Bepaal, voordat je de balk vast zet, hoe dik je de muur wilt hebben. Standaardmaten voor tussenwanden die geschikt zijn voor kozijnen, zijn 7 en 10 cm. Voor een wand van circa 7 cm plaats je de 44 mm kant van de balk op de vloer. Voor een muur van circa 10 cm plaats je de kant van 69 mm op de vloer.
Een scheidingswand maak je met blokken van 7 tot 10 cm dik. De blokken lijm je met een blokkenlijm aan elkaar. Je kunt gasbetonblokken op maat maken met een grofgetande blokkenzaag.
De minimale dikte van de muur
Vaak is dit echter meer dan 50 centimeter in nieuwbouwwoningen. De binnenmuur kan 19 centimeter of meer breed zijn, de spouw minimaal 8 centimeter en de buitenmuur is vaak 10 centimeter breed. In realiteit zijn deze afmetingen dus meestal groter.
De spouw moet zo groot mogelijk zijn, minimaal 5 of nog beter 10 cm. Hoe hoger de kamer, hoe dikker de regels moeten zijn. Balkjes van 5 x 6 cm zijn meestal vol doende.
Volgens de aloude traditie is de 'eerst bouwende' verplicht een scheidingsmuur te bouwen op de grens. In de traditionele bouwvoorschriften wordt een muur met een dikte van 30 cm voorgeschreven. Als 'eerste bouwer' mag je een nieuwe buurman niet beletten gebruik te maken van de gemeenschappelijke muur.
Er is geen maat voor een minimale dikte van een spouwmuur. Bij nieuwbouw moet er minstens 2 cm vrije ruimte zitten tussen het isolatiemateriaal tegen het binnenblad en het buitenblad.
De minimale dikte van de woningscheidende wanden wordt bepaald door de benodigde geluidsisolatie en bedraagt 250 mm. De dikte van de eindwanden is ook afhankelijk van de belasting tijdens de bouwfase. Deze dikte varieert van 120 mm tot 180 mm. Voor de stabiliteit is wapening in de wanden meestal niet noodzakelijk.
Daarvoor moet je eerst nagaan wat voor soort muur er tussen jou en de buren zit. In veel jaren '30 woningen zijn de muren enkelsteens. In dit geval kun je de muur isoleren door een houten of lichtmetalen voorzetwand te plaatsen. Door deze te vullen met Rocksono Solid wordt de voorzetwand geluidsabsorberend.
Om het geluid van je buren te dempen kan je je plafonds verlagen, isolatieschuim gebruiken, voorzetwanden plaatsen en een zwevende dekvloer plaatsen. Maar je kunt je woning ook met kleine dingen isoleren.
In sommige tussenwoningen is een woning scheidende spouwmuur aanwezig. Dit houdt in dat er tussen de muren van jouw huis en het huis van je buren een spouw aanwezig is. Deze is op dit moment waarschijnlijk gevuld met stilstaande lucht, wat niet zo goed isoleert als een isolatiemateriaal zoals glaswol en PUR.
Want een steen is ongeveer twee keer zo lang (210 mm) dan dat hij breed (100 mm) is. Een spouwmuur bestaat meestal uit twee halfsteensmuren.
Het is gelukkig mogelijk om achteraf de spouw op te vullen met isolatiemateriaal. Via boorgaten in de voegen wordt langs de buitenzijde van de spouwmuur een isolerend materiaal in de spouw aangebracht. Je hebt de keuze uit meerdere mogelijke materialen met verschillende isolatiewaarden.
Een dubbel steensmuur is een dubbele muur. Dit betekent dat de steensmuur een dubbele laag stenen heeft. Normaal gesproken is de steensmuur de zelfde dikte als de lengte van de steen.
Dragende binnenmuren zijn te herkennen aan hun dikte (vanaf 14cm). Zij ondersteunen bovenliggende muren (op verdiepingen) of plafondwelfsels, dakconstructies,...) Openingen in deze muren worden gedragen door stalen of betonnen draagbalken.
Lichte dubbele wand
Hoe groter hun massa, hoe beter de geluiddemping. Met een enkele gipsplaat aan elke kant krijgt men een demping van 43 dB. Als men het aantal platen verdubbelt, stijgt ze naar 51 dB. Met drie platen krijgt men 57 dB.
Maak een isolerende schutting van zwaar materiaal (bijvoorbeeld watervast betonplex, baksteen of perspex). Maak deze schutting zo hoog mogelijk. Om geluid buiten uw tuin te houden heeft u dus geen akoestische panelen in uw tuin nodig.
De meest effectieve oplossing om geluidsoverlast via de muur te verhelpen is door een geluidsisolerende voorzetwand te plaatsen. Dit is tevens de duurste en lastigste optie. Een voorzetwand is een wand die los staat van de muur. Niet als een kast, maar door een houten frame.
Je zou bijvoorbeeld plafonds kunnen verlagen, isolatieschuim gebruiken of voorzetwanden plaatsen. Maar je kunt dit ook al kleinschalig aanpakken: plak een stuk schuimrubber achter je schilderijen en spiegels en het geluid zal al veel minder weerkaatsen!
Contactgeluiden kunnen zich over grote afstand voortplanten, in het bijzonder wanneer dekvloeren en constructievloeren met elkaar in verbinding staan. Contactgeluid kun je voorkomen door geluidsisolatie van de vloer.
Heb je last van contactgeluid dan heb je trillingsisolatie nodig. Door het gebruik van trillingsdempers, ontkoppelingsplaten of ontkoppelingsstroken zorg je ervoor dat trillingen die voor resonanties kunnen zorgen niet worden doorgezet aan een constructie. Dit wordt ook wel akoestische ontkoppeling genoemd.
Woningscheidende wanden dienen een massa van minimaal 5 kN/m2 te hebben om aan de geluidsisolatie eisen te kunnen voldoen. Uit tabel 1 blijkt dat hiervoor alleen de in het werk gestorte wanden en plaatwanden van beton in aanmerking komen.
De materialen die meestal in dragende muren gebruikt worden zijn: beton, cementblokken, keramische baksteen of thermokleisblokken. Al deze muren hebben doorgaans een grotere dikte dan die scheidingswanden in huizen. Gipswanden zijn meestal niet dragende en hebben vaak een dikte van ongeveer 10 cm.
Woningscheidende muren isoleren
Dat kan bijvoorbeeld een isolatielaag van glaswol zijn, die het geluid absorbeert en zo de akoestiek tussen twee woningen verbetert. Een belangrijk aandachtspunt hierbij is dat de verende laag van akoestisch presterend isolatiemateriaal gemaakt moet zijn.