Als je een kind veel betrekt bij wat er bij jou speelt, zal het zich vrijer voelen om met vragen of verdriet bij je aan te kloppen. Zo helpt het een kind in zijn eigen rouwverwerking. Dus praat samen over het overlijden, de uitvaart en de manieren waarop je de overledene kunt herdenken.
Vertel dat angst normaal is en dat het voorbij zal gaan. Geef aan dat je kind verdrietig mag zijn. Doe dit op een rustig moment en op een vertrouwde plaats. Probeer kalm te blijven en geef vooral feitelijke informatie in begrijpelijke taal.
Een aai over zijn bol, een zoen op zijn voorhoofd, een knuffel of een paar lieve woorden: je kind troosten doe je vaak instinctief. Meestal zijn deze gebaren voldoende om je kleine te troosten. Laat je kind merken dat je met hem meeleeft.
Zo zijn er volgens de Zwitsers-Amerikaanse psychiater Elisabeth Kübler-Ross 5 fases van rouw. Het rouwproces begint volgens haar met ontkenning en wordt opgevolgd door woede, het gevecht aangaan / onderhandelen, depressie en uiteindelijk aanvaarding.
Rouwproces bij kinderen
Net als volwassenen gaan kinderen na het meemaken van een verlies door een rouwproces. Dit rouwproces ziet er voor ieder kind anders uit. Elk kind rouwt op een eigen, unieke manier. Er zullen veel verschillende emoties naar voren komen, zoals verdriet, boosheid en angst.
1- Veel praten over het verlies is de beste manier om het te verwerken. Praten over het verlies is een van de vele manieren om om te gaan met het verlies. Je beperken tot praten is echter niet de meest effectieve manier van verliesverwerking.
Een volgende stap kan zijn: oefenen met zelfcompassie op het moment dat je kindje ontroostbaar is: Erken de situatie: Zeg tegen jezelf: het is lastig en dat is oké. Wat je ook voelt: het mag er zijn. Zoek herkenning bij anderen: Iedere moeder voelt zich wel eens machteloos en weet niet waarom haar kindje huilt.
Vertel haar dat als ze niet zelf stopt met huilen, u niet meer naar haar toekomt om haar te troosten, ook niet als ze heel lang blijft huilen. Dit moet u dan wel consequent volhouden. Probeer rustig te blijven (of ga stofzuigen of iets dergelijks, zodat u het huilen niet hoort) en schenk geen aandacht aan haar.
Stress voor een toets, verdriet als een vriend verhuist, of boosheid na een ruzie: lastig als je je kind daarmee ziet worstelen. Toch kan je je kind niet beschermen tegen het voelen van al deze emoties.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Symptomen die op trauma kunnen wijzen: terugval naar jonger gedrag, bijvoorbeeld weer in bed plassen terwijl het kind al zindelijk was (regressie) moeilijk tot rust te brengen. prikkelbaar, kind heeft vaak ruzie met andere kinderen.
Hoe kun je je kind over emoties leren? Simpelweg door te observeren wat je kind en andere mensen voelen en hier, op een niet veroordelende, maar juist accepterende manier, op te reageren. Dit leert kinderen om emoties te herkennen in zichzelf en in anderen.
De in 2017 overleden neuropsycholoog Jaak Panksepp onderscheidde in zijn baanbrekend hersenonderzoek zeven emotiesystemen namelijk Zoek, Spel, Lust, Zorg, Paniek/Verdriet, Angst en Woede.
Een kind moet zich geliefd, gewaardeerd en geaccepteerd voelen om zich goed te kunnen ontwikkelen. Contact met anderen is van essentieel belang en lichamelijk contact is daarbij ook zeker een basisbehoefte. Het is dan ook absoluut onzin dat je een jong kind zou kunnen verwennen door het te veel te knuffelen.
Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Door rustig te blijven geef je je kind de ruimte om boos te zijn. Heb veel geduld. Bedenk elke keer dat een kind zijn boosheid en emoties uit bij jou waar hij zich veilig genoeg voelt om zijn emoties te tonen. Omdat je tijdens een echte woedebui geen contact met je kind krijgt, laat je hem het beste uitrazen.
Het beste wat je kan doen als je vriendin huilt, is ze een warme knuffel geven en luisteren wat ze te vertellen heeft. Zo zal ze beseffen dat je er bent voor haar. Geef ze alleen raad als ze daar uitdrukkelijk om vraagt.
Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. Dit doen ze om aandacht te vragen. Een kind denkt: als ik zo hard mogelijk praat of gil dan word ik gehoord. En omdat kinderstemmen vaak hoger zijn dan die van volwassenen, lijkt het alsof ze meer lawaai maken.
Absoluut verboden: niets zeggen
Hoe ongemakkelijk je je ook voelt, vermijd de ander en het onderwerp niet. Hoe lastig jij het ook mag vinden om erover te beginnen, jouw ongemak is niets in verhouding met hoe ellendig de ander zich voelt. Get over it, en doe iets.
Herstellen van de schok
Mensen met stress kunnen minder eetlust hebben, slechter slapen, maag- en darmklachten of hoofdpijn krijgen. Daarnaast zijn er allerlei mentale klachten zoals gevoelens van angst, onzekerheid, een opgejaagd gevoel en negatieve gedachten.