Over het algemeen vindt het onderzoek plaats door middel van een gestructureerde vragenlijst. In deze vragenlijst hebben de meeste vragen betrekking op het verdelen van de aandacht en het vasthouden van je concentratie. Ook richt zich een deel van de vragen op het functioneren in je kindertijd.
Het onderzoek en de diagnose
Om ADD vast te stellen kijkt de behandelaar naar gedragskenmerken in verschillende omstandigheden. Hiervoor vraagt de psycholoog naar beschrijvingen van ouders en / of leerkrachten en natuurlijk het verhaal van het kind.
De resultaten van het onderzoek en de tests kunnen aantonen of er sprake is van ADD of ADHD bij je kind (het diagnosticeren van ADD of ADHD). Het verwerken van alle onderzoeksgegevens van je kind en het schrijven van de rapportage duurt 2 tot 3 weken.
Denk je dat je ADHD hebt? Ga dan naar de huisarts of jeugdarts. Hij of zij verwijst je naar een psycholoog. Die kan een test afnemen en bepalen of je een vorm van ADHD hebt.
ADD bij volwassenen
Er is sprake van een verminderde concentratie. ADD bij volwassenen komt regelmatig voor. ADD'ers komen dromerig over maar hebben een hoofd vol gedachten. Ze zijn overgevoelig voor uitwendige prikkels en trekken zich regelmatig terug om opgedane ervaringen te verwerken.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Bij ADD speelt erfelijkheid een belangrijke rol. Een kind met ADD heeft dus vaak ook een ouder die ADD heeft. Bij mensen met ADD werken de hersenen op een andere manier dan bij mensen zonder ADD. De oorzaken van ADD lijken veel op de oorzaken van ADHD.
Kun je over ADD/ADHD heen groeien? “Ja, dat kan. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat ongeveer een derde van de kinderen blijvend ADHD heeft, een derde vermindert in symptomen maar blijft wel last houden, en de laatste derde heeft later geen last meer van ADHD-symptomen.”
De online ADHD test / ADD test van PsyQ is zorgvuldig samengesteld door onze ervaren psychologen. De test geeft aan of jouw klachten mogelijk verband houden met ADHD of ADD. Als dit het geval is, neem dan contact op met de huisarts. Hij of zij kan je doorverwijzen naar PsyQ voor een behandeling.
Bij de variant Attention Deficit Disorder (ADD) is er geen sprake van hyperactief of impulsief gedrag, maar wel van een gebrek aan aandacht of juist een teveel aan aandacht op één onderwerp. Autisme en ADHD komen vaak gezamenlijk voor, hoe vaak precies is nog onbekend.
Als er sprake is van de stoornis ADHD, moet de impact op het participeren in het maatschappelijk leven aangetoond worden volgens de basisdefinitie van een handicap (langdurige en belangrijke beperking van de kansen tot sociale integratie). Die impact kan zeer wisselend zijn.
Neurofysiologisch of beeldvormend onderzoek is niet nodig voor de diagnose van ADHD, die een gedragsdiagnose is. Enkel bij vermoeden van een neurologische stoornis en best op voorschrift van de (kinder)neuroloog kunnen deze onderzoeken aangewezen zijn.
Veel mensen komen er pas op latere leeftijd achter dat ze ADD hebben, de rustige en meer dromerige variant van ADHD. ADHD'ers weten dat vaak al wel, omdat hun drukke en beweeglijke gedrag herkenbaarder is, maar bij ADD'ers is dat niet op het eerste gezicht te merken.
Methylfenidaat heeft een stimulerende werking op het centrale zenuwstelsel en verhoogt het vermogen tot concentratie. Hierdoor worden kinderen met ADHD minder snel afgeleid en rustiger. Methylfenidaat geneest niet maar verlicht de symptomen.
Gebruik als medicijn bij ADHD/ADD
Wie Rilatine gebruikt is minder verstrooid, kan zich beter concentreren op activiteiten en heeft impulsieve reacties beter onder controle. Men wordt er rustiger van en de aandacht voor leerervaringen verhoogt.
ADD is een subtype van ADHD. In de psychologie wordt ADHD opgedeeld in drie subtypen: het overwegend hyperactieve type, waarbij alleen hyperactiviteit een rol speelt, het gecombineerde type, waarbij er naast de hyperactiviteit ook sprake is van een aandachtsstoornis, en het overwegend onoplettende type (ADD).
ADD is een ontwikkelingsstoornis. Kinderen met ADD ontwikkelen zich op bepaalde gebieden langzamer dan kinderen zonder ADD. Bij sommige kinderen vallen de symptomen snel op en wordt de diagnose in de kindertijd gesteld. Veel mensen denken dat ADD een aandoening is die kinderen hebben en die vanzelf weer overgaat.
Niet goed op details letten en veel fouten maken. Moeite hebben om de aandacht bij het werk te houden. Snel afgeleid zijn van een gesprek. Het moeilijk vinden om overzicht te houden en deadlines te halen, bijvoorbeeld van huiswerk.
ADD staat voor Attention Deficit Disorder. Het is een aangeboren aandoening. ADD wordt veroorzaakt door een afwijking in de werking van de neurotransmitters in de hersenen. Dit leidt tot een veranderde activiteit in bepaalde gebieden van de hersenen.
Officieel wordt de diagnose bij kinderen pas gesteld vanaf 5, 6 jaar. Natuurlijk begint ADHD al eerder, maar dan is het vaak moeilijk om hyperactiviteit te onderscheiden van normaal druk gedrag bij peuters en kleuters.
Een kind met ADD in de klas valt meestal niet zo snel op. Ze vertonen gedrag dat je ook bij andere kinderen ziet, zoals dagdromen of een korte aandachtsspanne. Als je regelmatig in het rapport ziet staan dat het kind moeite heeft met concentreren, dan zou het kunnen dat het kind ADD heeft.