Als je kind de ziekte van Pfeiffer heeft, krijgt het eerst last van keelpijn, koorts en opgezette klieren. De symptomen houden alleen veel langer aan dan bij een normale keelontsteking of verkoudheid. Meestal zijn er ook kleine bloeduitstortingen te zien boven in het gehemelte in de mond.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond? Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben. Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Iedereen kan de ziekte van Pfeiffer krijgen. Jonge kinderen en jongeren hebben meer kans om ziek te worden. Soms kan iemand die de ziekte van Pfeiffer heeft gehad, later weer opnieuw klachten krijgen. Het is moeilijk om te voorkomen dat iemand besmet raakt.
Doorlooptijd/uitslag: 2 dagen.
Het bekende beeld bij de ziekte van Pfeiffer is: moeheid, koorts (oplopend in de eerste week, verdwenen na 2 tot 4 weken), pharyngitis met matig tot sterk vergrote tonsillen (75-90% van de gevallen) en lymfadenopathie met name in de hals (80-90% van de gevallen).
De ziekte van Pfeiffer ofwel mononucleosis infectiosa, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, is een veelal onschuldig verlopende infectieziekte. 1 Er bestaat echter een aantal minder frequent voorkomende complicaties die aan deze ziekte een ernstig beloop kunnen geven.
Het is niet nodig om thuis te blijven. Veel rust nemen of veel slapen heeft weinig zin bij lichte klachten. Als je je ziek voelt en koorts en pijn hebt is het wel goed om thuis te blijven en rust te nemen. Er zijn geen specifieke voedingsadviezen.
Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn meestal binnen een week over, maar bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak langer.
Voor het aantonen van een EBV infectie worden 3 bloedtesten gedaan: EBV Epstein-Barr virus IgG antistoffen (oude besmetting) EBV Epstein-Barr virus IgM antistoffen (recente besmetting)
Wel is het verstandig om je hand voor je mond te houden bij hoesten en niezen. Aangezien het virus misschien door zoenen wordt overgebracht, kun je beter niet zoenen met mensen die Pfeiffer nog niet gehad hebben. Hoe lang je besmettelijk blijft voor anderen is niet helemaal duidelijk.
Veel mensen vinden de vermoeidheid extreem. De vermoeidheid kan samengaan met lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, keelpijn, pijn in de ogen, het koud hebben, klappertanden, rillen, jeuken of gloeien van de huid, grieperig of koortsig zijn.
De belangrijkste symptomen van een longontsteking bij kinderen zijn: hoesten van slijm (soms met wat bloed), koorts en een snelle ademhaling. Je kind kan ook last hebben van benauwdheid of kortademigheid en rillen of klappertanden. Ook kan hij minder actief zijn en slecht drinken.
Bij sommige patiënten worden de symptomen van klierkoorts chronisch. Bij andere personen flakkert de ziekte regelmatig op, terwijl ze tussendoor geen symptomen hebben.
De ziekte wordt ook wel chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis genoemd. De Gezondheidsraad gebruikt de naam ME/CVS. Het is nog onduidelijk of het om één ziekte of om meerdere verschillende ziektes gaat. Artsen, wetenschappers en patiënten erkennen dat de ziekte ernstig en langdurig is.
De symptomen kunnen abrupt ontstaan, maar meestal worden ze voorafgegaan door een periode (gemiddeld een week) met algemene malaise, hoofdpijn, koorts, keelpijn, rillerigheid en anorexie. Bij jongvolwassenen wordt de presentatie van klachten meestal gekenmerkt door: keelpijn, koorts en lymfadenopathie.
De groep mensen die zo moe wordt van het virus is vaak op voorhand al moe en/of loopt op zijn/haar tandvlees. Zij waren al overbelast. De virale infectie met Epstein-Barr en de daaraan gekoppelde vermoeidheid is een signaal van het lichaam om nu eindelijk gas terug te nemen en rustiger aan te doen.
De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte dat door een virus wordt veroorzaakt. Dit virus wordt ook wel het Epstein-Barrvirus genoemd. Iedereen raakt wel een keer besmet met dat virus. De meeste mensen hebben geen klachten als ze besmet zijn, maar zijn dragers.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
Epstein Barr virus
Dit virus is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer. Soms kan bij deze infectie de lever ook ontstoken zijn. De ontsteking kan variëren van mild tot vrij ernstig, waarbij ook geelzucht optreedt. Er is geen specifieke behandeling noodzakelijk.
Als uw kind veel hoest, is dit meestal niet erg. In de meeste gevallen heeft uw kind een virusinfectie. Het hoesten gaat dan binnen 2 tot 3 weken vanzelf over. Als uw kind langer hoest, komt dit vaak doordat uw kind op een leeftijd is waarop het makkelijk nieuwe virusinfecties krijgt.
U mag 2 tot 4 pufjes per keer geven (zie het schema voor uw kind op pagina 5). Kortwerkende luchtwegverwijders ontspannen de spiertjes rondom de luchtwegen en werken ca. vier uur. Bij forse benauwdheid mag u de kortwerkende luchtwegverwijder net zo vaak geven als u nodig vindt.
Een longontsteking kun je aan de volgende klachten herkennen: kortademigheid. hoesten. eventueel ophoesten van geel, groen of bruin slijm.
Het speeksel van iemand met de ziekte van Pfeiffer is besmettelijk. Besmet raken kan door knuffelen en zoenen met iemand die de ziekte heeft. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken.