Kinderen met ADHD zijn beweeglijk, kunnen moeilijk op hun plaats blijven zitten, wiebelen, praten veel, hebben vaak ongelukjes, verstoren het spel van andere kinderen, zijn snel gefrustreerd, ze zoeken sterke prikkels, hebben moeite met op tijd komen of op tijd dingen afmaken en missen een deel van de instructies.
Er is een aantal symptomen waaraan je ADHD bij kinderen kunt herkennen. De eerste ADHD kenmerken komen vaak aan het licht wanneer je kind 3 of 4 jaar is, maar het kan ook op jongere of oudere leeftijd naar boven komen.
Een kind met ADHD: is heel druk (hyperactief) en/of. heeft moeite met opletten (concentreren) en/of. doet dingen zonder eerst na te denken (impulsief).
ADHD kenmerken
Je kind is hyperactief: zit moeilijk stil, kan niet rustig spelen, kan zich niet lang met één activiteit bezighouden en praat extreem veel. Je kind heeft een slechte concentratie: is snel afgeleid, kan zijn aandacht er niet bij houden en luistert niet naar anderen of valt hen in de rede.
Aspecifieke verschijnselen bij baby's en peuters die vaker voorkomen bij kinderen die later ADHD blijken te hebben, zijn inslaapproblemen, motorische onrust, gemakkelijk huilen, overgevoeligheid voor aanraken of geluiden, oppositioneel gedrag en snel wisselen van spel (meer dan leeftijdsgenoten, die vaak ook niet uren ...
Kinderen met ADHD zijn beweeglijk, kunnen moeilijk op hun plaats blijven zitten, wiebelen, praten veel, hebben vaak ongelukjes, verstoren het spel van andere kinderen, zijn snel gefrustreerd, ze zoeken sterke prikkels, hebben moeite met op tijd komen of op tijd dingen afmaken en missen een deel van de instructies.
Kenmerken ADHD
De kenmerken van ADHD zijn te verdelen in 3 gebieden: aandachtsproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit.
Kinderen met ADHD hebben soms moeite met emotieregulatie. Daar kunnen ze weinig aan doen, dat heeft te maken met een minder goed functioneren van de executieve functies. Let dus goed op in situaties waar emoties aan te pas komen, zoals sportlessen, woordenwisselingen, enz.
Je kind laten testen op ADD, ADHD of autisme
Wil jij weten of een van je kinderen autisme, ADHD of ADD heeft, vraag dan de huisarts om een verwijzing naar een kinderpsychiater. Hij of zij verricht het onderzoek. Meestal komt je kind op een wachtlijst.
Onderzoekers gaan ervan uit dat ADHD voor ongeveer 80 procent bepaald wordt door erfelijkheid. Er is nog geen specifiek gen voor ADHD ontdekt. Het wordt daarom gezien als een multigenetische aandoening.
Verschijnselen van ODD
vindt het moeilijk te gehoorzamen, gaat snel in verzet. is snel boos of gefrustreerd. heeft vaak de neiging anderen te ergeren of te plagen. geeft vaak anderen de schuld van zijn eigen fouten.
Bij ADHD is uw kind sneller afgeleid, drukker en/of doet het vaker dingen zonder na te denken dan andere kinderen van dezelfde leeftijd. Dit geeft problemen: thuis, op school en/of in het omgaan met andere kinderen. Als ouder kunt u training krijgen om hiermee om te gaan.
Bij kinderen die problemen hebben met hun concentratie en/of hyperactief zijn, wordt al vaak gedacht aan ADHD. Rusteloosheid, onoplettendheid, erg energiek zijn of dagdromen zijn zaken die bij hoogbegaafde kinderen vaak voorkomen en tevens allemaal kenmerken zijn van ADHD.
Volgen aanwijzingen niet goed op, komen verplichtingen niet goed na. Raken vaak dingen kwijt, hebben het huiswerk niet bij zich, enz. Schrijven huiswerk niet in de agenda (of schrijven het wel op maar kijken er nooit meer naar). Stellen alles uit tot het laatste moment, waardoor hun werk of taak te laat klaar is.
De diagnose ADHD kan worden gesteld door een huisarts of praktijkondersteuner huisarts – GGZ met voldoende kennis van ADHD of een kinderarts met ADHD expertise.
Het meest typerende verschil tussen iemand met ADHD en ADD is het hyperactieve gedrag. Als je ADD hebt, dan kom je vaak rustig en dromerig over, in tegenstelling tot iemand met ADHD. Maar jouw hoofd zit echter wel vol met gedachten en ook jij hebt last van concentratieproblemen.
Dat hoort bij een kind en bij bepaalde ontwikkelingsfasen van een kind. Het wordt een probleem als het kind voortdurend druk is, niet kan concentreren, impulsief is en slecht luistert. Erg druk doen, niet stil kunnen zitten, rondrennen en friemelen. Dit zijn wat kenmerken van een hyperactief kind.
De precieze oorzaak van ADHD is nog niet bekend, maar het is wel duidelijk dat je ermee geboren wordt. Erfelijkheid speelt dus een grote rol. Het ontstaat niet door bijvoorbeeld een slechte opvoeding. Het komt vaak bij meerdere gezins- of familieleden voor.
ADHD is op zich niet te genezen. Het vormt een blijvende kwetsbaarheid. De behandeling heeft als doel de symptomen te verminderen en het ontstaan van bijkomende problemen te voorkomen en/of te beperken.
Type 2: voor deze mensen is concentratie geen probleem, stilzitten wel. Ze stuiteren, wiebelen of friemelen (of allemaal) en nemen impulsieve beslissingen. Type 3: dit gecombineerde type heeft alle kenmerken van adhd type 1 en 2:hyperactiviteit en impulsiviteit gaan gepaard met aandachtsproblemen.
Voorbeelden hiervan zijn vroeggeboorte, vroege traumatische ervaringen en een tekort aan voedingsstoffen. Slaaptekort leidt ook tot ADHD-kenmerken. Slaap en ADHD is eigenlijk een soort kip-en-het-ei-verhaal. Door ADHD heb je een grote kans op slaapproblemen, maar door slaapproblemen verergeren ook je ADHD-klachten.
Bij volwassenen die het vermoeden hebben dat ze last hebben van ADHD moet zorgvuldig gekeken worden naar de samenhangende psychische klachten die vaak voorkomen. Deze klachten moeten in samenhang bekeken worden. De diagnose, het onderzoek, bestaat uit het invullen van vragenlijsten en een uitgebreid interview.