Bij het einde van het Britse mandaat in 1948 brak een oorlog uit. Bij de wapenstilstand van 1949 was Palestina verdeeld tussen de nieuw gestichte staat Israël, Transjordanië en Egypte. In 1994 kwam er Palestijns zelfbestuur, tegenwoordig bekend onder de naam Staat Palestina.
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Vanaf 1517 tot na de Eerste Wereldoorlog maakte Gaza deel uit van het Ottomaanse Rijk. Na 1917 viel het onder het Britse Mandaatgebied Palestina, waarin later de staat Israel werd opgericht. Tijdens de daarop volgende Arabisch-Israelische Oorlog van 1948 bezette Egypte de strook.
En Judea is weer afkomstig van de stam Juda; 1 van de twaalf Joodse stammen, die daar het gehele gebied bewoonden, en daarvoor heette het het land van Kanaän. Wat de Joden 'het Beloofde Land' noemden en noemen.
Dit land kreeg de naam Palestina, naar de Filistijnen, die aan de kust woonden. Het werd Judea genoemd, naar Juda. Het wordt het Heilige Land genoemd, omdat het het land is waar Jezus Christus werd geboren, zijn heilige leer predikte, deze bevestigde door wonderen en zijn leven gaf voor de mensheid.
Het gebied werd in 1516 veroverd door de Turken en maakte vanaf dat moment deel uit van het Ottomaanse Rijk. In 1917, tijdens de Eerste Wereldoorlog, veroverde Engeland, gesteund door Arabische bondgenoten, Palestina op de Turken.
Het gebied werd niet geannexeerd door Israël, maar Israëlisch-joodse kolonisten stichtten er onder bescherming van het Israëlisch defensieleger in totaal 21 nederzettingen. In 2005 ontruimde Israël de nederzettingen in de Gazastrook.
Het land zette de deuren open voor Joodse vluchtelingen uit alle windstreken: elke jood had het recht het land binnen te komen en het staatsburgerschap te verwerven. Tijdens de eerste vier maanden na de onafhankelijkheidsverklaring kwamen er zo'n 50 000 nieuwkomers aan in Israël.
In 1988 riep PLO-leider Yasser Arafat de onafhankelijke staat Palestina uit.
In november 1947 besliste de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een einde te stellen aan het na WO I aan Groot-Brittannië toevertrouwde mandaat over Palestina en dat land (27.000 km²) te verdelen in twee onafhankelijke staten, een joodse en een Arabische, de eerste 14.500 km² groot, de tweede 12.500 km².
Zij stammen af van Arabieren die de afgelopen eeuwen in de landstreek Palestina zijn gaan wonen, vooral vanaf de negentiende eeuw. Tot de twintigste eeuw hadden de Arabieren in Palestina geen vastomlijnde nationale identiteit: natiestaten bestonden destijds immers nog niet in het Midden-Oosten.
Op 14 mei 1948 roept David Ben-Goerion de onafhankelijkheid uit van de nieuwe staat Israël.
Vooral op de Westelijke Jordaanoever verrezen veel Israëlische dorpen en steden. Er wonen vaak zeer religieuze kolonisten die vinden dat Israël recht heeft op de Westoever, omdat dat in de Bijbel staat. Als reactie op de bezetting en de bouw van nederzettingen, braken regelmatig ongeregeldheden en gevechten uit.
Hoe is het jodendom ontstaan? Volgens joodse verhalen werd omstreeks 1813 voor Christus Abram geboren in Kanaän, een stuk land waar nu Israël, de Palestijnse gebieden en Libanon liggen. Op het moment dat Abram één god ging aanbidden in plaats van de vele goden die zijn vader vereerde, begon het jodendom.
De aanleiding van de oorlog was een verrassingsaanval door de militante tak van Hamas vanuit de Gazastrook op nederzettingen in Israël. Onder de naam Operatie Al-Aksa-storm werd een groot aantal mensen mishandeld, vermoord en gekidnapt. Als reactie daarop volgde een Israëlische militaire invasie in de Gazastrook.
Conflict 2021
In mei 2021 escaleerde het conflict tussen de Palestijnen en Israël. Dat had 2 oorzaken, als eerste Israël wilde namelijk Palestijnse mensen uit hun huis zetten waar vroeger Joden woonden.
Het noordelijke deel, dat tien van de twaalf stammen omvatte, nam de naam "Israël" mee, maar werd ook wel het "Tienstammenrijk" of "Efraïm" genoemd, naar de meest dominante stam. Het rijk hield stand tot 722 v. Chr.. Het zuidelijke deel na de splitsing werd het koninkrijk Juda genoemd.
Ondanks verdrijvingen en ballingschappen hebben er door de eeuwen en millennia heen altijd Joden in het Land van Israel gewoond. De laatste grote ballingschap begon in het jaar 135 en leidde ertoe dat het merendeel van de Joden over de wereld verspreid raakte.
Sommige geleerden speculeren dat de Filistijnen afstammelingen waren van de Kaftorieten. Gaza wordt ook genoemd in de Hebreeuwse Bijbel als de plaats waar Simson gevangen werd gezet en zijn dood vond . Volgens de Bijbelse verslagen viel Gaza onder Israëlitisch bestuur tijdens de regering van koning David in de vroege 11e eeuw v.Chr.
De staat Israël moet ervoor zorgen dat alle inwoners van Gaza kunnen beschikken over voedsel, medische voorraden, humanitaire hulp en elektriciteit.
De voornaamste prioriteit voor de Hezbollah is het "verzet tegen de bedreiging van de aartsvijand Israël tegen het moederland Libanon".
Sinds de Romeinse tijd had de naam geen politieke betekenis meer. Geen enkel land heeft ooit die naam gehad . De term was betekenisvol voor christenen als synoniem voor het Heilige Land. Het was betekenisvol voor joden als synoniem voor Eretz Yisrael, wat Hebreeuws is voor het Land van Israël.
Nazareth (Hebreeuws: נצרת - Natsrat, Arabisch: الناصرة - Elnasrat,) is een stad in Israël en het centrum van de enige hoofdzakelijk Palestijnse agglomeratie in het land.
In het Bijbelboek "II Samuel" wordt beschreven hoe David door verovering een koninkrijk creëert in Palestina. Zijn zoon Salomo zou zelfs geregeerd hebben over een rijk dat zich uitstrekte van de Eufraat tot de grenzen van Egypte. Beide vorsten zouden 'veertig jaar' hebben geregeerd.