Wanneer een hond af en toe last heeft van neusuitvloeiing, bijvoorbeeld wanneer het dier enthousiast is, is er niets om je zorgen over te maken. Wanneer de neusuitvloeiing erg waterig of juist dikker (of zelfs slijmerig) is dan normaal, is het belangrijk om jouw hond goed in de gaten te houden.
Het is een volstrekt normaal verschijnsel. Pas als uw hond te vaak niest of een snotneus ontwikkelt die niet verdwijnt, is het raadzaam een dierenarts te raadplegen. In de meeste gevallen zal een rhinoscopie worden geadviseerd.
Vaak help je de hond door even onder de keel te wrijven, zodat hij slikt, en/of de neus dicht te houden. Meer of minder benauwdheid en met de bek open ademen kan ook een symptoom zijn.
Het niezen van een hond is een gezonde lichamelijke reactie om bepaalde stoffen uit de neus of longen te verwijderen. Door een krachtige nies wordt het lichaam beschermd tegen bepaalde voorwerpen die daar niet moeten zijn.
Sommige infecties, virussen, of zelf bacteriën zijn soortspecifiek, daarom hoef je je geen zorgen te maken dat je je hond kunt besmetten met jouw verkoudheid. PetMD zegt dat een verkoudheid alleen kan worden overgedragen op mensen en niet op huisdieren.
Hoe weet ik of mijn hond kennelhoest heeft? Honden met kennelhoest hebben last van een acute, harde en droge hoest. Soms wordt er dik, wit slijm opgegeven en worden de klachten verward met braken. De eigenaar denkt zeer geregeld dat er iets in de keel vast zit, zoals een botje of takje.
Wat kunt u doen? Wrijf over de keel zodat uw dier slikt of houdt kort de neusgaten dicht. Dit helpt vaak en ingrijpen van de dierenarts is meestal niet nodig. Komt dit probleem erg vaak voor bij uw hond dan is het verstandig om de dierenarts te raadplegen voor verdere neus en keel inspectie.
Honden snurken om dezelfde reden als mensen: vanwege een geblokkeerde of vernauwde neusdoorgang. Deze obstructie kan een aantal oorzaken hebben, zoals allergieën of aandoeningen van de luchtwegen, obesitas of de vorm van de snuit. Buldoggen weten van wanten als het om snurken gaat. En dat ligt aan hun korte snuit.
Symptomen hondengriep
- Hoesten (zachte droge of natte hoest) - Rillen en overgeven. - Een droge en warme neus. - Warme oren.
Een hoestende hond klinkt eigenlijk bijna hetzelfde als een hoestend mens. Je herkent het dus ook snel. Wist je dat hoesten een veelvoorkomende klacht is bij honden? Als dit af en toe is, kan het hoesten niet zoveel kwaad.
Zacht brommen: Dit klinkt bij sommige honden ook wel eens als knorren. Het drukt tevredenheid uit en moet niet verward worden met een dreigend op mopperend gegrom. Bij het zachte brommen hoort een ontspannen houding van je hond.
Het gebeurt niet vaak dat honden hoesten. Wanneer dat wel het geval is wordt het kuchen meestal veroorzaakt door een virusinfectie of een bronchitis. Meestal gaat het hoesten binnen een paar dagen over.
Groen snot
Als je merkt dat je snot een groene kleur heeft kan dit duiden op een bacteriële infectie of schimmelinfectie. Dat je snot groen kleurt komt door de bloedcellen die je afweersysteem helpen tegen bacteriën te vechten.
In de neus van de hond zitten kliertjes die vocht af geven. Ook komen de traanafvoerbuizen van de hond voor in zijn neus uit. Al dat vocht zorgt ervoor dat de neus schoon blijft en dat de hond goed kan blijven ruiken. Daarom hebben honden een natte neus.
Bij de anatomie van de hondenneus gaan we kijken naar hoe de neus van de hond in elkaar zit. Het stuk neus zonder haar is de neusspiegel. Dit zit aan het puntje van de neus en is vaak zwart of bruin van kleur. Intern worden de twee neusgaten van elkaar gescheiden met het neustussenschot.
De 'uitgerekte pootjes'
Hoewel deze houding er een beetje vreemd uitziet is het niets om bezorgd over te zijn - dit betekent dat ze heel zelfverzekerd zijn en zich veilig voelen in hun woonomgeving. Dit is logisch omdat slapen op de rug de meest kwetsbare positie is voor een hond.
Honden zijn van nature sociale slapers: ze slapen graag samen en voor honden is het onnatuurlijk om alleen te slapen. Een hond komt daarom ook graag tegen je aan liggen, dit wordt ook wel contactliggen genoemd. Wat je vaak ook ziet is dat de hond op je voeten gaat liggen of dat de hond tussen de benen slaapt.
Binnen korte tijd wordt hij ziek. Hij kan nog enkele weken blijven kuchen. Maar als uw hond gezond de struiken in gaat en er hoestend of proestend weer uit komt, heeft hij zich mogelijk verslikt en is er een vreemd voorwerp in zijn luchtpijp terecht gekomen.
De hond heeft het benauwd, maakt de hals lang en ademt met korte, krampachtige bewegingen. Hij produceert daarbij rochelende of snurkende geluiden. Bij extreme benauwdheid zie je de hond zelfs 'neusvleugelen', hierbij spert de hond zijn neusvleugels wijd open om zoveel mogelijk lucht te krijgen.
Wanneer een hond moe en slaperig is en zich eens lekker uitrekt, zien we vaak dat hij/zij geeuwt. Net als bij mensen is dit een teken van ontspanning. Maar, ook in de compleet tegenovergestelde situatie, namelijk stress, zal een hond vaak gaan gapen.
Zuchten. Als mensen zuchten, kan dit van alles betekenen, van verveling tot frustratie, tot 'loslaten'. Maar als jouw hond naast jou neerploft en zucht, betekent dit dat ze helemaal tevreden is. Het is een zucht van totale ontspanning.
Voor de meeste honden is kennelhoest lastig, maar niet gevaarlijk. Hoe ernstig de ziekteverschijnselen bij je hond zullen zijn en hoe hoog het risico is, hangt vooral af van zijn weerstand. In zeldzame gevallen kan de ziekte bij honden leiden tot een ernstige longontsteking.
Als je hond eenmalig hoest (bijvoorbeeld door verslikken) en verder niet ziek is dan is er geen reden om met je hond naar de dierenarts te gaan. Als je hond echter plots bijzonder heftig hoest/kokhalst, of naast het hoesten ziek oogt of benauwd is dan is het wel verstandig om je hond snel te laten onderzoeken.
Het slijmvlies in de keel en het strottenhoofd zijn ontstoken en de hond krijgt last van een droge, harde en krampachtige hoest, met gevolg dat hij gaat kokhalzen. De hond raakt hees en de keel is gevoelig bij aanrakingen. De hond heeft een antibioticakuur nodig als hij koorts heeft.