Van 'doen blijken' is sprake in een situatie waar over de juistheid van ingenomen stellingen redelijkerwijs geen twijfel kan bestaan. Dus indien er twijfel over een situatie kan ontstaan, is het verstandig om dit te bewijzen.
Bij 'aannemelijk maken' is er nog ruimte voor twijfel.Een bepaalde toedracht is de meest waarschijnlijke.Bij 'doen blijken' kan de juistheid niet in twijfel worden getrokken. Het gaat erom, of twijfel omtrent de feiten en omstandigheden bestaat die aan de fiscale boete ten grondslag worden gelegd.
Het begrip 'aannemelijk maken' betekent dat een op het project toegesneden, goede motivering nodig is. De keuze voor de vorm voor deze motivatie is situatie-afhankelijk. In het schema hieronder staan vier in zwaarte oplopende manieren van aannemelijk maken.
Aannemelijk maken is iets anders dan bewijzen, maar bewezen rechtsfeiten kunnen wel een rechtsgevolg voldoende aannemelijk maken.
Voldoende bewijs maakt van de beschuldiging, een hypothese, een juridische waarheid op basis waarvan de beschuldigde persoon door een rechter kan worden veroordeeld en een straf kan worden opgelegd. Bewijs speelt ook in het burgerlijk recht een belangrijke rol.
Bewijslast volgens de wet
dat “de partij die zich beroept op rechtsgevolgen van de door haar gestelde feiten of rechten, van die feiten of rechten de bewijslast draagt.” Dit “tenzij uit enige bijzondere regel of uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit.”
Daarnaast is een verklaring ook niet aannemelijk wanneer deze wordt weerlegd door verklaringen van getuigen. Daarbij moet onderscheid worden gemaakt tussen (mogelijk) partijdige getuigen, die de aangever/aangeefster kennen, en onpartijdige getuigen.
Wie stelt, bewijst
Ook in fiscale aangelegenheden geldt de regel 'wie stelt moet bewijs leveren'. Dat betekent dat u belastingverlagende zaken, zoals hypotheekrente die op uw inkomen in mindering is gebracht, moet bewijzen. En omgekeerd, dat wij moeten bewijzen dat u meer inkomsten hebt gehad dan u hebt aangegeven.
Met een informatiebeschikking stelt de inspecteur vast dat u als belastingplichtige de informatieverplichtingen of administratieverplichtingen niet of onvoldoende bent nagekomen. Dit betekent dat u volgens de inspecteur niet alle gevraagde informatie hebt verstrekt of niet over een adequate administratie beschikt.
Hoe lang u moet wachten voordat uw beschikking wordt gegeven, hangt van de complexiteit af van uw aanvraag/verzoek. Meestal wordt binnen 6 weken door middel van een beschikking duidelijkheid gegeven omtrent uw verzoek. De overheid en de rechtspraak mogen deze termijn voor zichzelf verlengen.
Een onherroepelijke informatiebeschikking leidt – bij afwezigheid van een hersteltermijn of het gebruik daarvan – tot de slotsom dat de belastingplichtige of de administratieplichtige niet aan zijn verplichtingen heeft voldaan. Het gevolg komt terug bij de uitspraak op bezwaar, beroep en / of hoger beroep.
Het antwoord op die vraag is 'nee'. Het regime van de informatiebeschikkingen had onverkort van toepassing moeten zijn voor derdenonderzoeken.
Aannemelijk maken of doen blijken
In sommige gevallen is er een zwaardere bewijs nodig. In dergelijke gevallen is sprake van "aantonen" of "doen blijken". Het kan ook zijn dat de bewijslast volledig bij een belastingplichtige komt te liggen en ook nog in verzwaarde vorm, dit speelt bij de omkering van de bewijslast.
Concreet betekent dit dat niet alleen benoemd moet worden waarom een vordering moet worden toegewezen, maar ook dat alle feitelijke elementen moeten worden benoemd en toegelicht die uit de wet volgen. Daarnaast moeten de desbetreffende stellingen in voldoende mate worden geconcretiseerd.
Het civielrechtelijk bewijsrecht is het geheel van rechtsregels die ertoe strekken om de rechter in een civiele procedure een redelijke mate van zekerheid te verschaffen omtrent de door partijen gestelde feiten, opdat deze tot de overtuiging komt dat de feiten zijn aangetoond.
Zelfstandig naamwoord. het niet voldoen aan een verzoek of opdracht.
Als de handeling niet kan worden uitgevoerd zonder direct meerdere activiteiten uit te voeren, dan is sprake van onlosmakelijkheid.
Bijvoeglijk naamwoord
iemand dankbaar zijn omdat hij je geholpen heeft of iets goeds voor je gedaan heeft.
Als iemand niet de vereiste aangifte doet en de Inspecteur denkt of weet dat deze onjuist is, dan kan de Inspecteur de bewijslast omkeren. Dit wil zeggen dat de belastingplichtige moet bewijzen dat hij wel de juiste aangifte heeft gedaan en dat de stellingen van de Inspecteur niet juist zijn.
De partij op wie de bewijslast rust, draagt ook het 'bewijsrisico'. Dat betekent dat wanneer die partij er niet in slaagt bewijs te leveren van de door haar gestelde feiten, de vordering door de rechter wordt afgewezen.
Heel kort gezegd: wie stelt, bewijst. Iets uitgebreider: de partij die zich op de rechtsgevolgen van bepaalde feiten beroept, zal deze moeten bewijzen, voor zover deze door de wederpartij in voldoende mate worden betwist.
Duidelijke bewijsmaatstaf bij boetes
Opzet of grove schuld van de belastingplichtige is zo'n bestanddeel. De Hoge Raad geeft in dit arrest een heldere bewijsmaatstaf: de inspecteur moet de bestanddelen van een boete “doen blijken”. Dit houdt in dat de feiten en omstandigheden overtuigend moeten worden aangetoond.
De verplichting tot het leveren van bewijs in een proces.
De 'vereiste aangifte' houdt in dat – na daartoe te zijn uitgenodigd – een correcte aangifte wordt gedaan. Als helemaal géén aangifte is gedaan (of: veel te laat), mag de fiscus en de belastingrechter de bewijslast pas omkeren als de belastingplichtige ook is herinnerd en aangemaand om aangifte te doen.
Het kan voorkomen dat de Belastingdienst een derdenonderzoek wenst in te stellen. Het onderzoek gaat over gegevens over uw belastingheffing. Bij een derdenonderzoek gaat de Belastingdienst bij derden op bezoek om uw gegevens te controleren, dit kunnen bijvoorbeeld leveranciers of klanten zijn.