Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is. Maar hij ziet echter niets, herkent je niet en laat zich niet tot rust brengen. Soms kan je kindje je zelfs wegduwen.
Er is echter geen medicijn dat nachtangsten kan voorkomen. Volwassenen worden soms verwezen naar een psycholoog. Dit kan iemand helpen om de aanvallen onder controle te houden. Slaapadviezen zoals een regelmatig slaapritme hanteren en het vermijden van stress, alcohol en cafeïne, kunnen een positief effect hebben.
Nachtangst kan ontstaan vanaf de leeftijd van 18 maanden tot je kindje een jaar of 6 is. Maar meestal begint het rond de leeftijd van 3 jaar. Nachtangsten kunnen ontstaan als de overgang van de lichte slaapfase naar een wat diepere slaapfase niet helemaal soepel verloopt.
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Nachtangsten duren vaak tussen de 5 en 25 minuten. Je kind is ontroostbaar tijdens een nachtangst. Zweten en een verhoogde hartslag zijn niet ongewoon tijdens een nachtangst. Nachtangsten komen voor tijdens NON-REM slaap (als je kind uit de diepe slaap komt).
Een nachtmerrie kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. Bij kinderen komt het vooral veel voor bij kinderen tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen last hebben van een nachtmerrie, het lijkt vaker voor te komen bij meisjes dan bij jongens.
Nachtangst ontstaat wanneer je van de lichte slaapfase naar de diepe slaapfase gaat. In de overgang kan het gebeuren dat er angst ontstaat die groot genoeg is om het gedeelte van het brein te activeren dat gaat over bewegingen en taal. Daardoor kun je tijdens een aanval heftig schoppen, gillen en huilen.
Oorzaken nachtangsten
Er is niet veel bekend over de oorzaken van nachtangsten. Toch lijkt het er op dat tijdens een nachtangst één deel van het brein in slaap is, terwijl het andere deel juist wakker is. Hierdoor lijkt het alsof je kindje wakker is, maar word je kindje niet rustig van jouw aanwezigheid.
Pavor Nocturnus, beter bekend als nachtangst of 'night terror', treedt op tijdens de diepe slaap bij kinderen. Omdat nachtangst optreedt tijdens de diepe slaap herinner je je er nadien niets van. Dit in tegenstelling tot een nachtmerrie. Pavor nocturnus komt vaak voor bij kinderen tussen 3 en 12 jaar.
Nachtmerries bestaan in grofweg twee soorten. Er zijn nachtmerries die ontstaan na een traumatische ervaring. In deze nachtmerries vindt vaak een herhaling van de vervelende ervaring plaats (of het lijkt erop). Deze nachtmerries worden posttraumatische nachtmerries genoemd.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Oorzaak van praten in je slaap
Praten in je slaap kan worden veroorzaakt door stress, depressie, te kort aan slaap, alcohol en koorts. Het komt ook voor als bijverschijnsel van andere slaapstoornissen zoals, nachtelijke paniekaanvallen (slaap terreur), slaapapneu of narcolepsie.
Gemiddeld duurt die ongeveer 25 minuten, maar de variatie is erg groot: in de eerste slaapcyclus, dus aan het begin van de nacht, beslaat de remfase maar vijf tot tien minuten. Bij elke volgende cyclus dromen we langer. Aan het eind van de nacht kan een droom wel drie kwartier duren.
Huilen. Als je wakker wordt en het gevoel hebt dat je heel hard gehuild hebt in je droom, dan kan het goed zijn dat je tijdens je droom een uitbarsting hebt ervaren van je negatieve gevoelens. Deze gevoelens komen voort uit een situatie in het 'echte' leven.
Het grootste verschil tussen een nare droom en een nachtmerrie is dat je bij een nare droom meestal doorslaapt. Je weet waarschijnlijk nog het verhaal, thema of beelden als je wakker wordt, of soms later op de dag, maar deze vervelende dromen leveren over het algemeen minder angst op dan nachtmerries.
De droom probeert je duidelijk te maken, dat je niet alleen je prestaties en je succes bent. De baby is in dit geval het symbool voor de kwetsbaarheid in jezelf, iets waar je ook rekening mee moet houden! De baby staat voor veiligheid en geborgenheid, wat we allemaal op z'n tijd nodig hebben.
Kinderen hebben meer REM-slaap dan volwassenen, omdat ze meer nieuwe indrukken opdoen en dus meer te verwerken hebben. Zo kan een baby 's nachts wel 5 maal naar dromenland vertrekken. Wel zullen baby's niet in de vorm van verhalen dromen, ze dromen eerder over basisbehoeften: voeding, geknuffeld worden, warmte, …
De slaap is de zijkant van het hoofd, achter de ogen.
Net als wakkere spraak zijn uitingen in 'slaapspraak' vaak kort en eenvoudig ('hm ja ja'), maar kunnen het ook hele verhalen zijn. Wel verspreken we ons vaker als we slapen en hebben we ook meer moeite met het vinden van de juiste woorden.
Wat kun je doen tegen slaapkreunen? Helaas is er weinig wat je kunt doen tegen slaapkreunen. Sommige mensen claimen minder last te hebben van slaapkreunen wanneer ze volledig ontspannen in bed liggen. Als volwassenen zou je er dus voor kunnen kiezen om wat ontspannende ademhalingsoefeningen te doen.
Zoals al eerder benoemd is praten in je slaap een slaapstoornis, dit wordt ook wel Somniloquy genoemd. Somniloquy is een vorm van parasomnie: een stoornis waarbij mensen vreemd gedrag vertonen tijdens hun slaap.
Tijdens een slaapregressie zal je meestal een aantal veranderingen zien in het gedrag en de gewoontes van je baby, zoals: Meer honger en frequenter eten. Regelmatig wakker worden 's nachts. Korte dutjes of zelfs weigeren om te slapen overdag.
Hoe lang duurt de angst om alleen te zijn bij je baby? Verlatingsangst bij je baby is helaas niet iets dat na een paar weken overgaat. Bij veel baby's start het vanaf de 6 maanden (kan eerder of later). De piek van de mate waarin je kind er last van heeft, bereikt hij/zij tussen de 8 en 18 maanden.