Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
Hengelen is een vorm van dierenmishandeling en zou eigenlijk verboden moeten worden. Zolang dat niet gebeurt zouden de sportvissers op z'n minst de verplichting opgelegd moeten krijgen het door hen veroorzaakte dierenleed actief tegen te gaan.
Mocht je graag je hengel uitgooien, dan hebben we slecht nieuws voor je: vissen hebben gevoel. Tenminste: ze ervaren vooral stress, blijkt uit onderzoek. Dankzij het ontbreken van belangrijke hersencellen en de kleine omvang van hun schedel, worden vissen vaak gezien als domme, gevoelloze diertjes.
Vissen voldoen dus aan die eerste stap van bewustzijn. Ze verzamelen informatie om geïnformeerde beslissingen te maken over, bijvoorbeeld, te zwemmen routes, of met welke soortgenoot wel en niet de strijd aan te gaan. Om vissen als sentiënt - wezens met gevoel - te erkennen, moeten ze emoties kunnen ervaren.
Ze kunnen kreunen, grommen, kwaken, donderen, sissen, fluiten, schreeuwen en huilen. Ze ratelen met hun botten en knarsen met hun tanden. Vissen hebben geen stembanden. Ze gebruiken allerlei andere delen van hun lichaam om geluid te produceren, zoals het laten trillen van spieren tegen de zwemblaas.
Zo hebben vissen net als zoogdieren een hersengedeelte dat het ruimtelijk geheugen mogelijk maakt. Ze kunnen bijvoorbeeld in korte tijd de weg leren te vinden in een doolhof. En ze herinneren zich die route maanden later nog steeds.
Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
Helaas zijn er nog steeds dierenliefhebbers die moeite hebben om te geloven dat vissen zelfbewust zijn en gevoelens hebben. Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie.
Niet alleen zoogdieren zoals wij, maar ook vogels, vissen en mogelijk kreeften. Wie niet kan praten, voelt geen pijn, was lange tijd het adagium in de wetenschappelijke wereld. Tot de jaren 1980 opereerden artsen baby's die nog niet konden praten zonder verdoving.
De enige goede reden om een vis te doden, is wanneer de vis ernstig lijdt en niet meer te redden is door eventueel medicijnen en/of goede zorgen. Ongeneeslijke zieke, misvormde en/of verzwakte vissen kunnen zo snel en pijnloos mogelijk uit hun lijden worden verlost.
“Of je vis depressief is, kan je niet echt weten” zegt biologe Gudrun De Boeck van de Universiteit Antwerpen “maar wel kan je zien of hij zich goed of niet goed voelt.” Een vis die niet lekker in zijn vissenvel zit, zweeft bijvoorbeeld net boven de bodem en beweegt weinig.
Het beste antwoord. voor veel dieren geldt dat als ze minder actief worden dat een veeg teken is. is ook wel logisch dat een groepsvis zich onveilig en ongelukkig voelt alleen. door de stress zal ook de weerstand verminderen, en wordt je vis vatbaarder voor ziektes.
Goed nieuws voor vissen wereldwijd! Ook zij kunnen dronken worden. Onderzoek toont aan dat vissen gevoelig zijn aan lage pH waarden. Wanneer deze onder de acht vallen, beginnen vissen zich vreemd te gedragen.
Zij zijn overwegend van mening dat het hengelen geen diervriendelijke bezigheid is en geen geschikt middel is om kinderen respect voor dieren bij te brengen. Slechts 10% van de ondervraagden meent dat vissen vanwege het hengelen geen angst, pijn en stress ervaren en geen verwondingen oplopen.
De Dikke van Dale omschrijft de definitie van sport als volgt: “allerlei lichamelijke oefeningen en ontspanning waarbij vaardigheid, kracht en inzicht vereist worden.” Op basis hiervan kun je stellen dat vissen wel degelijk een sport is.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Eerder onderzoek van Elwood had al aangetoond dat garnalen en heremietkreeften op pijnprikkels reageren. Dit experiment was zo ontworpen dat het verschil tussen pijn en reflex duidelijk was. Het fenomeen dat een pijnervaring leidt tot een reflex heet nociceptie.
Vissen hebben een hart(nr°3)
Met twee kamers. In de bloedsomloop komt het hart net voor de kieuwen. Zuurstofarm bloed wordt door de kamer, het ventrikel, naar de kieuwen gepompt waar de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide gebeurt.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
Het korte antwoord is ja, vissen slapen. De manier waarop ze slapen is echter totaal anders dan bij mensen, zoogdieren en de meeste andere dieren. Tijdens het slapen komen de meeste vissen in een rusttoestand waarin ze stil blijven, een lagere stofwisseling hebben, minder ademhalen en minder hersenactiviteit hebben.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Ruiken is niet alleen aan landdieren voorbehouden, ook vissen kunnen vaak uitstekend ruiken. Ze hebben twee neusgaten aan de voorkant van de snuit waarmee ze geurmoleculen uit het water halen. Het zebravisje kan de angstgeur van andere vissen ruiken.
Ze kunnen vooral de kleuren zien die in hun natuurlijke omgeving veel voorkomen. Sommige diepzeevissen zien alleen blauw licht, andere soorten ook groen, rood en ultraviolet. Op het eerste gezicht lijken vissenogen heel anders dan de onze. Tamelijk plat, glad en zonder oogleden.