Pectinase breekt de middenlamel tussen plantencellen, die bestaat uit pectine, af door hydrolyse van de 1,4-α-D-galactosiduron bindingen. De middenlamel is de wand tussen twee cellen, die bij de cytokinese gevormd wordt en zich daarna verdikt.
Pectinase is een enzym. Enzymen zijn eiwitten die chemische reacties in of buiten cellen versnellen. Het enzym pectinase zorgt ervoor dat pectine sneller wordt afgebroken. Pectine is een stof die voorkomt in de celwanden van fruit.
Pectinase werkt in op pectine en verbreekt de bindingen tussen twee galacturonzuren. Bijgevolg is de werking ervan verantwoordelijk voor een betere vertering van fruit en groenten. Pectinase is een enzym dat de pectine afbreekt die aanwezig is in de wanden van de plantencellen waaruit fruit en groenten zijn opgebouwd.
Vraag 5: Waarom zouden schimmels fruit willen afbreken? Antwoord: Fruitcellen zitten vol met handige voedingsstoffen. Om bij deze voedingsstoffen te komen, breekt de schimmel het fruit langzaam maar zeker af door met zijn enzym pectinase de celwanden van de cellen kapot te maken.
Er is één fruitsoort dat niet handig is om op de fruitschaal te leggen en dat zijn onze favoriet: appels. Ander fruit en groente kun je gerust samen op een plek leggen, maar appels zijn niet handig. Dit komt omdat appels ethyleengas produceren. Dit gas is niet schadelijk, maar rijpt andere fruitsoorten sneller.
Inderdaad, micro-organismen (bacteriën, schimmels, kleine insecten) breken het organisch afval af tot kleine stukjes zodat ze zich ermee kunnen voeden. Dat voedsel geeft hen de energie om verder te leven en zich voort te planten. Het restproduct is, naast water, biomassa die al naar het geval humus, compost, enz.
Product omschrijving. Gebruik Pecto enzymen om de pectine in fruit af te breken, en om hard fruit zoals Appels en Peren hun sap af te laten scheiden van de vaste stoffen. Tevens breekt dit enzym de pectine in pectinerijke vruchten af, wat resulteert in minder kans op methanol in uw eindproduct.
Enzymen zijn eiwitten. Eiwitten denutareren bij te hoge temperaturen. Als de temparatuur te laag is, komen enzym en substraat niet bij elkaar en is de reactiesnelheid laag. Is de temparatuur te hoog, dan vervormen veel enzymen en is de reactiesnelheid weer niet erg hoog.
Pectinasen worden gebruikt bij de productie van vruchtensappen voor een hogere sapopbrengst en voor het klaren (helder maken) van het sap. Verder worden ze gebruikt bij de winning van kleurstoffen uit planten en geconcentreerde citrusaroma's uit citrusschillen.
Pepsine is een eiwitsplitsend enzym dat eiwitmoleculen afbreekt tot kortere polypeptiden. Pepsine werkt optimaal bij een pH rond de 2. In het licht basische milieu van het duodenum wordt pepsine geïnactiveerd. De pancreas speelt een belangrijke rol in de spijsvertering.
Enzymen zorgen ervoor dat de activeringsenergie van een reactie wordt verlaagd, door een of meerdere overgangscomplexen te vormen. Net als bij andere katalysatoren worden enzymen niet verbruikt tijdens de reactie, zodat het enzym blijvend kan functioneren.
Enzymen zijn eiwitten die nodig zijn om koolhydraten, vetten en eiwitten te verteren in het lichaam en voedingsstoffen af te breken tot stoffen die we nodig hebben om te kunnen functioneren. Zo worden koolhydraten afgebroken tot glucose (energie), eiwitten tot aminozuren en vetten tot vetzuur en glycerol.
Enzymen in speeksel (amylase) en in de dunne darm breken koolhydraten af tot monosachariden. Hoe snel polysachariden zoals zetmeel worden verteerd, hangt af van hun opbouw.
Er zijn twee soorten enzymen. Enzymen die helpen bij het opbouwen (assimilatie), zoals bij fotosynthese of enzymen die helpen afbreken (dissimilatie), zoals bij de vertering.
De belangrijkste spijsverteringsklieren zijn de speekselklieren, de maagsapklieren, de alvleesklier en darmsapklieren. De enzymen die in deze klieren worden geproduceerd breken ieder een eigen voedingsstof af.
Zo wordt het klokhuis van een appel het snelst afgebroken – tussen de twee tot acht weken – terwijl de afbraak van een bananen- of sinaasappelschil zo'n twee jaar kan duren. Gemiddeld is groente- en fruitafval in de natuur na een aantal maanden helemaal verdwenen.
In de natuur (op land en in zout en zoet water) wordt organische stof, dat wil zeggen afgestorven biologisch materiaal, door schimmels en bacteriën (op land bodemfauna genoemd) grotendeels afgebroken tot de anorganische stoffen water, koolstofdioxide en voedingszouten: zogeheten mineralisatie.
Fragmentatie. Plastic breekt geleidelijk af tot steeds kleinere plasticdeeltjes. Al die kleine deeltjes vergaan nooit en zijn werkelijk overal: in water, grond en lucht.
Zetmeel kan gehydrolyseerd worden door amylase, een enzym dat onder andere in speeksel zit. Bij de hydrolyse wordt de zetmeelketen verknipt door het inbouwen van een watermolecuul. Bèta-amylase bijvoorbeeld, verknipt zetmeel in maltose-eenheden.
Het DPP-IV is een protease (eiwitafbrekend enzym) met de capaciteit om gluten af te breken.
Pepsine (peptase) is een enzym dat tijdens de vroegste stadia van de spijsvertering in de maag eiwitmoleculen splitst zodat eiwitten kunnen worden afgebroken/verteerd tot enkel nog vrij lange aminozuurketens, polypeptiden genoemd (vertering van eiwitten is nu voltooid).
Veelgebruikte enzymen in deze producten zijn proteasen, amylasen en lipasen. Proteasen breken eiwitten af en verwijderen zo bijvoorbeeld bloedvlekken. Lipasen breken vetten af en verwijderen zo vetvlekken. Amylasen breken zetmeel af en verwijderen vlekken van bijvoorbeeld aardappelpuree, sauzen en chocolade.
Er zijn veel verschillende enzymen betrokken bij de spijsvertering, maar de drie belangrijkste zijn: amylase – zet koolhydraten om in suikers. protease – zet eiwitten om in aminozuren. lipase – zet vetten (lipiden) om in vetzuren en glycerol.
Een katalysator is verantwoordelijk voor het neutraliseren van schadelijke stoffen die door de motor worden uitgestoten. In de katalysator worden deze schadelijke gassen door een chemische reactie getransformeerd in onschadelijke stoffen.