Bij veel mensen komen streptokokken voor in de slijmvliezen van de neus, keel of vagina, zonder ziekteverschijnselen te geven. Wanneer de bacterie vanuit de keel- of neusholte doordringen in het oor of de longen, kan longontsteking of oorontsteking ontstaan.
Dit jaar zijn al zeven jonge kinderen in Nederland overleden na infectie met een gevaarlijke streptokokkenbacterie. Zeker zeventig kinderen werden met ernstige infecties in het ziekenhuis opgenomen. Kinderartsen maken zich zorgen. Ze waarschuwen om extra alert te zijn bij kinderen met waterpokken.
Ziekten door de GAS zijn meestal goed te behandelen met antibiotica. Die antibiotica zijn niet altijd nodig, maar zeker wel bij ernstige ziekten door de GAS. Dan wordt u meestal opgenomen in een ziekenhuis. U krijgt daar antibiotica door een infuus.
De streptokokkenbacterie zit vooral in de neus- en keelholte en op de huid. Anderen kunnen deze bacterie krijgen door niezen of hoesten van iemand die de bacterie bij zich draagt. Ook via direct contact met handen of via voorwerpen (zoals speelgoed) waar de bacterie op zit kan de bacterie worden overgedragen.
Besmettelijke periode: Ongecompliceerde, onbehandelde gevallen 10-21 dagen. Maatregelen: Bron- en contactonderzoek, profylaxe op indicatie. Symptomen: Respiratoire, oppervlakkige en diepe huidinfecties, invasieve infectie (o.a. puerperale sepsis, sepsis en septische shock).
Wanneer patiënten besmet raken met een van de bacteriën kunnen er dodelijke infecties in het bloed of longontstekingen optreden.
Hoeveel kans heeft een pasgeboren baby op de GBS-ziekte? Ongeveer de helft van de vrouwen die groep B streptokokken bij zich dragen, geeft ze tijdens de bevalling door aan hun kind. Als één op de vijf zwangere vrouwen draagster is (20%), zal dus 10% van alle pasgeboren baby's met GBS worden besmet.
De periode van infectie tot het ontstaan van ziekteverschijnselen loopt uiteen van minder dan 24 uur bij GBS tot 4-14 dagen bij krentenbaard. De verschijnselen variëren per ziektebeeld, echter klachten gaan meestal gepaard met koorts.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Meestal schrijft de arts dan feneticilline, fenoxymethylpenicilline of azitromycine voor. Fenoxymethylpenicilline doodt de streptokok-bacterie. Na inname verspreidt het medicijn zich via het bloed over uw lichaam, onder meer in het slijmvlies van uw keel. Hierdoor bestrijdt het de keelontsteking.
Onder de streptokokken zijn er voor mens en dier zowel nuttige als ziekmakende bacteriën. Ze komen vooral voor in de neus-keelholte en op de huid, waar zich een eventuele infectie manifesteert. De voor de mens kwaadaardigste streptokok is de Streptococcus pyogenes.
Hoe lang duurt een ontsteking? Een acute ontsteking is een immuunrespons die meestal slechts enkele dagen duurt en die het genezingsproces normaal gesproken ten goede komt. Het gaat vaak wel gepaard met onaangename sensaties zoals jeuk of een pijnlijk gevoel.
Naast de stafylokok is de streptokok de meest voorkomende bacterie uit de coccus familie. De bacterie lijkt wat uiterlijk erg op de stafylokok, maar er is een verschil; een stafylokok bevat een enzym genaamd katalase, dat waterstofperoxide omzet in zuurstof en water.
De streptokokken kunnen dan worden aangetoond met behulp van een kweek. De verpleegkundige strijkt dan met een wattenstokje eerst langs de ingang van de vagina, en dan langs de anus. De uitslag duurt meestal twee tot drie dagen. Testen die een snellere uitslag geven worden 'sneltests' genoemd.
Bijna alle streptokokken vormen langgerekte ketens, waardoor een kolonie eruit zien als een ketting. De naam Streptococcus is dan ook niet toevallig zo gekozen: 'streptos' betekent gedraaid of gemakkelijk buigbaar in het Grieks.
De bacterie kan dieper in het lichaam komen en verschillende ziektebeelden veroorzaken, zoals bloedvergiftiging, endocarditis (ontsteking aan de hartkleppen), abcessen, botontsteking, gewrichtsontsteking en longontsteking. Sommige Staphylococcus aureus-bacteriën kunnen giftige stoffen (toxinen) aanmaken.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).
Wanneer het organisme dusdanig veel schade aanricht dat het normaal functioneren van de gastheer is verstoord, spreekt men van een infectieziekte. In het ergste geval kan een infectie leiden tot de dood van het geïnfecteerde individu.
Cefalosporine-antibiotica werken tegen bacteriële infecties. Ze remmen de groei van bacteriën en doden vele soorten bacteriën. Voorbeelden zijn cefalotine, cefaclor, cafazoline, ceftazidim en cefotaxim. Chinolon-antibiotica remmen de groei van vele soorten bacteriën.
Een bacterie is een eencellig micro-organisme. Bacteriën verspreiden zichzelf in een mum van tijd, omdat de cel zichzelf kan delen. Op die manier verspreiden bacteriën zich ook gemakkelijk van mens naar mens. Bacteriën zijn overal en ook in ons lichaam dragen wij miljoenen bacteriën mee.
Flucloxacilline doodt bacteriën (antibioticum). Werkt binnen enkele dagen. Bij infecties van de huid zoals ontstoken eczeem, krentenbaard, abces, steenpuisten en wondroos.
Groep A-streptokokkeninfecties worden veroorzaakt door een bacterie; de streptokok. Deze bacterie kan veel verschillende ziektebeelden veroorzaken zoals roodvonk, keelontsteking, wondroos, krentenbaard (impetigo), acuut reuma, kraamvrouwenkoorts en sepsis.
Penicilline. De meeste zwangere vrouwen met GBS krijgen penicilline, dit is een bepaald soort antibioticum. Sommige mensen zijn allergisch voor penicilline. Als u ooit een allergische reactie hebt gehad op antibiotica dan is het belangrijk dat u dit tegen uw arts/verloskundige zegt.
Patiënten voelen zich vaak ziek. Later wordt de huid warm en rood en nemen de ziekteverschijnselen toe, vaak met koorts, misselijkheid en diarree. De roodheid breidt zich zeer snel uit en uiteindelijk ontstaan er ook blaren en kan de huid zwart worden. Dit kan in de loop van uren tot dagen gebeuren.