Bij zoogdieren brengt het mannetje zijn penis in de schede van het vrouwtje. Sommige diersoorten hebben geen penis. Bij vogels worden de cloaca's van beide geslachten tegen elkaar gedrukt waarbij het sperma van het mannetje in het vrouwtje wordt gebracht. Het paren bij beenvissen wordt overigens paaien genoemd.
Een leeuwin die krols is, is niet per se rijp voor bevruchting. Om er zeker van te zijn dat de eitjes worden bevrucht, paart het mannetje daarom gedurende 3 à 4 dagen 30 tot 50 keer met haar.
Houd je vast
De penis van het mannetje verschijnt uit deze cloaca, manoeuvreert zich tot onder het schild van het vrouwtje en penetreert daar haar cloaca. Dat gebeurt niet met al te veel privacy. “Mannetjes hebben speciale klauwen aan hun zwemflippers, waardoor ze zich aan een vrouwtje kunnen vastklampen,” zegt Hardt.
De meeste dieren planten zich geslachtelijk voort, waarbij vrouwtje en mannetje met elkaar paren. Een mannelijke en een vrouwelijke geslachtscel versmelten met elkaar en daardoor draagt het jong genetische informatie van beide ouders. Andere diersoorten vermenigvuldigen zich zonder paring, ofwel maagdelijk.
Dieren kwaken, brullen en zingen zich een slag in de rondte. Alles om aandacht te trekken. 'Het maken van geluid kost energie. Dit kun je alleen doen wanneer je in een goede conditie bent.
Tuimelaar
Een van de weinige diersoorten die net als de mens sex heeft voor zijn plezier (naast reproductie). De sex duurt overigens niet zo lang, een minuutje, maar er zijn wel altijd meerdere sessies.
Mannelijke overspinnen van de soort Dolomedes tenebrosus raken na de paring spontaan verlamd en overlijden onmiddellijk, ook als ze niet worden aangevallen door het vrouwtje. De dood van de dieren is waarschijnlijk een gevolg van het mechanisme waarmee ze hun sperma lozen.
Stampers en meeldraden
Planten doen dus ook aan seks. Om zich voort te planten moet er een zaadcel bij een eicel komen, net als bij dieren. De meeste planten hebben in de bloem een stamper (het vrouwelijke deel) en daaromheen meeldraden (het mannelijke deel). Deze meeldraden produceren stuifmeel (pollen).
De meeste dieren die zich voortplanten via parthenogenese zijn kleine ongewervelde dieren zoals bijen, wespen, mieren en bladluizen, die kunnen afwisselen tussen seksuele en aseksuele voortplanting. Door middel van dit proces kunnen honingbijen tot ratelslangen zogenaamde "maagdelijke geboorten" hebben.
De Indische wandelende tak, sommige kevers, beerdiertjes en vele bladluizen, maar ook sommige hagedissen, salamanders en slangen zijn voorbeelden van soorten met maagdelijke voortplanting. Ook bij de komodovaraan schijnt sprake te zijn van parthenogenese en bij de haai is dit waargenomen.
De penis van de reu bevat twee organen (zwellichamen) die na een dekking sterk opzwellen. Tevens sluiten de kringspieren van de teef zich waardoor de honden 'vast zitten'. De reu draait zijn achterpoot over de teef en komt zo 'gekoppeld' te staan. D.w.z. reu en teef staan met hun achterhand aan elkaar vast.
Wanneer dat 'window of opportunity' eraan komt, begint de rekel zijn moer te besnuffelen en haar vacht te verzorgen. Een hoge staart verraadt de opwinding die in de lucht hangt. Vossen doen het op z'n hondjes en blijven - eveneens zoals honden - tot een half uur aan elkaar gekoppeld na het paren.
De vagina van de vrouwtjeseend is spiraalvormig en lijkt op een telefoonsnoer. Deze spiraal is tegengesteld gevormd aan de penis van de woerd. Hierdoor gaat de gedwongen bevruchting moeizaam. Pas als ze zich overgeeft aan de woerd en zich ontspant kan hij het zaad succesvol bij haar naar binnen spuiten.
Dat begint met het versieren -de paringsrituelen - en gaat door tot en met het naspel. Aanraking, opwinding en penetratie zijn universeel. Maar wat er daarnaast, daarvoor en daarna gebeurt, kan nog wel eens verschillen. Het seksuele gedrag van de mens is namelijk voor een groot deel cultureel bepaald.
De Sloveense kunstenares Maja Smrekar heeft voor een kunstproject haar eicel via kunstmatige inseminatie samengebracht met het sperma van haar hond Byron. Ze kreeg lof in de vorm van een prijs, maar ze kreeg ook heel veel kritiek.
Neen, dit is niet mogelijk.
Sommige dieren hebben geen partner nodig om jongen te krijgen. De moeders doen het helemaal alleen. Vissen, haaien, kalkoenen, slangen en nog veel meer dieren zijn ertoe in staat.
Mannelijk en vrouwelijk geslachtsorgaan
De stamper is het vrouwelijk geslachtsorgaan van een plant. Meeldraden zijn het mannelijke geslachtsorgaan wat stuifmeel produceert. Als het stuifmeel bijvoorbeeld door een insect wordt meegenomen en op een stamper terechtkomt van een andere bloem, kan bevruchting plaatsvinden.
Bij planten maken de mannelijke voortplantingsorganen stuifmeelkorrels. De vrouwelijke voortplantingsorganen van de bloem maken eicellen. Als de stuifmeelkorrels terecht komen op de stempel van de stamper, dan zullen de stuifmeelkorrels de eicellen die in het vruchtbeginsel van de stamper liggen bevruchten.
De meeste bloemen bestaan uit dezelfde onderdelen. Stampers, meeldraden en mooi gekleurde bladeren. Ze hebben het allemaal. Toch zijn er planten die het anders doen.
Eerder werd orale seks gedocumenteerd bij onder meer hyena's, apen en vleermuizen.
Kwakers die kwaken echt bijna altijd. Ook als er geen onrust is of schrik. Bij schrik veranderd de toonhoogte en de intensiteit van het geluid. Een wilde eend kwaakt niet snel in het donker omdat zij zich dan verraad.
Meestal ziet men in een bijt veelvoorkomende watervogels – zoals bijvoorbeeld wilde eenden, ganzen en meerkoet – maar soms treft men er ook exoten in aan.
Tijdens de winter en in het vroege voorjaar kun je de balts en paring van wilde eenden bekijken. De balts begint eenvoudig met het knikken van de kop terwijl de eenden om elkaar heen draaien. Wanneer het vrouwtje stopt met knikken, volgt de razendsnelle paring.