Bij een hoge kist moet dus het gat wat dieper zijn. Als we er van uitgaan dat een kist tussen de 40 en 50 cm hoog is, is voor een enkel graf een diepte van 120 cm veilig.En voor een dubbel diep graf 200 cm (en 3 diep 280 cm).
De diepte van een graf is afhankelijk van voor hoeveel personen een graf is ingericht. Bij drie personen is de diepte circa 3 meter. Het kan wat variëren, maar het is in ieder geval wettelijk verplicht dat (de bovenste) kist minimaal 65 cm onder de grond ligt.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden.Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg. Dat verschilt dus van begraafplaats tot begraafplaats.
Grofweg kan je aanhouden dat massief vuren- of populierenhout 10 tot 15 jaar goed blijft. Eikenhout en tropisch hout 25 tot 50 jaar. Wanneer je kiest voor een fineer houten kist, dat is spaanplaat met een heel dun laagje hout eroverheen, moet je rekening houden met een houdbaarheid van een maand.
Een dure houten kist zal langer weerstand bieden. Daar het rottingsproces van het hout langer duurt. Het menselijke lichaam ontbindt zeer snel in de eerste weken na begraving. De bacteriën uit de darmen, verlaten de darmen en verspreiden zich al snel via bloed- en lymfevaten.
Mythes over het lichaam van een overledene
Er gaan allerlei gekke mythes rond over wat er gebeurt met het lichaam na overlijden. Sommige verhalen beweren dat een lichaam plotseling rechtop kan zitten in een doodskist. Laten we echter meteen duidelijk zijn: dat soort dingen kunnen niet gebeuren.
Eerst vallen bijvoorbeeld de longen uit (ARDS) , gevolgd door lever, darmen, nieren en/of andere functies, zoals de bloedstolling. De oorzaak is een verminderde doorbloeding van de organen waardoor deze minder goed gaan functioneren.
De stoffelijke resten worden veelal in een knekelput of ossuarium ondergebracht. Wat tevens kan, is dat de resten in een algemeen graf herbegraven worden. De resten worden wel altijd terug op de begraafplaats overgebracht of herbegraven. In zeldzame gevallen wordt er voor crematie gekozen van de stoffelijke resten.
En dan pas mag er een nieuwe kist bovenop. Boven de bovenste kist moet een laag zand van minstens 65 cm liggen. Daar zijn allemaal wettelijke regels voor. Dat zand zorgt er o.a. voor dat er geen vreemde geuren uit een graf kunnen ontsnappen.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Na het overlijden begint het lichaam af te koelen; ongeveer 12 uur na het overlijden voelt het lichaam koud aan (het lichaam neemt de temperatuur van de omgeving aan).
"De kist is meestal al compleet vergaan als het tot ondergronds ruimen komt. Wat men dan vaak nog aantreft, zijn enkel delen van het skelet. Botresten." Deze stoffelijke resten kunnen vervolgens in een verzamelgraf worden begraven elders op de begraafplaats.
Lood houdt de stank op afstand
De conserveringsmethode is zeer geschikt voor overleden regenten, want zij worden niet in de grond begraven, maar te rusten gelegd in een koninklijke kamer. Zonder de loden bekleding zouden de lichamen blootstaan aan zuurstof en sneller ontbinden dan in een houten kist onder de grond.
Tussen de kisten moet zich een laag aarde van minstens 30 cm bevinden. Als je voor de hoogte van een kist uit gaat van ongeveer 50 cm, moet de diepst begraven kist in een kuil van minstens 275 cm staan. Vaak wordt een diepte van 275 tot 300 cm aangehouden.
In het algemeen is bekend dat een doodskist van massief vurenhout of populierenhout ongeveer 10 tot 15 jaar goed blijft. Bij een massief eikenhouten grafkist en een kist van tropisch hout is de houdbaarheid maar liefst zo'n 25 tot 50 jaar.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Hoe erg een lijk stinkt, hangt af van verschillende omstandigheden. "In een woning waar iemand is overleden maar waar de boel open heeft gestaan, ruik je de lijkgeur niet heel sterk. Het ligt er natuurlijk ook aan of een lichaam er een paar dagen ligt, of een paar maanden."
Een lijk begint grofweg na 48 uur te ontbinden en dan begint het een lucht af te geven.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
'Schudden' is in feite een vorm van ruimen van een graf, waarbij de verzamelde resten dieper onder hetzelfde graf ter aarde worden besteld. Die resten tellen dan niet meer als een bijzetting. Zo is er in het graf ruimte gemaakt voor nieuwe begravingen.
De meeste graven zijn eigen of particuliere graven, die voor 20 jaar worden uitgegeven. Soms geven begraafplaatshouders ook eigen graven voor langere termijnen uit, 30 of 50 jaar. Men heeft echter wettelijke het recht om een eigen of particulier graf altijd te verlengen, als men wil.
De meeste begraafplaatsen hanteren simpelweg standaard 10 jaar, omdat dat het meest duidelijk en eenvoudig is. In theorie zou men grafrechten ook voor 7 of voor 13 jaar en 10 maanden kunnen verlengen, maar dat rekent allemaal niet zo makkelijk.
Het waken kan iemand die op sterven ligt rust, troost en een veilig gevoel geven. Familie en naasten kunnen samen invulling geven aan het waken.
Bewust stoppen met eten en drinken is voor sommigen mensen een manier om de dood te versnellen. Je stopt dan bewust met eten en drinken zodat je gaat overlijden. Als je niet meer eet en drinkt, overlijd je meestal binnen twee weken. Soms wordt er gekozen voor euthanasie om de dood te versnellen.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, leidt het ophogen van morfine ook niet tot het bespoedigen van de dood. Morfine is wel geschikt om pijn en benauwdheid te behandelen en kan dus wel een belangrijke rol spelen in de fase van het levenseinde.