Fundering op staal: Vaste draagkrachtige ondergrond ± 1 á 2 meter onder maaiveld. Bij geringe belasting, of zeer goede bouwgrond, is een breedte van 2 - 3 maal de dikte van het opgaande werk gebruikelijk.
Bij funderen op staal worden traditioneel sleuven gegraven tot op circa 80 cm beneden het maaiveld. De aanleg van de fundering is op deze diepte vorstvrij. Bij erg strenge winters komt de vorst niet onder de fundering. In deze sleuven wordt meestal een kantplank gesteld waartussen de wapening komt.
De vuistregel voor woningen is dat de aanlegbreedte 2,5 tot 3 keer de breedte van de muur is, dus ca. 70 tot 90 cm. De fundering moet op een vorstvrije diepte worden aangelegd, dus ca. 80 cm onder het maaiveld.
Een fundering is noodzakelijk om verzakking te voorkomen: zij brengt het gewicht van het bouwwerk op de grond over en verdeelt het. Vroeger werd een fundering in baksteen uitgevoerd. Tegenwoordig kan je kiezen voor een fundering uit beton. De fundering moet ten allen tijde op vaste grond en minimum 60 cm diep zijn.
Indien je geen wapening in de fundering aanbrengt dan moet deze rond de 30 cm dik zijn. Door wapening toe te voegen kan je de dikte beperken tot zo'n 10 a 15 cm. Het maken van beton voor de fundering is eigenlijk heel simpel.
De meest voorkomende funderingsbalk doorsnedes voor een aanbouw zijn: Kleine aanbouw: 300 x 400 mm betonbalk met 3 x diameter 10mm onder en boven wapening. Middelgrote aanbouw: 350 x 400 mm met 3 x diameter 12mm onder en boven wapening.
Een goede fundering is sterk, het moet het bouwwerk kunnen dragen. Het moet ook bestand zijn tegen invloeden vanuit de omgeving zoals grondwater, droogte, vorst, hitte, schimmels en insecten. Om verzakking na een vorstperiode te voorkomen moet de fundering minimaal 60 tot 80 cm diep zijn.
Reken voor 1 m2 beton van 1 cm dik, 21 kg betonmortel. In dit voorbeeld bedraagt het oppervlak 1.38 m2 (250x55 cm) en de dikte 15 cm. Dus heb je 1.38 x 15 x 21 = 435 kg betonmortel nodig.
Graaf een gat waar de fundering moet komen. Zorg er voor dat het een diepte heeft van minimaal 60cm, zodat u onder de vorstgrens zit. Met behulp van 18mm multiplex of betonplex maakt u de bekisting.
Wanneer u de fundering gaat storten met de kruiwagen is het raadzaam en het meest goedkoop om gebruik te maken van 1 deel cement, 2 delen zand en 3 delen grind. Vervolgens vult u de betonmolen en voegt water toe totdat tot de gewenste structuur. Zorg wel dat u een betonmixer heeft waar u deze producten mee kunt mengen.
40-50 mm, afhankelijk van de situatie (zie ook bijvoorbeeld NEN-EN 020 bij milieuklasse waar waarschijnlijk, gezien de ervaringen de laatste jaren, nog te geringe dekkingen staan vermeld). Om de minimale betondekking mogelijk te maken kan gebruik worden gemaakt van afstandhouders op de wapening.
De fundering onder uw houten berging of garage bestaat uit een 10 centimeter dikke gewapende betonvloer met gewapende vorstrand fundering van 60 centimeter diep. Hierop wordt een 50 centimeter hoge stenen borstwering gemetseld waarop uiteindelijk de berging of garage gemonteerd wordt.
De exacte plaats van de vaste laag is zeer verschillend, soms op 10 m diepte, soms pas op 30 m of meer. Hoewel van geheel Nederland inmiddels bekend is hoe de grondopbouw is, zullen sonderingen en eventueel grondboringen uitsluitsel geven over de exacte gelaagdheid van de grond (zie bodemonderzoek).
Om te kunnen bepalen wat voor type fundering je nodig hebt moet je de fundering laten berekenen door een constructeur. Heb je een omgevingsvergunning nodig voor jouw bouwwerk? Dan is de funderingsberekening een verplicht onderdeel van jouw vergunningsaanvraag.
Wat kost een fundering per m2? Dat ligt eraan wat voor soort fundering er geplaatst wordt. Een fundering op staal zal rond de €225,- per m2 kunnen kosten de een fundering op palen ongeveer €1250,- per m2. Maar dit hangt natuurlijk af van de afmetingen en bouwmaterialen die gebruikt worden.
De randen van de fundering (zgn. zijfunderingen) moeten minstens 110 centimeter (cm) diep zijn (zgn. vorstvrije funderingsdiepte) om vorstschade te voorkomen. Het binnen oppervlak moet worden uitgegraven tot een diepte van 80 tot 90 cm.
De meeste heipalen zijn tussen de vijf en tien meter lang. De heipaal moet minstens net zo lang zijn tot een vaste zandlaag wordt bereikt. In het geval van Amsterdam ligt er op ongeveer dertien meter diepte een zandlaag.
Meestal worden er betonnen palen in de grond geschroefd, geheid of geboord; een betonnen paalfundering is een zeer degelijke, maar relatief dure fundering. Fundering op houten palen met betonnen oplanger vindt ook plaats. Paalfundering zonder oplanger komt nog voor bij oudere gebouwen.
De ideale ondergrond voor een tuinhuis is een 15 centimeter dikke gewapende en vlakke betonplaat. Deze stijve constructie is minder gevoelig voor verzakkingen en scheuren. De kans dat deuren of ramen gaan knellen, is hierdoor onbestaande.
Bij het storten van betonmortel voor een vloer of bij het leggen van een fundering voor een muur of tuinhuisje heb je een bekisting nodig.
Hoe hoger de constructie, hoe meer wind ze vangt en hoe dieper je best gaat met de palen. Het is aan te raden om minstens 1,2 m diep te gaan als het over een hogere constructie dan een terras gaat.
Dat betekent dat je op 60cm diepte een voldoende dikke en gewapende (betonmatten) fundatie moet storten. Een bewerkelijk traject, al helemaal in een bestaande tuin. Bij het plaatsen van een tuinhuis of een overkapping wordt er voor de staanders meestal een diep gat gegraven en een flinke kluit beton om de paal gestort.
De strokenfundering is een manier van funderen op staal. Dit betekent dat het gefundeerd is op de vaste grond en er geen palen zijn gebruikt. De vorstgrens is de gronddiepte tot waar de grond in de winter kan bevriezen. Deze grens bevindt zich op een diepte van zo'n 60 centimeter.