Onverwerkte trauma symptomenJe hebt last van stemmingswisselingen. Je zelfbeeld is laag. Je kan je emoties moeilijk onder controle houden. Je vindt het moeilijk om rust te nemen.
Wanneer je een trauma niet goed kunt verwerken, levert dit langdurig klachten op: er kan PTSS ontstaan. De klachten gaan dan niet vanzelf over. Traumatherapie kan je helpen om te herstellen van het trauma. Sommige mensen vinden het spannend of eng om in therapie te gaan voor PTSS.
Overlevenden met PTSS kunnen zich ver van anderen voelen en zich verdoofd voelen . Ze hebben mogelijk minder interesse in sociale of seksuele activiteiten. Omdat overlevenden zich geïrriteerd, op hun hoede, nerveus, bezorgd of nerveus voelen, kunnen ze zich mogelijk niet ontspannen of intiem zijn. Ze kunnen ook een verhoogde behoefte voelen om hun geliefden te beschermen.
Een trauma herkennen
Je hebt last van sombere gevoelens en/of huilbuien en vaak ben je voortdurend gespannen. Een traumatische ervaring kan leiden tot het hebben van flashbacks van de gebeurtenis, herbelevingen van de gebeurtenis overdag of in je slaap.
De gebeurtenis is zo schokkend dat iemand hier blijvend last van heeft. Traumatische ervaringen kunnen leiden tot problemen in het omgaan met uzelf en anderen.U heeft bijvoorbeeld minder controle over uw gevoelens en gedrag.Er is sprake van een grotere kwetsbaarheid of gevoeligheid.
Vertraagde reacties op trauma kunnen bestaan uit aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen, nachtmerries, angst voor herhaling, angst gericht op flashbacks, depressie en het vermijden van emoties, sensaties of activiteiten die verband houden met het trauma, zelfs in de verte.
Symptomen van onopgelost trauma
Gebrek aan vertrouwen en moeite met openstaan voor andere mensen 6. Dissociatie en een aanhoudend gevoel van gevoelloosheid 7. Problemen met controle, om te compenseren voor het gevoel van hulpeloosheid tijdens het traumatische incident 8. Laag zelfbeeld en gevoelens van waardeloosheid 9.
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.
Over het algemeen worden PTSS-symptomen gegroepeerd in vier typen: opdringerige herinneringen, vermijding, negatieve veranderingen in denken en stemming, en veranderingen in fysieke en emotionele reacties . Symptomen kunnen in de loop van de tijd variëren of van persoon tot persoon verschillen.
Het kan een uitdaging zijn om van iemand te houden met een traumatische geschiedenis, maar er is hulp beschikbaar voor ons terwijl we proberen om de impact van trauma beter te begrijpen en om te gaan met onze eigen emoties en uitdagingen die ontstaan in onze relaties. Ik raad ten zeerste aan om een trauma-geïnformeerde therapeut te vinden om u te helpen bij dit proces.
Communicatieproblemen: Trauma kan van invloed zijn op het vermogen van een individu om effectief te communiceren over zijn behoeften, emoties en grenzen. Onverwerkt trauma kan leiden tot problemen met het uiten van zichzelf, het verwoorden van emoties of het stellen van passende grenzen binnen relaties .
Het hebben van een partner met PTSS kan veel negatieve invloed hebben op uw relatie. Daarom is het belangrijk om het zeer serieus te nemen zodat u het uiteindelijk een plaats kunt geven binnen uw relatie. Het is lastig om met een partner met PTSS om te gaan.
Individuen kunnen ook flashbacks, nachtmerries of opdringerige gedachten ervaren die verband houden met de traumatische gebeurtenis . Fysieke symptomen kunnen hoofdpijn, vermoeidheid en onverklaarbare pijn omvatten. Gedragsmatige symptomen omvatten vaak middelenmisbruik en zelfbeschadiging.
Onverwerkte emoties kunnen allerlei gevolgen hebben. Zo kun je relatieproblemen krijgen en kunnen opgekropte emoties lichamelijke klachten als maagklachten en hoofdpijn tot gevolg hebben. Uiteindelijk kunnen opgekropte emoties er zelfs toe leiden dat je gedachten aan zelfdoding krijgt.
Mensen die een trauma hebben opgelopen, hebben vaak last van triggers . Deze triggers kunnen sterke emotionele reacties veroorzaken, zoals boosheid of verdriet. Dat maakt het moeilijk om door te gaan met het dagelijks leven.
Complex trauma (type III) is een specifieke vorm van chronisch trauma. Dat komt voor als er verschillende traumatische gebeurtenissen zijn geweest die zijn begonnen toen een kind nog heel jong was en die veroorzaakt werden door volwassenen die voor het kind zouden moeten zorgen en het zouden moeten beschermen.
Een traumatische gebeurtenis wordt verwerkt in drie fases. De eerste fase is het ontladen, de tweede is het neutraliseren en de laatste, de derde, is het vervangen van de beleving bij het trauma. Dit wordt gedaan op de eigen manier door de persoon met die specifieke traumatische gebeurtenis.
Bij een trauma reageert het zenuwstelsel op triggers die in het onbewuste geheugen zijn gekoppeld aan eerdere stressvolle situaties, het zogenoemde trauma-netwerk en komt het meteen in actie. Dit zijn vaak onbewuste automatische reacties zonder aanwezigheid van feitelijke gedachten.
Symptomen van onopgelost trauma kunnen onder andere bestaan uit verslavend gedrag, het niet kunnen omgaan met conflicten, angst, verwarring, depressie of een aangeboren overtuiging dat we waardeloos zijn .
Emotionele onderdrukking in je gevoelens herkennen
zich regelmatig verdoofd of leeg voelen . zich vaak nerveus, neerslachtig of gestrest voelen, zelfs als u niet zeker weet waarom. de neiging hebben om dingen te vergeten. zich ongemakkelijk of ongemakkelijk voelen wanneer andere mensen u over hun gevoelens vertellen.
Symptomen van emotioneel trauma
Niet iedereen reageert op precies dezelfde manier op trauma, maar dit zijn enkele veelvoorkomende signalen: Cognitieve veranderingen: Opdringerige gedachten, nachtmerries en flashbacks van de gebeurtenis, verwarring, geheugen- en concentratieproblemen en stemmingswisselingen .
Verder onderzoek heeft trauma gekoppeld aan kwantificeerbare veranderingen in persoonlijkheid . In een vergelijking van laat-beginnende persoonlijkheidspathologie als gevolg van oorlogstrauma met eerdere persoonlijkheidsstoornissen, had 24,3% van de patiënten een persoonlijkheidsstoornis die zich pas ontwikkelde na blootstelling aan catastrofale gebeurtenissen.
"Onderzoek heeft aangetoond dat de ervaring van trauma niet alleen onze denk- en gedragspatronen beïnvloedt, maar ook onze biologie", zegt O'Connor. " Trauma beïnvloedt ons stressresponssysteem en kan worden geassocieerd met een verzwakt immuunsysteem en slechte cardiovasculaire gezondheid ."
De belangrijkste klacht bij psychotrauma of PTSS is het steeds weer opnieuw beleven van de traumatische gebeurtenis. Opdringerige beelden, gedachten en angstige dromen over het trauma blijven terugkomen. Soms voelt het alsof de gebeurtenis opnieuw plaatsvindt, vooral wanneer iets in de omgeving eraan herinnert.