mebendazol. Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
De wormpjes worden behandeld met een wormdodend middel, meestal mebendazol (Vermox®). Dit geneesmiddel is enkel efficiënt tegen de volwassen wormen, en niet tegen de eitjes. Om ook de wormen te doden die na de eerste behandeling nog uit de eitjes zijn gekomen, wordt de behandeling na 2 weken herhaald.
De wormen houden zich op in het onderste deel van de dunne darm en bij de blinde darm. Ze hebben een levensduur van circa acht weken en zijn kommavormig. De eitjes bevinden zich op de huid van de anus.
Aarsmaden kunnen voor vervelende jeuk zorgen, vooral 's nachts. Dit komt omdat ze vaak 's nachts naar buiten komen om eitjes te leggen. Aarsmaden komen vaak voor bij kinderen, maar ook volwassenen kunnen ze krijgen. Naast aarsmaden komen ook andere soorten wormen bij mensen voor.
De vrouwelijke aarsmaden komen vooral 's nachts, na de bevruchting van hun eitjes, uit de darmen van hun gastheer naar buiten om hun plakkerige eitjes in de omgeving van de anus van hun gastheer af te zetten.
De mijnworm is ongeveer 1 cm lang en leeft in de dunne darm van mensen. De eitjes komen met de ontlasting van de mens in het milieu. De ontwikkelingscyclus van de mijnworm in de mens duurt ongeveer 7 weken. Volwassen wormen sterven vanzelf binnen enkele jaren, als de besmette patiënt niet behandeld wordt.
Klachten en symptomen bij aarsmaden
Aarsmaden zijn ongevaarlijk maar kunnen vervelende klachten veroorzaken. Kenmerkend is dat 's nachts jeukklachten ontstaan bij de anus in de bilspleet en soms bij de schaamlippen. Daarnaast kan (vage) buikpijn en soms misselijkheid voorkomen.
U heeft klachten
Jeuk rond de anus of vagina, vooral 's nachts, komt meestal door de kleine (tot ongeveer 1 cm) wormpjes. De meeste andere wormen die u in Nederland kunt krijgen geven meestal geen klachten. Heel soms kunt u bijvoorbeeld buikpijn krijgen door lintwormen, spoelwormen of zweepwormen.
Een besmetting met aarsmaden kan samengaan met jeuk aan de huid. Ook kan onrustig slapen een klacht zijn die door de aarsmade wordt veroorzaakt. De belangrijkste klacht is echter jeuk rond de anus, omdat de wormpjes, die daarom ook aarsmaden worden genoemd, 's nachts naar de anus kruipen om daar hun eitjes te leggen.
Meestal binnen 4 tot 6 weken. Goede hygiëne is daarbij belangrijk voor alle gezinsleden en ook in huis. Zo voorkomt u samen dat uw kind zichzelf steeds weer besmet. Dit zijn de adviezen.
Om te voorkomen dat u besmet wordt met de eitjes van de spoelworm moet u de volgende maatregelen nemen. Was de handen na het buitenspelen of na tuinieren grondig. Was de handen ook voor het eten, voor het koken en na wc-bezoek. Knip de nagels van de handen kort en maak ze regelmatig schoon.
Dit betekent dat uw hond of kat na ongeveer 24 uur geen wormen meer in de darm heeft en, na ongeveer 3 dagen, geen infectieuze wormeieren meer uitscheidt. Dieren kunnen zich na de werkingsduur van het toegediende product direct opnieuw besmetten door opname van nieuwe wormeieren of larven.
Drogisterijketen Etos laat aan RTL Nieuws weten dat het tekort wordt veroorzaakt doordat de grondstof voor het medicijn niet leverbaar is. "Daarom zijn de tabletten helaas tijdelijk niet voorradig." Een woordvoerder van de Kruidvat zegt: "Ze zijn zeer beperkt of helemaal niet meer verkrijgbaar in onze filialen.
Een besmetting of infectie met aarsmaden is vervelend, ze kunnen jeuk veroorzaken rond de anus en door het krabben kan de huid rond de anus ontsteken. Je hoeft een besmetting of infectie met aarsmaden niet te behandelen maar je loopt dan wel het risico dat je jezelf en anderen elke keer weer opnieuw besmet.
Infecties zijn meestal asymptomatisch of veroorzaken hooguit perianale jeuk, met name bij kinderen, ten gevolge van nachtelijke migratie van wormen vanuit het colon en de uitdrijving van grote hoeveelheden eieren op de perianale huid.
kinderen overdag en 's nachts een strakke onderbroek aandoen en de bilnaad tegen de jeuk insmeren met vaseline of een andere watervrije zalf, zoals cetomacrogolzalf. ondergoed elke dag verschonen. nagels en billen frequent schoonmaken. lakens, nachtkleding en ondergoed wassen bij ten minste 60 °C.
Bijna iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken: aarsmaden. Naar schatting is zo'n 60% van de kinderen besmet of wel eens besmet geweest. De officiële naam van deze onschuldige, menselijke darmparasiet is Enterobius vermicularis of oxyuris. In de volksmond heeft iedereen het echter over 'wormpjes'.
Oorzaak van wormen bij mensen
Besmetting met wormen kan plaatsvinden van dier op dier, van mens op dier of omgekeerd en van mens op mens. Je kunt bijvoorbeeld een worminfectie oplopen als er eitjes op je handen aanwezig zijn en je je handen vervolgens in je mond stopt.
De levensduur van de gewone regenworm in het wild is enkele jaren, maar weinig exemplaren leven lang genoeg om de maximale lengte van 30 centimeter te bereiken.
Kinderen kunnen aarsmaden krijgen doordat ze de eitjes inslikken. Die kunnen bijvoorbeeld in rauwe groente of vlees zitten. Het komt ook vaak voor dat kinderen deze wormpjes krijgen door buiten in de tuin of in de zandbak te spelen. De eitjes zijn zo klein dat je ze niet kunt zien.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
Een besmetting met de mijnworm wordt vaak opgelopen in tropische landen. Sommige mensen krijgen bij deze wormen in de darmen klachten als jeuk. De darmklachten zijn over het algemeen mild bij deze worm. Een belangrijk gevolg van besmetting met de mijnworm kan bloedarmoede zijn.