Bij veel kinderen met SLE begint de ziekte met koortspieken (dagelijks of af en toe), gewichtsverlies en verlies van eetlust. In de loop van de tijd ontwikkelen veel kinderen specifiekere symptomen, die veroorzaakt worden doordat een of meerdere organen zijn aangedaan.
Iemand met SLE is vaak heel erg moe, voelt zich niet lekker en kan hoge koorts hebben. En iemand kan dan ook kenmerken hebben zoals: problemen met de huid zoals een rode uitslag in de vorm van een vlinder op de neus en wangen. rode en dikke plekken, vaak met schilfers.
SLE komt veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en openbaart zich meestal tussen de 20-40 jaar (hoewel de ziekte op elke leeftijd kan ontstaan). Ook komt SLE vaker voor bij mensen van het Aziatische en negroïde ras dan bij blanken.
De oorzaak van systemische lupus erythematodes is onbekend. Er zijn erfelijke factoren en omgevingsfactoren: zo komt de ziekte vaker voor binnen dezelfde familie en door het gebruik van bepaalde medicijnen. Daarnaast spelen hormonen een rol. Eén op de duizend mensen krijgt systemische lupus erythematodes.
Dit wordt verder opgedeeld in verschillende vormen, te weten acute-, subacute- en chronische cutane LE (zie NVDV folder 'CDLE'). Als diverse organen zijn aangedaan wordt het systemische lupus erythematosus (SLE) genoemd. Dit betekent dat er diverse organen ziek kunnen worden met allerlei verschijnselen als gevolg.
Bij systemische lupus (SLE) heb je vaak ook last van je gewrichten. De gewrichten kunnen gaan ontsteken. Een ontstoken gewricht doet pijn, is stijf, voelt warm aan en kan dik worden. Vooral 's ochtends of na lang zitten of staan voel je je stijf.
Huidkanker. De ernstigste aandoening van de vijf meest voorkomende huidaandoeningen is huidkanker. Soorten huidkanker die vaak voorkomen, zijn basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom. Melanoom, die op de derde plek staat van de meest voorkomende vormen van huidkanker, is echter de dodelijkste van allemaal.
Een verhoogd ANA-gehalte in je bloed. ANA staat voor antinucleaire antistoffen. Als deze verhoogd zijn, kan dat wijzen op lupus.
Lupus kan variëren van mild tot levensbedreigend . Dit hangt sterk af van de delen van het lichaam die door het immuunsysteem worden aangevallen. De meest voorkomende vormen van lupus zijn mildere vormen en de meeste mensen genieten van een volledig leven, ook al moeten ze mogelijk medicijnen slikken. Lupus is alleen in zeldzame gevallen levensbedreigend.
Bij veel auto-immuunziekten maakt het lichaam specifieke antistoffen aan die soms in bloedonderzoek kunnen worden gemeten. Bekende antistoffen zijn anti-TPO (bijvoorbeeld de ziekte van Hashimoto) en anti-TSI (ziekte van Graves). Er zijn ook auto-immuunziekten waar de antistoffen nog niet van bekend zijn.
Op de lange duur kan SLE tot nieuwe klachten leiden.Het kan dan gaan om ernstige klachten, zoals problemen met de nieren. Dit soort ernstige klachten die op de lange duur kunnen ontstaan, wordt wel 'complicaties' genoemd.
Er is geen speciaal dieet als je lupus hebt. Je kan dus alles eten. Eet gezond, maar eet geen alfalfa. Alfalfa kan je huidklachten verergeren.
Als je grote hoeveelheden auto-antilichamen of anti-nucleaire antilichamen (ANA) in je bloed hebt, kan dit wijzen op een auto-immuunziekte. De ANA-test spoort de anti-nucleaire antilichamen (ANA) in je bloed op. Anti-nucleaire antilichamen (ANA) richten zich tegen de kern (nucleus) van de cellen in je lichaam.
Bij SLE ontstaan er spontaan afweerstoffen tegen delen van het eigen lichaam. Deze stoffen noemen we auto-antistoffen. Hierdoor kunnen ontstekingen ontstaan in weefsels, zoals de huid, bindweefsel, gewrichten, de nieren, zenuwen en bloedvaten. SLE is een reumatische bindweefselontstekingsziekte.
Chronische stress kan leiden tot auto-immuunziekten doordat immuuncellen gezond weefsel aanvallen. Dit kan de progressie van auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en lupus versnellen.
Klachten die wijzen op systemische lupus erythematodes (SLE) zijn: vlindervormige huidafwijkingen in je gezicht. verdikte rode plekken op je huid. overgevoeligheid voor zonlicht.
Vroegtijdige menopauze en de daarmee gepaard gaande symptomen (zoals opvliegers) komen vaak voor bij vrouwen met SLE .
Patiënten die minder symptomen hebben dan vereist is om te voldoen aan de classificatiecriteria, worden beschouwd als ‘pre-lupus’, ‘incomplete lupus’, ‘evoluerende lupus’, forme fruste lupus (een Franse term die vertaald kan worden als ‘incomplete of onvoltooide vorm’) of ongedifferentieerde bindweefselziekte (UCTD).
De oorzaak van SLE is onbekend. Er zijn aanwijzingen dat erfelijkheid, hormonen, hevige stress en infecties een belangrijke rol spelen. Vrouwelijke hormonen bevorderen SLE terwijl mannelijke hormonen tegen lupus beschermen. Het is bekend dat SLE in bepaalde families vaker voor komt dan in andere.
Om de diagnose SLE te kunnen stellen is bloedonderzoek noodzakelijk. Daarom wordt er bloed afgenomen. Een verpleegkundige of een medewerker van het laboratorium neemt een of meerdere buisjes bloed bij je af. Meestal krijg je hierbij een prik in de arm.
Een positieve ANA test betekent dat er een hogere concentratie van auto antistoffen aanwezig is dan normaal. Wanneer er ook klachten zijn van een auto-immuunziekte, geeft dit de huisarts een reden om verder uit te laten zoeken of en welke auto-immuunziekte het zou kunnen zijn.
Huidlupus wordt onder meer gekenmerkt door aanhoudende schilferende, schijfachtige plaques op de hoofdhuid, het gezicht en de oren, die pigmentveranderingen, littekens en haaruitval kunnen veroorzaken. De huiduitslag veroorzaakt door huidlupus kan gelukkig behandeld worden.
Chronische Discoïde lupus erythematodes (CDLE), ook wel huidlupus genoemd, wordt beschouwd als een auto-immuunziekte. Er ontstaan rode, licht schilferende plekken, meestal op zonbeschenen delen van het lichaam. Deze plekken hebben vaak de vorm van een munt.
Hoe herken ik Huidinfectie? De huid is pijnlijk, dik, warm en rood. Bij wondroos betreft dit vaak het been, soms het gezicht. Bij een krentenbaard is vaak het gebied rond de mond aangedaan.