Bij ADD speelt erfelijkheid een belangrijke rol. Een kind met ADD heeft dus vaak ook een ouder die ADD heeft. Bij mensen met ADD werken de
Attention Deficit Disorder (ADD) is een aangeboren aandoening die wordt gekenmerkt door een aandachtstekortstoornis en concentratieproblemen. Hierdoor kunnen patiënten last krijgen van depressies, angststoornissen en slechte school- en werkprestaties.
Onderzoekers gaan ervan uit dat ADHD voor ongeveer 80 procent bepaald wordt door erfelijkheid. Er is nog geen specifiek gen voor ADHD ontdekt. Het wordt daarom gezien als een multigenetische aandoening.
Mensen die de stoornis hebben, hebben echter vrijwel alle symptomen en worden vanaf de kindertijd al belemmerd in hun functioneren. De problemen worden erger naarmate iemand ouder wordt, omdat er steeds meer verantwoordelijkheden bijkomen in het leven.
Het resultaat is echter steeds vaker lichamelijke en emotionele uitputting op volwassen leeftijd. Dit komt vooral voor bij vrouwen tussen de 20 en 35 jaar. Hun ADD diagnose wordt dus vaak pas later gesteld.
Out of the box: ADD'ers zijn vaak goed in het oplossen van raadsels. Hierbij komen ze vaak met niet voor de hand liggende, vindingrijke oplossingen. Ze zijn vaak goede brainstormers en beelddenkers. Hyperfocus: Mensen met ADD kunnen zich enorm focussen op een project.
Dit soort studies bevatten bevindingen van meerdere onderzoeken samen, wat de betrouwbaarheid vergroot. Hieruit is gebleken dat een gezond voedingspatroon, dat veel fruit, groente en volkorenproducten bevat, ADHD-symptomen vermindert en een ongezond voedingspatroon symptomen verergert.
Als er sprake is van de stoornis ADHD, moet de impact op het participeren in het maatschappelijk leven aangetoond worden volgens de basisdefinitie van een handicap (langdurige en belangrijke beperking van de kansen tot sociale integratie). Die impact kan zeer wisselend zijn.
Je bent gevoelig, betrokken en emotioneel. Mensen met ADD zijn vaak gevoelig en betrokken maar hebben moeite met het tonen van hun gevoelens. Je bent dromerig vanwege een constante gedachten stroom. Hierdoor is concentreren lastig en kom je vaak ongeïnteresseerd of afwezig over.
Kun je over ADD/ADHD heen groeien? “Ja, dat kan. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat ongeveer een derde van de kinderen blijvend ADHD heeft, een derde vermindert in symptomen maar blijft wel last houden, en de laatste derde heeft later geen last meer van ADHD-symptomen.”
In 2020 zegt 3,8 procent van ouders van kinderen van 4 tot 12 jaar dat hun kind ADHD of ADD heeft. Dat betekent dat het volgens deze ouders om ongeveer 56.000 kinderen van 4 tot 12 jaar gaat. Bij jongens komt het volgens deze gegevens twee keer zo vaak voor als bij meisjes (jongens: 4,9 procent, meisjes: 2,5 procent).
Op basis van vele onderzoeken die hij heeft gedaan, stelt hij dat de problemen bij ADD veroorzaakt worden door problemen in de ontwikkeling van de executieve functies. Jouw brein gebruikt die functies om er zo goed mogelijk voor te zorgen dat je op je doel af gaat en succesvol bent.
Onderzoek toont aan dat ADHD of ADD voorkomt bij 1 tot 4% van alle kinderen en dat zeker een derde deel er ook als volwassene nog last van ondervindt. ADD en ADHD komen voor bij mensen van alle opleidingsniveaus.
Niet goed op details letten en veel fouten maken. Moeite hebben om de aandacht bij het werk te houden. Snel afgeleid zijn van een gesprek. Het moeilijk vinden om overzicht te houden en deadlines te halen, bijvoorbeeld van huiswerk.
Kinderen met ADD vallen vaak niet op in de klas. ADD wordt daarom een internaliserende stoornis genoemd. De problemen richten zich als het ware naar binnen; je merkt er in de omgeving vaak weinig van. Als deze kinderen erg intelligent zijn, compenseren ze hun tekortkomingen.
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Methylfenidaat is een medicijn dat gebruikt wordt bij kinderen met ADHD. Methylfenidaat is een hulpmiddel, de aandoening verdwijnt er niet door. Wel worden de klachten minder extreem, waardoor de gedragstherapie beter werkt. Dit medicijn is minder goed onderzocht bij volwassenen met ADHD dan bij kinderen met ADHD.
Gebruik als medicijn bij ADHD/ADD
Wie Rilatine gebruikt is minder verstrooid, kan zich beter concentreren op activiteiten en heeft impulsieve reacties beter onder controle. Men wordt er rustiger van en de aandacht voor leerervaringen verhoogt.
Het onderzoek en de diagnose
Om ADD vast te stellen kijkt de behandelaar naar gedragskenmerken in verschillende omstandigheden. Hiervoor vraagt de psycholoog naar beschrijvingen van ouders en / of leerkrachten en natuurlijk het verhaal van het kind.
De reden om te testen en onderzoeken of er sprake is van ADD of ADHD bij je kind is als er vermoedens zijn van executieve (uitvoerende) functieproblemen. Daaronder vallen: Aandachts- en concentratieproblemen (hoe lang kan je kind zich concentreren). Snel afgeleid zijn.
ADHD is een neurobiologische stoornis. Er is een verminderd functioneren van bepaalde gebieden van de hersenen en een verminderde activiteit van boodschapperstoffen, de neurotransmitters, zoals dopamine en noradrenaline. Medicatie corrigeert deze verminderde activiteit.