Voor de mens is de giftigheid van de boterbloem nauwelijks van belang. De brandende en onaangena- me smaak maakt, dat plantendelen gewoonlijk niet worden ingeslikt. Volgens de overlevering hangt de uitdrukking „sardonisch lachen" samen met de plan- tennaam sardaea, een ranonkelachtige.
Bij het drogen verliest het gif zijn werking en de boterbloemen zijn niet meer giftig als ze tussen het hooi zitten. Alle delen van de plant zijn giftig maar de wortels herbergen het meeste gif.
Het is haast niet voor te stellen als je die warme en heldere gele kleur ziet, maar boterbloemen, en alle leden van het geslacht Ranunculus, zijn giftig.
Blaartrekkende Boterbloem is giftig voor de meeste dieren, inclusief katten, honden, paarden en al het vee. Vergiftiging treedt meestal op door de opname van de plant.
Veel leden van de ranonkel-familie bevatten het giftige alkaloide protoanemonine. Dit gif heeft een scherpe, bittere smaak en daarom worden de boterbloemen door grazend vee gemeden. Wanneer de bloemen drogen, gaat de schadelijke werking verloren en het maakt dus niet uit of er boterbloemen in het hooi zitten.
Gevlekte scheerling (Conium maculatum): De gevlekte scheerling is wellicht de giftigste plant van ons land. De beroemde Griekse filosoof Socrates werd ter dood veroordeeld en moest een gifbeker met het gif van deze plant leegdrinken.
De scherpe boterbloem
De onderste bladeren hebben een lange steel en zijn zeer diep ingesneden, ze hebben vijf of zeven slippen. De verspreid staande bladeren zitten aan de stengel zonder steeltjes, ze hebben lintvormige slippen en zijn dofgroen. De bloeistengel is behaard en rolrond, niet gegroefd.
1: Niet alleen de kruipende, maar alle soorten boterbloemen zijn giftig voor paarden en ook voor al ons andere vee. Ze veroorzaken o.a. zweren in de maag en mond, koliek, diarree, ze kunnen er blaren van krijgen en gaan kwijlen, zwaar ademen, rode slijmvliezen en nog veel meer.
Kruipende boterbloem
De gehele plant is giftig maar vooral het sap is gevaarlijk bij consumptie. De kruipende boterbloem is vooral giftig voor vee; runderen, paarden, schapen, varkens,…. De plant wordt tijdens het grazen echter gemeden tenzij er een voedseltekort is.
SHEARER (1938) heeft aangetoond, dat de planten in de bloeiperiode, d.i. in de maanden mei en juni, het hoogste gehalte aan protoanemonine hebben. Voor de mens is de giftigheid van de boterbloem nauwelijks van belang. De brandende en onaangena- me smaak maakt, dat plantendelen gewoonlijk niet worden ingeslikt.
Je kan boterbloemen verwijderen door de grond te schoffelen. De planten vormen dichte pollen welke met een schep diep moeten worden uitgespit. Groter onkruid kan je het beste met een drietand uittrekken.
Je kunt boterbloemen verwijderen door de grond te schoffelen. De planten vormen dichte pollen die met een schep of spa diep moeten worden uitgespit. Het wat grotere onkruid kun je er met een drietand uittrekken. Daarnaast kun je de boterbloemen gewoon met de hand verwijderen.
Door de diepe insnijdingen zijn er meerdere lobben. Elke bladlob heeft weer een aantal lobben. De Blaartrekkende boterbloem is de meest giftige van de boterbloemen. Het sap veroorzaakt ontstekingen op de huid, zoals dat ook met sap van de Gewone berenklauw kan gebeuren.
De gewone dotterbloem (Caltha palustris) – April 2020
De volwassen dotterbloem is erg giftig en dus niet eetbaar.
Boterbloemen worden in de ordentelijke tuin als onkruid beschouwd.
Beruchte giftige planten zijn jacobskruiskruid, taxus, buxus, hulst, heermoes, adelaarsvaren, waterscheerling en klaver.
Rode klaver kan door het hoge gehalte blauwzuur én het voorkomen van schimmels (mycotoxinen) bij paarden koliek, diarree en overmatig speekselen veroorzaken.
Bij de boterbloem is het blad handvormig ingedeeld met 5 tot 7 slippen. Daarbij zijn de kleine blaadjes hoekig en diep ingesneden. Bij de dotterbloem zijn de bladeren bijna rond tot niervormig.
De soort is vaak aanwezig in graslanden, maar ook langs bospaden, en in milieus met sterk wisselende waterstanden en tijdelijke overstromingen. Kruipende boterbloem is ook talrijk aanwezig in verstoorde gebieden, zoals ruigten, bermen, oevers van poelen en vijvers, braakland, bouwland en tuinen.
Ranunculus lingua (grote boterbloem) is een geel bloeiende moerasplant met opvallende grote bloemen. De Ranunculus lingua heeft een lange bloeitijd van juni t/m oktober.
Veelgestelde vragen over de monnikskap
De monnikskap is inderdaad zeer giftig. De plant behoort tot één van de giftigste op aarde. Als je de monnikskap aanraakt, kan dit zorgen voor blaren. Na deze fase kun je gevoelloosheid en zelfs verlamming ervaren.
Gympie Gympie heet deze plant in Australië, waar hij vandaan komt. Hoewel de naam iets schattigs doet vermoeden is het de 'pijnlijkste plant ter wereld'. Iedereen is wel eens door een brandnetel gestoken.
Ja, Hedera is giftig
In het blad en de bessen zit de stof hederagenine. Deze stof veroorzaakt klachten.