn handnervige, vijflobbige bladeren die veel lijken op die van de plataan, wat in de video getoond wordt. De bloeiwijze wordt gevormd door hangende trossen lichtgroene bloemen, die uit de toppen van de twijgen ontstaan. Ze gaan bloeien net nadat het blad ontloken is.
De gewone esdoorn is gevaarlijk voor paarden. In de veldesdoorn en de Noorse esdoorn zitten daarentegen geen giftige stoffen. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Utrecht en RIKILT Wageningen UR. Beide instituten onderzochten de sterfte van paarden ten gevolge van atypische myopathie .
Om te beginnen zijn er ruim 180 soorten esdoorn zoals Acer rubrum, Acer tataricum, Acer … . Allemaal esdoorn dus maar toch veel soorten. De ahorn is een esdoorn, nl: Acer saccharum = Esdoorn suiker (Latijn) en is dus de befaamde boom die symbool staat voor Canada.
Zoals de meeste heesters is ook de Japanse esdoorn bestand tegen vorst omdat hij in de winter kaal is. Hij kan echter niet tegen natte voeten. Het is dus niet verstandig om deze plant op een laag gelegen plaats waar vaak water blijft staan na een regenperiode te planten.
Door naar de bladeren van de Esdoorn te kijken herken je met welke esdoorn je te maken hebt. De bladeren van de Gewone, Noorse en Veldesdoorn verschillen namelijk van elkaar van elkaar. De bladeren van de Gewone esdoorn hebben gezaagde randen en een harde nerf vanuit de steel.
Boom Gewone Esdoorn | Cool Down City. Hij komt algemeen voor met uitzondering van Drenthe, wat te maken heeft met de vorstgevoeligheid van de boom. De bodem moet vochtig maar ook goed doorlucht zijn en redelijk voedsel- en kalkrijk (vaak op zand of stenige plaatsen). Tegen overstroming is de boom niet bestand.
Er zijn heel wat bomen die graag door paarden gegeten worden. Geschikte en tamelijk snelgroeiende bomen voor paarden zijn bijvoorbeeld linde, els, berk, wilg en iep. Ik heb er voor mijn paarden verschillende soorten van aangeplant, om te kijken welke favoriet zijn.
Esdoornzaadjes zweven door hun propellervorm als een helikopter door de lucht. De wind neemt ze mee en langzaam dalen ze neer op de grond ver van de boom waar ze uit komen. Daardoor kunnen de zaden zich goed verspreiden. Handig!
De giftige stoffen in Engels raaigras veroorzaken een nerveuze aandoening bij schapen, runderen, paarden en herten. Esdoorn Acer pseudoplatanus (gewone esdoorn), Acer palmatum (Japanse esdoorn) Acer saccharinum (witte esdoorn).
De Japanse esdoorn is niet giftig en wordt zelfs gebruikt in Japanse gerechten. Het is opvallend dat de Japanse esdoorn wél giftig is voor paarden. Van de zaden kunnen de paarden spierziektes krijgen en ze kunnen er zelfs aan overlijden.
Dit kun je wel aan je konijn geven: Takken van de wilg, hazelaar, beuk, es, els, esdoorn, appelboom en perenboom. Groenten zoals: broccoli, paksoi, andijvie, witlof, wortel(ook het loof), komkommer,tomaat, spinazie en sla.
Bij de esdoorn en de els is het wortelpakket vlak bij de stam zeer intensief ontwikkeld en het bestaat hier uit een mengsel van grove en fijne wortels. De grotere en langere wortels vertakken vanuit de stam- basis met sterke aanlopen, blijven echter relatief ondiep en lopen tot vele meters vanuit de stam door.
Esdoorns komen voor in de gematigde streken van het noordelijk halfrond.Enkele soorten komen voor in Zuidoost-Azië en Indonesië. Het geslacht zal zo'n 120 soorten tellen. Deze worden onderverdeeld in zestien secties met 230 verschillende taxa (soorten, ondersoorten en variëteiten).
Hoe esdoorn snoeien
Een esdoorn krijgt een lelijke vorm als u alleen het laatste stuk van de takken afknipt. Neem liever enkele takken gedeeltelijk of helemaal weg om zo de kroon uit te dunnen. Haal naar binnen groeiende takken of kruisende takken weg. Knip hierbij boven een zijtakje dat naar buiten wijst.
Kleine esdoorns
Het diep ingesneden blad is mooi van het voorjaar tot in de herfst, als het geel, oranje of rood kleurt. Struiken die u goed met de Japanse esdoorn kunt combineren zijn bijvoorbeeld hortensia, schijnels (Clethra) en Pieris. Ook varens groeien prima bij of onder een esdoorn.
Het is een uitstekende soort voor bosaanplant die snel groeit en een vrij lange levensduur heeft (esdoorns worden vaak 200 jaar oud en soms nog veel meer).
Een heel geschikte boom voor de ren, de bessen zijn viataminerijk voor de kippen, maar de bladeren worden door hun ietwat ruw uiterlijk niet gegeten. De bessen zijn heel vitaminerijk en niet giftig. Net als de meeste bomen brengt de esdoorn vooral beschutting tegen regen en zon.
Esdoorn bomen zijn gemakkelijk te planten en geschikt voor de meeste bodems en situaties. Let wel dat ze na 10 tot 20 jaar groot uitgroeien, meestal variërend van 6 tot 15 meter. In Amerika worden ze nog hoger. Deze boom heeft voldoende ruimte nodig voor zijn dicht en breed verspreide wortelsysteem.
Er is de Acer rubrum, de echte rode esdoorn uit Canada met het mooiste rood in de herfst. De Acer platanoides (Noorse esdoorn) kan tot wel 30 meter hoog worden, maar vaak niet in Nederland.