Je kunt de blaadjes rauw eten (pittig accent in salades maar ook lekker op een broodje gezond bijvoorbeeld, een beetje zoals rucola maar dan net anders). Je kunt de blaadjes ook stoven, het lijkt dan wel wat op andijvie zonder het karakteristieke bittertje.
Je kunt de zaden vanaf ongeveer maart buiten zaaien en je oogst de jonge blaadjes van de jonge planten. Die blaadjes zijn pittig van smaak (een beetje vergelijkbaar met radijs), en het blad is heel zacht behaard. Je kunt de blaadjes rauw eten of stoven.
Mosterdblad of bladmosterd (Brassica juncea) is een lekker pittig plantje dat hier nog vrij onbekend is. Oorspronkelijk komt het uit Centraal-Azië, waar de blaadjes vaak in de wok belanden. Maar ook rauw in een slaatje kan het een pittige toets toevoegen.
Mosterd oogst je doorgaans van juli tot november. Bij mosterd wordt vooral het blad geoogst als kruiden, voor de pittige smaak, maar de zaden zijn ook te gebruiken. Wanneer de plant is uitgebloeid en de zaden zijn opgedroogd kan je ze heel makkelijk van de plant halen, maar daarmee is het werk nog niet gedaan.
Gebruik van koolzaad en mosterd
Terwijl mosterdzaad erg aromatisch is en daarom erg populair is als specerij, wordt koolzaad gebruikt om olie te produceren. De bladeren van mosterd hebben ook een milde mosterdsmaak en worden daarom gebruikt in salades of als specerij in soepen, enz.
Hoe ziet de mosterd plant er uit? De zwarte mosterdplant is een éénjarige plant, met een vertakte stengel die een meter hoog wordt. De onderste bladeren zijn geveerd, de bovenste bladeren smal en spits. De gele (of witte) mosterd is een éénjarige, rechtopstaande plant die 30 cm hoog wordt.
Mosterdzaadjes zijn kleine balletjes van ongeveer 1 millimeter groot. In Europa wordt het veel gebruikt om mosterd van te maken, in het Oosten wordt het veel als specerij in gerechten verwerkt. De smaak van mosterd komt pas vrij als je het kneust of als het wordt vermengd met water.
Mosterd (soms ook mostaard) is zowel de naam voor een plant (de mosterdplant), als voor een in de keuken gebruikt condiment met meestal een scherpe smaak. Het condiment wordt gemaakt uit gemalen mosterdzaden, azijn, water en zout.
Er zitten heel wat vitaminen in mosterdzaad die gezond zijn;
Vitamine E zorgt voor gezond bloed, is belangrijk voor de bloedstolling, sterkt de ogen, voorkomt ontstekingen en atherosclerose, vertraagt het verouderingsproces en is een natuurlijk conserveringsmiddel.
Het is de eenjarige plant uit de kruisbloemenfamilie waar de mosterdzaadjes van afkomstig zijn. Die mosterdplanten groeien in Europa, Noord-Afrika en Azië. In het voorjaar wordt er in het gematigde klimaat gezaaid. Daar vindt na de bloei de oogst plaats.
Mosterdsla is een bladgroente, het is een koolsoort waarvan de blaadjes worden gegeten, alhoewel de naam dit niet doet vermoeden. De plant is éénjarig en kan wel wat vorst verdragen. Mosterdsla groeit zowel in de zon als in de halfschaduw, liefst op een losse, humusrijke bodem.
Amsoi is een eenjarige bladgroente met grote bladeren. Wanneer de amsoi doorgroeit, krijgt hij gele bloemen. Amsoi wordt ook weleens Indische mosterd genoemd. Het is geen kruid maar een groene plant die rauw of gestoofd wordt gegeten in veel oosterse keukens.
Bij Natural Spices kun je geel mosterdzaad online kopen. Dit is pittig, maar de mildste van de drie varianten. Je kunt het zaad in een verpakking van 700 gram of 2, 8 of 25 kilo online kopen en krijgt het geleverd in een handige bewaarbak.
Het heeft een scherpe smaak en wordt vaak gegeten bij vette etenswaren zoals een bitterbal, rookworst en kazen, met als doel de spijsvertering te bevorderen. Maar doordat mosterd zo scherp is, kan het een slokdarm die al is aangetast door maagzuur verder irriteren en dat voel je meteen.
De mineralen in mosterd kunnen samen zorgen voor een sneller metabolisme en een snellere afbraak van vetten en stimuleert de vertering. De gemalen mosterdzaden kunnen laxerend werken en zo zorgt mosterd ervoor dat je darmen gezond blijven.
Mosterd helpt tegen huidkwaaltjes
Aha, volgens een onderzoek helpen twee eetlepels mosterd in je badwater tegen huidinfecties, ontstekingen en spierpijnen. Ook de doorbloeding in je aders zou er beter van worden.
De schaarste is volgens producenten vooral te danken aan grote droogte in Canada, waardoor de oogst het afgelopen jaar tegenviel. Het hielp niet dat ook de oogst in de Franse Bourgogne – waar de beroemde mosterd oorspronkelijk vandaan komt – mislukte na een natte winter en een koud voorjaar.
Traditionele mosterd wordt gemaakt van mosterdzaad, azijn, water en zout. Er zitten dus geen ongezonde ingrediënten in en daarom past het prima in een gezond eetschema. De hoeveelheid zout kan wel vrij hoog zijn (ongeveer 3,5 gram per 100 gram), maar je eet er natuurlijk geen grote hoeveelheden van.
Mayonaise: 133 kcal, 14.3 gram vet (1.7 gram verzadigd), 0.7 gram suiker, 0.2 gram zout. Ketchup: 15 kcal, 0 gram vet, 2.8 gram suiker, 0.4 gram zout. Mosterd: 24 kcal, 1.6 gram vet, 0.4 gram suiker, 0.8 gram zout. Joppiesaus: 69 kcal, 5.6 gram vet (0.5 gram verzadigd), 2.4 gram suiker, 0.3 gram zout.
Een fijne mosterd wordt het meest gewaardeerd, maar volgens de echte fijnproevers zijn grove mosterdsoorten de enige soorten die men mosterd mag noemen. Het is maar net waar jouw voorkeur naar uitgaat. Door meer of juist minder mosterdzaden te gebruiken kun je de pittigheid en mildheid van mosterd bepalen.
Denk bijvoorbeeld aan de bekende Dijon-mosterd (afkomstig uit Dijon in Frankrijk en gemaakt met alleen fijngemalen bruin en zwart mosterdzaad) en Zaanse mosterd (afkomstig uit de Zaanstreek, grof van structuur en gemaakt van gele en bruine mosterdzaden).
Deze wrange vloeistof gaf de Dijonmosterd zijn karakteristieke smaak en maakte hem onderscheidend van de rest. Dijonmosterd is lichtgeel van kleur, in tegenstelling tot Amerikaanse mosterd die heldergeel, iets intenser en prikkelender is. De mosterd uit Dijon heeft een pittige, scherpe smaak en is sterk en kruidig.
De geschiedenis van mosterd. Mosterd bestaat al heel lang. Door de eeuwen heen is mosterd altijd een heel populaire 'saus' geweest. We weten dat 3000 jaar voor onze jaartelling al in China mosterdzaad werd verbouwd.
Mosterdpoeder is het gemalen gele mosterdzaad zonder velletjes en noemt men ook wel mosterdmeel. Mosterdmeel dient men aan te maken met een beetje koud water om zo de frisse kruidige smaak te verkrijgen.
Er zijn drie soorten mosterdzaad: blank (bitter), bruin (van het slablad) en zwart (het sterkst van smaak). In principe is gladde fijne mosterd, de Dijon, de meest scherpe mosterd. Dit komt doordat bij Dijon mosterd een mengsel van de 3 mosterd zaden wordt gemalen, gezeefd en gemengd met azijn.