Meer dan 100 miljoen dieren sterven jaarlijks door Plastic Microplastics worden door vrijwel alle zeedieren geconsumeerd, zelfs door plankton. Roofdieren zoals haaien en ijsberen krijgen gif binnen via de prooidieren die ze eten. Verschillende zeedieren worden regelmatig gevonden met magen vol met plastic.
Plastic vervuilt alle ecosystemen, zelfs de meest afgelegen plekken op aarde. Dieren raken in het plastic verstrikt en sterven een langzame, pijnlijke dood. Minuscule kleine deeltjes plastic, zogenaamde microplastics, zijn al aangetroffen in menselijk bloed.
Er zijn veel plekken in oceanen en zeeën waar de concentratie van plasticsoep nog groter is dan in de gyres. Deze plekken worden wel hotspots genoemd. Hier concentreert zich plastic, maar niet als gevolg van circulerende zeestromen. De Middellandse Zee is zo'n hotspot.
We weten al dat de chemicaliën die aan plastic worden toegevoegd enigszins tot zeer schadelijk zijn voor ons lichaam. Er lijkt een verband te bestaan met vruchtbaarheidsproblemen, stoornissen in taalontwikkeling, kanker, obesitas en ADHD.
Plastic Soep: Een Globaal Probleem
100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft. In totaal spreken we over een gebied van minstens 700.000 km² tot misschien zelfs meer dan 15.000.000 km² waarin de ganse waterkolom ernstig is vervuild, vanaf het wateroppervlak tot de zeebodem.
Wat is het probleem? Plastic maakt niet alleen een vuilnisbelt van de kusten, maar schaadt ook de levensomgeving van zeedieren. Dieren raken verstrikt in grotere stukken plastic, en verwarren kleinere stukjes voor voedsel. Het inslikken van plastic deeltjes kan de vertering van voeding verhinderen.
Als we kijken naar de landen die verantwoordelijk zijn voor de grootste hoeveelheid plastic productie, staat China bovenaan de lijst. China is verantwoordelijk voor 32% van de wereldwijde productie van plastic materialen in 2021 en is daarmee veruit de grootste plasticproducent ter wereld.
Meer dan 100 miljoen dieren sterven jaarlijks door Plastic.
Als je een stukje glas of een scherp stukje plastic of metaal binnenkrijgt, dan merk je dat meestal direct in je mond. Het kan gevaarlijk zijn.Scherpe stukjes kunnen je gebit, mond, keel of maagdarmkanaal beschadigen. Als je verder niets merkt, hoef je je geen zorgen te maken en poep je het vanzelf weer uit.
De grootte van de plasticsoep in de Grote Oceaan is onbekend, maar wordt geschat op 700.000 km2 tot meer dan 15 miljoen km2, (0,41% tot 8,1% van het oppervlak van de Grote Oceaan). Het gebied bevat mogelijk meer dan 100 miljoen ton aan afval.
De omvang van de plastic soep is een stuk minder groot dan jarenlang werd gedacht, stellen onderzoekers van de Universiteit Utrecht. Waar de Verenigde Naties stellen dat het om 75 tot 200 miljoen ton plastic ging, dreef er volgens de onderzoekers in 2020 zo'n 3,2 miljoen ton in de oceaan.
De vergaarbakken van ons plastic zijn vijf megadraaikolken in de oceanen. Twee van deze zogenoemde gyres liggen in de Atlantische Oceaan, twee in de Stille Oceaan en één in de Indische Oceaan.
Het is een drijvend systeem van styrofoam met daaromheen filterdoek, wat tot 50 centimeter diep het water in gaat. Het opgevangen plastic wordt in een opvangunit van 25 vierkante meter opgeslagen. Nadat de Shoreliner zijn werk gedaan heeft, worden de kleinere stukken afval met een fijnmazig net uit het water gevist.
Wie zijn de plasticvervuilers? Er zijn drie partijen die verantwoordelijkheid dragen. Overheden die regels kunnen maken en handhaven, bedrijven die plastic produceren of toepassen, en de consumerende burger. Elke partij draagt een eigen verantwoordelijkheid.
Plastic draagt zo bij aan de opwarming van de aarde. Een nieuwe studie toont aan dat ook plastic afval bijdraagt aan de klimaatverandering. Het gaat vooral om de uitstoot van de broeikasgassen methaan en ethyleen, die uit zwerfplastic vrijkomen onder invloed van zonlicht.
Grotere glasscherven kunnen gevaarlijk zijn, maar worden vrijwel altijd ontdekt voordat ze de maag bereiken.Glassplinters en vermalen glas zijn echter onschadelijk. Alleen in thrillers kunnen mensen dus worden gedood door glas in hun eten te doen.
Dit zijn de meest belangrijke redenen dat microplastics in shampoo zitten: Om de shampoo beter uitwasbaar te maken. Om de hoofdhuid grondiger te reinigen. Sinds de jaren 70 worden er al plastics toegevoegd aan verzorgingsproducten en cosmetica, daarom kost het de producenten veel moeite om de recepten aan te passen.
In een maag vol onverteerbaar plastic, past namelijk geen eten meer.
Het grootste 'plasticeiland', de Great Pacific Garbage Patch (GPGP), ligt tussen Hawaï en Californië en is drie keer de grootte van Frankrijk. Per vierkante kilometer drijft daar minstens 1 kilo afval in het water, maar soms wel meer dan 100 kilo.
Zeekoeien, walvissen, dolfijnen, zeeleeuwen, schildpadden en veel andere dieren lopen in zee permanent het risico te sterven door plastic. Oceana, een organisatie die zich inzet om de oceaan te beschermen, heeft gegevens hierover voor het eerst op een rij gezet.
Vooral zeevogels, vissen, kreeftachtigen en zoogdieren hebben er last van. Ze raken verstrikt in plastic en slikken plastic afval in. Verstrikking en verstikking leiden tot ernstige verwondingen en veel dieren overleven het niet. Jaarlijks kost het meer dan 1 miljoen 'zeedieren' het leven.
> In Nederland komt 62% van de ammoniak-uitstoot die neerslaat op beschermde natuur uit de landbouw, met name van veehouderijen. > De grootste stikstofoxiden-uitstoot komt van Tata Steel, gevolgd door Schiphol*.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.
Elk jaar belandt er wereldwijd gemiddeld 8 miljoen ton plastic afval in zee, ofwel elke minuut een volle vrachtwagen afval. Plastics blijven tot 450 jaar aanwezig, en de kleine fragmenten verdwijnen zelfs nooit helemaal.