Dit kan echter op gevoelsmatige bezwaren van zowel donor als ontvangster stuiten. Na de inseminatie moeten de zaadcellen een weg van 12 tot 17 cm afleggen, van de baarmoedermond, via de baarmoederhals en de baarmoeder naar de eileiders, waar de bevruchting plaatsvindt.
Voor de zelf-inseminatie heeft u nodig: een potje met deksel om het sperma op te vangen spuitjes van 2 of 5 milliliter, zonder naald, om het sperma in te brengen. Het spuitje kunt u maar 1 keer gebruiken, u gebruikt telkens een nieuw spuitje. Het potje, deksel en spuitje moeten schoon, droog en niet te koud zijn.
U zuigt met het spuitje het sperma uit het potje op. U gaat nu in een gemakkelijke houding liggen met een kussen onder uw heupen, zodat uw bekken iets omhoog komt. U brengt het spuitje in de vagina en spuit het met een redelijke druk leeg. Het zaad baant zich vanzelf een weg naar de baarmoeder en eileiders.
Een halfvolle blaas vergemakkelijkt over het algemeen de inseminatie en u wordt dan ook verzocht niet vlak voor een inseminatie uit te plassen. Het inbrengen van de katheter gaat doorgaans erg vlot en doet over het algemeen geen pijn. Vervolgens worden de zaadcellen in de baarmoederholte ingespoten.
Na de inseminatie blijft u 15 minuten liggen op de onderzoeksbank.
Resultaten. De slaagkans hangt af van meerdere factoren, onder meer de leeftijd van de vrouw en de oorzaak van het vruchtbaarheidsprobleem. De kans op een zwangerschap bedraagt gemiddeld 10% per cyclus. De meeste zwangerschappen vallen voor tijdens de eerste 3 behandelingen.
Een onderzoek uit 2016 onder 500 vrouwen die intra-uteriene inseminatie ondergingen, toonde aan dat er geen verschil was in zwangerschapspercentages tussen vrouwen die direct opstonden na het vrijen of 15 minuten met de benen omhoog lagen [1].
Borsten die al dan niet gevoeliger of groter zijn, een steekje hier een pijntje daar, veranderd reukvermogen, trek in bepaald eten of koffie die ineens juist niet meer smaakt. Zó graag wil je bevestiging dat zich in je buik het Grote Wonder voltrekt, dat je van alles gaat voelen.
De inseminatie zelf is een eenvoudige, meestal pijnloze ingreep. Nadat de verpleegkundige een speculum (eendenbek) heeft ingebracht, wordt een dun slangetje door de baarmoederhals tot in de baarmoederholte geschoven. De kweekvloeistof met de zaadcellen wordt dan langzaam ingespoten.
IUI leidt gemiddeld bij 1 op de 10 behandelingen tot een zwangerschap. Na zes behandelingen is de kans dat u zwanger bent geraakt, ongeveer 35 procent. De meeste vrouwen zijn dus na zes behandelingen nog niet zwanger.
Sperma kan tot vijf dagen overleven in het lichaam van een vrouw. Daarom heeft een vrouw, zelfs als er vijf dagen voor de ovulatie gevreeën wordt, een kans om zwanger te worden. Sperma kan immers zo lang overleven en de eicel bevruchten.
De innesteling duurt ongeveer een week en is dan 10-12 dagen na de bevruchting klaar. De bloeding kan maar een paar uur duren maar er zijn ook zwangere vrouwen die een paar dagen bloeden. Echter, het gaat van vaak om een bloeding van maximaal twee dagen.
De kans op zwangerschap is het grootst als je vrijt in de dagen voor de eisprong (ovulatie). Dat kan wel tot vijf dagen voor de eisprong zijn, omdat de zaadcellen ongeveer drie tot vijf dagen in leven blijven. De eisprong is meestal twee weken voor de menstruatie.
Soms is opname in het ziekenhuis nodig. Als er te veel eiblaasjes zijn gegroeid, raadt de arts u af om zwanger te raken. Dan zal de IUI niet doorgaan en krijgt u het advies om geen gemeenschap te hebben. Van de hormonen die gebruikt worden bij IUI is geen verhoogd risico op het ontstaan van kanker bekend.
♥ Aantal keer insemineren
Dit in verband met de kwaliteit van het zaad en de spermavoorraad van de donor. De houdbaarheid van het zaad wanneer het eenmaal geïnsemineerd is, is 2 tot 3 dagen.
Bij zelfinseminatie breng je zelf, zonder geslachtsgemeenschap, sperma in de vagina. Dit kan in de vorm van een spuit met catheter of pipet. Je insemineert het sperma drie keer per cyclus, om de dag en in de vruchtbare periode.
Er is dus niets op tegen om na de inseminatie klaar te komen. Gebruik liever geen medicijnen als je zwanger wilt worden. Als je medicijnen nodig hebt, die je op voorschrift van een arts gebruikt, overleg dan met je arts of deze veilig zijn. Mogelijk is er een geschikter alternatief.
De follikel moet een diameter van 18-20 mm hebben voordat er wordt overgegaan op een Ovitrelle-injectie en ± 36 uur daarna is de inseminatie.
Het beste kun je een zwangerschapstest doen. HCG (het zwangerschapshormoon) gemaakt door de placenta kan gedetecteerd worden in je urine. Er zijn verschillende testen op de markt, met smileys, plusjes, twee streepjes of met de tekst zwanger/niet zwanger. Zo zie je vaak al binnen enkele minuten of je zwanger bent.
Ongeveer 40-50% van de bevruchte eicellen nestelen zich niet goed in. Dit is best een hoog percentage. Wist je dat je dit soms niet eens weet dat dit gebeurd is? Dit komt namelijk doordat een menstruatie lastig te onderscheiden is van een mislukte innesteling.
Het opgewerkte zaad blijft voldoende lang in leven om ook een latere eisprong te benutten. Een eicel is ongeveer 12 uur te bevruchten. Het is dus niet nodig op het uur te plannen.
Bij IVF en ICSI is de gemiddelde kans op een tweeling ongeveer 5%. Bij IUI ligt die kans tussen de 10 en 20%. 47% van de tweelingen wordt geboren bij een zwangerschapsduur van 38 tot 42 weken, in 51% dient de bevalling zich eerder aan.
Wanneer vrijen om zwanger te worden? Om zwanger te worden is het meestal genoeg als je ongeveer om de 2 tot 3 dagen vrijt. Vaker kan ook, maar is niet nodig.
Om te zorgen dat er genoeg sperma beschikbaar is, wordt rond de ovulatie om de dag geslachtsgemeenschap aanbevolen in plaats van elke dag.
Vanaf je dertigste daalt die kans gestaag en tussen je 35 en 37 jaar heb je nog maar de helft zoveel kans om zwanger te raken, tussen je 38ste en je 40ste nog maar een vierde. Hoe ouder je wordt, hoe langer je dus moet wachten eer je zwanger wordt.