Het kind dat gepest wordtGeef hem een gevoel van veiligheid en neem zijn woorden serieus. Spreek af dat je alleen actie gaat ondernemen als hij dat zelf wil. Dat je dus niks buiten hem om zal doen. Belangrijk is hem duidelijk te maken dat wanneer je niets mág doen, de situatie niet zal veranderen.
Vertel dat je ziet dat er gepest wordt en hoe erg je dat vindt. Alleen al het feit dat iemand ziet wat er gebeurd, kan voor een pestslachtoffer enorm veel betekenen. Doe je mond open tegen pesters: Als je getuige bent van pesterijen, confronteer de pester dan met zijn of haar gedrag en zeg wat je ervan vindt.
Tips voor het gesprek met ouders
Vertel wat u als leerkracht ziet, hoort en weet en wat u heeft gedaan aan de situatie. Spreek verwachtingen naar elkaar uit. Maak duidelijke afspraken en kom ze na. Verwijs ouders zo nodig naar het aanspreekpunt pesten/de vertrouwenspersoon.
Voor de meeste kinderen is pesten vooral een manier om meer (sociale) status en aanzien in een groep te verkrijgen. Ook kan pesten kan een manier zijn voor kinderen om te experimenteren met sociale vaardigheden en te testen welke gedrag wel en niet acceptabel is.
De No Blame-Methode ziet pesten als een groepsprobleem, waarbij er bij niemand de schuld wordt gelegd. De gevoelens van de betrokken personen zijn belangrijker als de eigenlijke feiten. Alleen als het slachtoffer akkoord gaat met een straffeloze aanpak, is het zinvol.
Pesters proberen hun onzekerheid te verbergen door stoer te doen tegenover anderen en kiezen een gemakkelijk slachtoffer uit. Meestal is dit iemand die verlegen is, moeilijk contacten legt of andere hobby's heeft dan de meeste andere kinderen. Soms is een pestkop iemand die vroeger zelf gepest werd.
Gevolgen voor de gepeste
Uit verschillende onderzoeken blijkt dat gepest worden gevoelens van eenzaamheid en depressie vergroot. Slachtoffers gaan zichzelf door het pesten minder leuk vinden, vertrouwen hun leeftijdsgenoten niet en zijn bang om naar school te gaan.
Fysiek pesten kwam het meeste voor in de leeftijdsgroep van 6 tot 9 jaar. Emotioneel pesten bereikt ook in de leeftijdsgroep van 6 tot 9 jaar het hoogste aantal, maar blijft even hoog in de leeftijd van 10 tot 13 jaar en neemt daarna af in de leeftijd van 14 tot 17 jaar.
Jongeren zijn vaker slachtoffer dan ouderen. Zo gaf 4 procent van de 15- tot 18-jarigen in 2021 (ongeveer 28 duizend personen) aan dat zij in de afgelopen twaalf maanden zijn gepest, tegen 1 procent van de 65-plussers. Homo- en biseksuelen zijn vaker slachtoffer van pesten dan heteroseksuelen.
Daarom hebben sommige verzekeraars een regeling voor dit soort situaties: de No blame – No claim regeling. Omdat je geen schuld hebt aan het ongeval zijn er geen gevolgen voor je no-claim korting. Met deze regeling gaat je premie dus niet omhoog. Ook houd je hetzelfde aantal schadevrije jaren.
Ook kunnen zeer emotioneel ingrijpende gebeurtenissen zoals verwaarlozing, pesten of afwijzing tot een trauma leiden. Dit kan de basis vormen voor een negatief zelfbeeld en persoonlijkheidsproblematiek. In beide gevallen kan er sprake zijn van een posttraumatische stressstoornis, ofwel PTSS.
De wetenschappers concludeerden dat pesters op de werkvloer het beste omschreven kunnen worden als iemand die zich zelfverzekerd voordoet om onzekerheid te maskeren en als iemand die zich in de buurt van leidinggevenden en collega's charmant gedraagt, maar tegenovergesteld gedrag vertoont in gezelschap van alleen het ...
Bij de leerlingen die (zeer) vaak gepest worden komt met 37 procent mondeling pesten het vaakste voor. De gepeste leerling wordt dan uitgescholden, uitgelachen, beledigd of er wordt over hem/haar geroddeld.
Het slachtoffer is degene die gepest wordt. Het slachtoffer wordt vaak gesteund door een verdediger. De verdediger zal niet direct iets doen, maar kan - als de pesters uit de buurt zijn - een grote steun zijn voor het slachtoffer, door bijvoorbeeld te zeggen dat hij het niet zo moet aantrekken.
Pesten is een vorm van emotionele mishandeling.
Scholieren uit Portugal, IJsland, Zuid-Korea en Spanje worden net iets vaker gepest. Leeftijdgenootjes uit Rusland, de Dominicaanse Republiek, China en Tunesië hebben het veel zwaarder. Zij worden het meest gepest op school.
Verschillende vormen van pesten:
naroepen, uitlachen, belachelijk maken. lichamelijk geweld. uitsluiten.
Pesten met woorden: roddelen, uitlachen, schelden, dreigen, leugens vertellen, kwetsende woorden gebruiken, voortdurend kritiek leveren… Pesten door de andere lichamelijk pijn te doen: duwen, slaan, schoppen…